294. Bir də gördün, yuxuların çin oldu,
Bir də gördün qaçıb sənə gəlmişəm.
Bir silimlik suda boğub həsrəti,
Bir ovucluq sığal dənə gəlmişəm.

Bilirsən ki balacadı bu dünya,
Bilirsən ki dağ da dağa rast gələr.
Bir də gördün pəncərədən süzülüb,
Ayaq səsim otağında səslənər.

Neçə vaxtdı gülüşünə, qoxuna,
Neçə vaxtdır baxışına həsrətəm.
Mən səninçün tərk edilmiş bir ölkə,
Sən mənimçün öləcəyim bir vətən.

Çıx yığışdır küçələrdən həsrəti,
Sevgi döşə yollarıma, gəlirəm.
Şəhər- şəhər darıxmağı yığmışam,
Vətən- vətən qollarına gəlirəm.

©Əfsanə Rəvan.