6. bir şeydən qorxmağımız o şey haqqında bilgi sahibi olmamağımızdan irəli gəlir. ölüm də elədir mənə görə. inanclı insan kimi düşünsək, ölümdən qorxan insan cənnətəmi, cəhənnəməmi gedəcəyini bilmir, cəhənnəmə gedəcəyindən qorxduğu üçün ölməkdən qorxur. bütün inanclılara aid deyil bu. o bir söz var e, deyirlər ki, heç kəs ölmək istəmir, amma hər kəs cənnətə getmək istəyir. bu da ona bənzəyir. inancı burxulmuş insan kimi düşünsək (mənim kimi), ölümdən sonra nə olacağını bilmək mümkünsüzdür məncə. yəni, məncə ölümdən sonra 3 haldan biri baş verə bilər:
1. axirət dünyası, yəni ölümdən sonrakı həyat (islamda təsəvvür edilən kimi olmaya bilər)
2. reinkarnasiya, yəni ruhun öldükdən sonra yeni bədəndə yenidən dünyaya gəlməsi
3. əbədi yuxu, öldükdən sonra torpağa qarışmaq. (bax: əbədi heçlik)

bu 3 haldan hansınınsa baş vermə ehtimalının olduğunu düşünürəm, amma hansının olacağını bilmək üçün ölmək lazımdır. bəlkə 4-cü, hətta 5-ci hal da mümkündür, mən bilmirəm. mənim həqiqətim gerçəyi əks etdirməyə də bilər, başqası üçün yalan da ola bilər. hər-halda ölümdən qorxuramsa, saydığım 3 haldan hansının baş verəcəyini bilmədiyimdəndir. qorxu deməzdim əslində ölüm haqqında düşündüklərimə. çox da qorxulu deyil mənim üçün hansı halın baş verməsi.
ölümün sonu axirət dünyasıdırsa, gözəldir, sevdiklərinə qovuşmaq şansın var (cəhənnəmə və ya bənzəri sonsuz əzab olan yerə düşməsən).
ölümün sonu reinkarnasiyadırsa, bilmədən bir daha dünyaya başqa bədəndə yenidən gəlirsən (bəlkə zatən indiki yaşadığımız həyat ikinci, üçüncü bəlkə yüzüncü dəfə dünyaya gəlişimizdir).
ölümün sonu əbədi yuxudursa, zatən xəbərin olmur öldüyündən. kim yatanda yuxuda olduğundan xəbərdar olur ki?
belə. ölüm qorxusu haqqında düşündüklərim hələki bu qədərdir, ağlıma əlavə fikirlər gəlsə, entry-ni editləyə bilərəm. di sağolun.