həyatın nə qədər cındır olduğunun anlaşıldığı anlar
əjdahalar googlla4 il universitet oxuyub 150 manat maaş almaq - həyatın nə qədər gözəl olduğunun anlaşıldığı anlar - başlıqları alt alta oxumaq - diş ağrısı - uzaqdan sevmək - atanın ağlaması - uşaq ikən velosipedsiz olmaq - timidus - monica belluci
Uşaqlıqda qəribə bir narahatlığım var idi. Elə bilirdim ki, hər gecə yatıb səhər oyananda başqa adam oluram. Məsələn, sabah edəcəyim şeyləri düşünəndə sabahkı adam o qədər yad gəlirdi ki mənə. Ən çox da bayramlardan, səyahətlərdən bir gün əvvəl gecə yatmağa hazırlaşanda sabahkı adam mən olmayacam deyə sıxılırdım. Özümə möhkəmcə tapşırırdım ki, səhər oyanan kimi bu anda olduğum adamı xatırlamalıyam. Çox vaxt da unudurdum.
Onu deyirəm e... Keçən gün illər öncə baxdığım bir filmə təkrar baxdım. ilk dəfə baxan adamla aramda tonlarla yük, təəssürat, travma, yalanlar, ikiüzlülüklər, dost xəyanəti, hər cür əclaflıq var idi.
Elə yeni il ərəfəsi ikən deyim, adamların hər il sonu keçən ildən dərs çıxarması barədə fərəhlə yazılar yazması nə acıdır. Dərs çıxarmaq necə ağır ifadədir. Kaş ki, bu qədər dərs olmazdı.
Yenə həyatdayıq, yenə bacarırıq, yenə düzəlirik, sağalırıq. Ya da sağalmırıq.. Ölürük, başqası olaraq qayıdırıq.
üzv ol