5. soyuq olduğunu düşünürdüm. amma sən demə elə deyilmiş. bəlkədə çox atalarda belədir. bu vaxta qədər onu heçnəyi vecinə almayan, özünü düşünən, soyuqqanlı biri kimi zənn etmişdim. təbii olaraq böyüdükcə xırda detallara fikir verməyə başlayırsan. şübhəsiz ki çox məsələdə, söhbətdə fikirlərimiz üst-üstə düşmür və mübahisələr yaranır. anam bizi zorla ayırır. bir çox xüsusiyyəti xoşuma gəlmir bu sözsüz. sırf buna görə o gözümdə mənfi obraz kimi formalaşmışdı. amma digər tərəfdən baxdıqda əslində içdən içə mənimlə qürur duyduğunuda hiss edirəm. anamdan fərqli olaraq digərlərinin yanında mənim müsbət keyfiyyətlərimi sadalayır) bu xüsusiyyətini çox sevirəm. bəzən həqiqətən anlayışlı ola bilir. tövsiyyələri zarafatla birgə etdiyi üçün ciddi olub olmadığını tam anlaya bilmirəm deyə qərar verməkdə çətinlik çəkirəm hərdən. hətta mənim üçün qorxub narahat olduğunu yeni öyrəndim desəm, düzgün vurğulamış olaram. çox şeyi içində yaşayır və büruzə vermir. hər şeyə rəğmən onun anlayışlı olmaqdan çox anlaşılmağa, başa düşülməyə ehtiyacının olduğunu ehtimal edirəm. böyük ehtimal aramızdakı yaranan soyuqluqların səbəbi budur. aramızda hər nə qədər soyuqluq olubsa və olacaqsa da, yenədə ona yardım etməli və yanında olmalıyam. çünki günü gündən yaşlanır. əvvəlki kimi deyil. və bir gün onun yanımda olmayacağı düşüncəsi gözlərimin dolmasına bəs edir..