3. tanrıdan vəhy alaraq onun mesajını, kəlməsini cəmiyyətə çatdıran seçilmiş insanların sahib olduğu məqam. bu insanların vəzifəsi insanları qorxutmaq, xəbərdarlıq etmək və tək olan tanrıya ibadət etməyi əmr etməkdir. maraqlı olan məqam budur ki, hər peyğəmbər tanrıyla fərqli cür ünsiyyətdə olmuşdur. bəzisi mələklərlə, bəzisi hansısa müqəddəs məkanda, bəziləridə xüsusi pıçıltılı səs və s. kimi üsullarla əlaqə qurmuşdur. səbəb olaraq peyğəmbərlər də bizim kimi adi insanlar olduqları üçün hərəsi fərqli düşüncəyə, təsəvvürə malik olmasıdır. vəhy alma prosesi əslində fiziki hadisə deyil, sadəcə tanrının onların iç dünyasına göstərdiyi təsirdən ibarətdir. yəni peyğəmbərin vəhy alma prosesi anında ətrafındakı digər insanlar qeyri adi bir şey görmürlər(tanrının icazə verdiyi şəxslər xaric). eləcə də peyğəmbərlərin bəziləri insanları inandırmaq üçün tanrının icazəsiylə müəyyən edilmiş şərtlər altında möcüzələr göstərmişdir. peyğəmbərlik bir o qədər də çətin və məsuliyyətli bir məqamdır. onların hekayəsinə baxdıqda vəhy alma prosesinin bəzən nə qədər ağrılı olduğunu görmək çətin deyil. hətta bəziləri bundan qorxmuş, boyun qaçırmağa belə çalışmışdır. peyğəmbərlərin əksəriyyəti digər insanlara nisbətən daha çətin sınaqlardan keçirilir, sahib olduqları çox şeydən məhrum olunur. bütün bunlara baxmayaraq peyğəmbərlik tanrının böyük bir neməti olaraq göstərilir.