6. bütün canlıların özülünü təşkil edən ən vacib 4 kimyəvi maddədən biridir*. sırf buna görə "həyat molekulu" kimi də adlandırılır. dnt-dəki əksər gen öz 4 hərflik* əlifbası ilə bu protein, enzim* və ya zülal dediyimiz maddələri kodlaşdırmışdır. Hüceyrə və ümumilikdə orqanizm daxilində gedən proseslərin çox böyük qismindən məsuldurlar. Hətta özlərini yaratmaq üçün belə özlərinə ehtiyac duyurlar, dnt-nin hüceyrədə kopyalanması* üçün helikaza, polimeraza kimi protein təməlli enzimlər, kopyalanmış bu dnt parçasından yeni proteinlərin sintezi* üçün isə yenə başqa enzimlərə ehtiyac duyulur. Canlıların hüceyrələrini qoruyan membranlar və ya hüceyrə divarları onlara "saplanıb" iki hüceyrə arasında əlaqə yaradan, siqnal göndərən və ya hüceyrəyə hansı maddələrin girib-çıxa biləcəyini təyin edən kiçik nəzarət-buraxılış məntəqələri olan protein molekulları ilə doludur.

Quruluşları da olduqca mürəkkəbdir ki, laboratoriya şəraitində uzun zəncirli proteinlərin sintez edilməsi çox çətin və ya hələki qeyri-mümkündür. Hələ də ən yaxşı protein fabrikləri hüceyrələr - ribosomlardır. Canlı təbiətin əsas ehtiyac duyduğu 20 amin turşusu var, proteinlər bu amin turşuların zəncir şəklində bir-birinə bağlanması ilə əmələ gəlir. Təkcə bu da deyil, bu, hüceyrənin biricik " hezarfen"ləri özlərini molekulyar səviyyədə fərqli formalarda qatlayaraq müxtəlif şəkillərə salma qabiliyyətinə sahibdirlər və bu forma dəyişikliyi ilə yeni kimyəvi funksiyalar qazana bilirlər. Buna görə proteinlərin 4 əsas struktur formasını ayırırlar; 1. primary 2. secondary 3. tertiary və 4. quaternary.

Son olaraq, ultra dayanıqlılıq qabiliyyətlərinə görə məşhurlaşan tardigradlara o özəlliyi verən də elə dsup adlanan bir proteindir.