5. bir çox köhnə qruplar. sevdiyim, dinlədiyim qruplar belə olsa bir çoxu az qala babam yaşında adamlar olduğundan, getməzdim konsertlərinə yəqin ki. təbii ki, bəzi istisnalar var, məsələn pink floyd kimi. bir çox konsertləri indi də nisbətən maraqlı olur. normalda musiqiçilərin köhnə mahnıları yaşlı ikən oxumaqlarını da sevmirəm, live version axtaranda heç clickləyib baxmaram. amma məsələn pink floydun bəzilərinə baxıram arada. (yəni qrup olaraq demək olar çoxdandır çıxış etməsələr də ayrı-ayrı olan konsertəri nəzərdə tuturam) nəysə ki, çoxu ağlımda cavan qalsa yaxşıdır. yoxsa təsadüfən rast gələndə də ağlımda sadəcə "What happened to the post war dream?" təkrarlanır, ürəyim sıxılır, üzülürəm. əslində uşaqlıqdan niyəsə çox yaşlı insanlara qarşı şüuraltı antipatiyam var, bəlkə mənə mənim də yaşlanacağımı xatırlatdıqları üçün. həm də ki, yəni 80 yaşında adam da çıxıb Hey hey mama said the way you move
Gonna make you sweat, gonna make you groove
Ah, ah, child, way you shake that thing
Gonna make you burn, gonna make you sting. oxusa olmur işte. necə deyərlər bəzi şeyləri zirvədə buraxmaq lazımdı
+ qrup olmasa da bob dylan konsertinə pulsuz yox, üstündə pul versələr də getmərəm. belə baxanda bob dylanı da yaşlı kateqoriyasına qoya bilərdim, amma problemi tək yaşlı olması da deyil. mahnılarını, hətta özünü də sevirəm, amma adam indi oxumağa çalışanda qulaqlarım qanayır. cavan olanda pis-yaxşı nəsə oxuyurdu yenə. yoxsa indi
(youtube: )
buna bir neçə saat qulaq asmağı təsəvvür edə bilmirəm.
)