5. Oscar Vaylddan Heminqueyə, Van Qoqdan Eduard Maneyə bir çox yazıçı, rəssam və incəsənət xadiminin "ilham pərisi" olaraq bilinən içki. Rənginin yaşıl olmasından dolayı the green fairy, the green muse olaraq da bilinir. Absinthenin hallüsinasiya, maniya və s. Kimi hallara səbəb olduğu, və bir növ yaradıcılığı artırdığı düşünülürdü. Buna görə də xüsusilə 19-cu əsrdə xüsusi məhşurluq qazanmış, sonra isə əks effektlərinin təsiri, və bəzi hallarda effektinin cinayət hallarına belə səbəb olduğu düşünülərək uzun illər qadağan olunmuşdur. Absinthenin uzun müddət istifadəsi epileptik tutmalar, hallüsinasiyalar, mədə-bağırsaq sistemi pozğunluqları, beyinin zədələnməsi ilə müşayiət olunan absinthism sindromuna səbəb olur. Uzun müddət absinthenin effektinin onun əsas tərkib maddəsi olan Artemisia absinthumda rast gəlinən thujone maddəsilə əlaqələndirilsə də, günümüzdə bu maddənin absinthe içkisində olan miqdarının bu simptomlara səbəb olmaq üçün çox az olduğu sübut olunub və əks təsirləri sadəcə tərkibində olan yüksək alkoqolla (~70%) əlaqəndirilir. Belə demək olarsa bütün bu insanların ilham pərisi olaraq gördükləri sadəcə alkoqolizmin biraz daha bəzəkli formasıdır.
Bundan əlavə bir çoxlarının absinthedən əlavə bir çox opioidlər və başqa maddələri qəbul etdiyini nəzərə alsaq (Məsələn məşhur şair Artür Rembonun absintheni xaşxaş ilə birgə içdiyi bilinir) "absinthenin təsirini" buna da bağlamaq olar.


("The Absinthe Drinker" Viktor Oliva)


("The Absinthe Drinker" Edouard Manet)


("La muse verte" Albert Maignan)