19. Son illərdə başıma tez-tez gələn zad. Onsuz da gün içində xoşbəxtmi kədərli mi yoxsa sadəcə yorulmuş və ya bol enerjili olduğumu ayırd edə bilmirəm. Hər şeyi eləyəcək qədər enerjim olur hərdən və deyib-güldüyüm halda içimdən ölmək istədiyim barədə düşüncələr keçir. Yorğun olanda da keçir bu düşüncələr ağlımdan. Qarşısını almaq mümkün deyil sanki. Sosial mediada fırlananda ya da hobbilərim ilə məşğul olanda bir anda ağlımdan "niyə yaşayırsan ki sən ala? Nə işə yarayırsan? Kimə lazımsan? Hamının səndən zəhləsi gedir. Heç kimə lazım deyilsən. Elədiyin işlərdə də bərbadsan. Bir poxa yaradığın yoxdu onsuz da. Get intihar elə ən yaxşısı" kimi fikirlər keçir. Məntiqən heç birinin doğru olmadığını dərk edirəm amma duyğusal olaraq özümə söz başa sala bilmirəm. Sonra yenidən başlayır eqom tavan edir və ruh düşkünlüyündən qurtuluram zad. Mutlu son