62. insan Hər yenisinin fərqinə vardıqca əvvəllər daha xoşbəxt, lap xoşbəxt olmasa belə, ən azından daha qayğısız və rahat, zehninin daha az məşğul olduğunu, beynində daha az düşüncə fırlandığını anlayır. Nəticə olaraq həyatdan məmnunluğu azalır.

Amma həm də insan hər yenisini öyrəndikcə "mövcud olmaq" duyğusu daha da çoxalır. Acı həqiqətləri bilməyin qarşısında yaşadığı "huzursuzluk", keçirdiyi Təəssüf hissi artsa da, eyni zamanda yetkinlik hissi və dünyanı qavramağı bunlara düz mütənasib olaraq artır. Deyəsən, təcrübə dedikləri şey elə budur...