73. insanların sənin haqqında öyrəşmədiyin komplimentlər etməsi. Adətən özüm haqqında özümün belə fərqinə varmadığım ya da basdırdığım şeylər olur. Bəzən də xırda detallar olur. Məsələn dostumun "çox yaxşı mövzuları fırlatmağı bacarırsan" * hə aq bu mənə görə komplimentdir deməyi, "hər şeyə çıxış yolu tapırsan" deməyi hələ də yadımdan çıxmır. Hərdən yadıma düşür gülümsəyirəm gecə-gecə. Çünki bunları deməsi üçün o qədər də zəhmət tələb edən bir şey etməmişdim. Normal həyatımda adət halına gəlmiş şeyləri edirdim* bu arada bu siyahıya "çox rahat yalan danışırsan" cümləsini də əlavə etmək olar .
Digər cümlə isə anamdan gələn və sanki üstümdən yükləri qaldıran "sən əslində bu vaxta qədər düşündüyüm kimi qəddar insan deyilmişsən" cümləsi idi. Bilmirəm aq niyə belə düşünürdü o vaxta qədər. Hətta ad günümdə ilk dəfə telefon alınanda * 17 yaş telefonunad günümdən qabaq mənə vermişdilər ki əsəbi görsənirəm. Ad günümü unutduqlarını düşündüyümü düşünürdülər * cümlə belə qəribə oldu nədənsə . Halbuki ortada belə bir şey yox idi. Mən sadəcə həmişəki kimi tort, pul və əlavə nə bişirirlərsə onu gözləyirdim, artıq heç bir şey gözləmirdim. Evdə ümimiyyətlə gərəksiz kobud olduğum yönündə önyarğı var deyəsən aq. Əslində şikayətlənmirəm üz versəm qudurarlar aq. Yersiz istəkləri bitməz. Nə isə, deyəsən qəddar olmadığım barəsində danışırdım. Unutdum ala hamısını.
Hə bir də "yeganə insansan ki...." ilə başlayan cümlələri sevirəm. Ondan sonra söyüş də gəlsə özümü xoşbəxt hiss edirəm aq. Hələ də "yeganə insansan ki bilmirəm səni çox sevirəm yoxsa sənə nifrət edirəm" cümləsini unuda bilmirəm. Bunu deyən insan həmişə ruh dəyişikliklərim baş verəndə yanıma gəlirdi deyə hər dəfəsində qəribə bir versiyam ilə qarşılaşırdı. Ona görə çaş-baş qalıb qız.

Bu entrini əslində (baxma: eşidilməsi zövq verən cümlələr) və yaxud da (baxma: insanı sevindirən cümlələr) kimi bir başlığa yazmaq istərdim amma sözlükdən də gözlənildiyi kimi (bax: eşidilməkdən bezilən şeylər)

başlığı var təkcə. Ona görə də kimsə belə bir başlıq açana qədər bura yazım dedim