2. Oskar Wilde ın 1891-cı ildə çap edilmiş ən məhşur romanıdır. Gözəlliyi ilə portretini çəkən rəssamı özünə heyran buraxan gəncin rəssamın dostu tərəfindən manipulyasiya edilib, həyatını bütün böyük günahları və əxlaqsızlıqları etməklə keçirir. Bütün bu davranışları nəticəsində isə fiziki görünüşündə heç bir dəyişiklik olmur. işlədiyi hər günah ona aşiq olan rəssamın çəkdiyi portretdə əsk olunur. ( burda əslində gerçək həyatda da necə bir insan olduğumuzun və elədiyimiz səhvlərin xarici görünüşümüzə təsir etmədiyini vurğulayır) (eyni zamanda kitabdakı eşcinsel ilişkiler o dövdə skandallara sebeb olmuşdur.)
Bu kitabda məni ən çox etkiləyən bu tövsiyyələri verən Lord Henrinin həyat haqqındakı fikirləri olmuşdu. Bunları gənc oğlanin üzərindəki hakimiyyətini sinamaq üçün olduğunu desə də öz dediklərinə əslində inandığını lakin, həyata keçirməyə cəsarəti olmadığını başa düşürük. Evlilik haqqında müsbət düşüncələri olmasa da evlənməsindən başa düşə bilərik.
Bundan əlavə günah sayılan hərəkətlərin sadəcə başqaları tərəfindən bizə dayatılan qorxularımız olduğunu deyir. Ömrünü bir günahı işləməkdən qorxaraq yaşamaqdansa həmin günahı işləyib nə olacağını görmək lazımdır qısaca.
Əxlaqsızlığın hər insanın içində var olduğunu sadəcə bunu göstərməyə cəsarəti çatanların həyatı tam mənasıyla yaşadığını deyir Henri.
Əsərdə Dorianın peşman olmasının çox vurğulanmaması belə bir həyat tərzinin nə gətirəcəyini bilə bilməyəcəyimizi göstərir. Mənə görə də bəzi zamanlarda qorxularımıza qalib gəlib içimizdə qalacaq "günahları" və yanlış olduğunu bildiyimiz səhvləri eləməliyik. Heç səhv etmədən dolayısıyla heç peşman olmadan yaşamaqdansa "qadağan" olunan hərəkətləri edib bunun öz qorxularımız mı yoxsa həqiqətən peşman olacağimiz şeylər olduğunu deneyimləmək daha yaxşıdır.
Bu düşüncələrim gələcəkdə dəyişə bilər amma hal hazərda ətrafımızdaki həyatın bizi hər şeydə sıxışdırması məni getdikcə daha çox sıhv etməyə təşvik edir. Eləsəm nolar ki dedirtir açıqcası.