24. ateist olduğum vaxtlardakı təcrübəmə əsasən deyə bilərəm ki, tutunacaq/sığınacaq bir qüvvənin olmamasıydı. bir növ məna axtarışındaydım. özümü çox yalnız və ümidsiz hiss edirdim. marketdə azmış uşaq kimiydim. bir "şeyə" ehtiyac duyduğumu hiss edirdim amma şübhələrimdə bol idi deyə çarəsiz vəziyyətdəydim. insanoğlu acizdir. ümumiyyətlə insan bir qırağa ətrafdakı görünən hər şey bir şeyə bağlıdır və hamısı zəncirvari bir biriylə bağlıdır. biri digərindən, o da digərindən üstündür. insanında ehtiyac duyduğu bir sığınacaq qüvvəyə ehtiyacı var. insandan da üstün olan bir şey var. ifadə olunması çətin bir şeydir, insan o qüvvənin parçasıdır sanki. ondan ayrı düşmüş bir parça. onu ayaqda tutan və həyat sahibi edən bir enerji yaxud tükənməz bir qaynaq. doğrusu bunu qəbullandıqdan sonra ateizmi tərk etmə səbəblərimdən biridə bu idi.