87. Bu başlığa Azərbaycanlı bir yazıçının əsərini yazacağım ağlıma gəlməzdi. Amma elə bir kitab deyəcəm ki, bunu mümkünsə biraz düzəliş edib orta məktəblərdə məcbur oxutsunlar. Oxuyub bitirdikdən sonra vaaay bee deyirsən dərindən nəfəs verərək. indi kitab haqqında bəhs edim:

Not 1: kitabı öz xoşumla deyil dostun məcburiyyət dolu tövsiyyəsi ilə oxumağa başlamışdım.

Çingiz Abdullayevin " payız madriqalı" əsərindən gedir söhbət. Dedektif janrda olan bu əsər sizə qərarsızlığın pik nöqtəsini göstərməyi bacaracaq. Siz hər səhifədə, hətta iki cümlə ərzində belə öz hədəfinizi dəyişə bilərsiniz.
Kitabda detallara üstünlük verilməsini ayrıca sevdim. Bəzən bir kitab oxuyursan və sanki hansısa ssenarinin sujet xəttini izləmiş kimi gəlir sənə. Bəzi kitabları oxuyub bitirdikdən sonra isə hansısa filmi göz qırpmadan izləmiş kimi hiss edirsən. Bax bu həmin kitablardan biridir. Əsərin baş qəhrəmanı "niyə"dən ibarətdir. Bir hadisə olduqda reaksiyadan əvvəl niyə'sinə bir cavab axtarıb tapmağa çalışır.


Yazıçı sizə bu əsərində hər kəsdən şübhə duymağı deməyə çalışmaqla bərabər, həm də gerçəklikləri şillə kimi üzünüzə vurur. indi burda mentaliteti pisləsəm "klassik azərbaycan gənci, heç nəyi bəyəndirmək olmur" mövzusunun açılma ehtimalı var. Amma oxuduqda əslində belə deyilmiş, bəzən geniş pəncərədən baxmaq lazım olduğunu anlayırsınız.