4. Mənim üçün məyusluqla nəticələnən seçkilər idi, doğrusu. Əslinə baxanda kk ya da ərdoğanın prezident olmasının mənim həyatımda yaradacağı hər hansısa böyük bir dəyişiklik yoxdur, amma yenə də istər-istəməz müəyyən mənada bütləşdirilsə də hər şeyə rəğmən mənə görə bir nümunə olan m.k.atatürkün partiyasının yenidən kimilərinə görə qonşu, kimilərinə görə qardaş ölkədə hakimiyyətə gəlməsini istəyərdim. Ki əslində elə də olmalı idi normal şərtlər daxilində.Amma türkiyədə yaşayan soydaşlarımız siyasi partiya dəstəkləməyə futbol komandası dəstəkləmək kimi baxdığından ötrü, ölsək də rəis fikrindən əl çəkmədiyindən nəticə yenə hüsran. Kılıçdaroğlu düzgün namizəd idi mi, bilmirəm. sırf chp-ni fikirləşəndə mansur yavaş və əkrəm imamoğlu daha yaxşı seçim ola bilərdi və məncə də daha yüksək səs toplayardılar rahat şəkildə. amma bunlar hər biri bir ssenaridir özlüyündə əslində. istənilən halda zəlzələ, iqtisasdi çöküş bla bla bu qədər səbəbə və faktora rəğmən bu adam yenə də 52 faiz səs yığa bilirsə, problem yalnızca qılışdardadır mı, məncə fikirləşilməli sualdır. amma qılışdarın da etməli olduğu şeylər var, təbii ki. məsələn istefa etmək ola bilər. seçki müddətində isə, pkk-ya qarşı sevgi dolu cümlələri vatan-millet-sakarya deyən və onsuz da ona qarşı uzaq olan türk xalqını daha da uzaqlaşdırdı. Hətta rte seçkiləri qazanandan sonra atılan tweet-lərdə eren bülbül kimi şəhidlərə göndərmələr də var idi, ki qılışdar gəlmədi və sair. Qısası məncə yenə də heç yaxşı olmadı. suriyalılar, iraq nə bilim e dünyanın harasında bir miqrant varsa doluşacaq qardaş ölkəyə, iqtisadiyyat daha da çökəcək və sair. özləri bilər. mən seçməmişəm, ya da türkiyədəki seçkilərdə iştirak edən 48 faiz insan da seçməyib. özləri seçib, özləri bilər. amma ən çox pis olduğum qisim o 48 faizdir. təki yaxşı olsun. son bir qeyd: qılışdar, qardaşımsan, istefa ver qurtarsın bu əziyyət.