1. sizə ən yaxın olan insan kimdir? sabahınızı onun ölüm xəbəri ilə açdığınızı düşünün. necə hislər keçirərsiz?
ilk öncə onun bir daha olmayacağını yavaş-yavaş dərk etmək. "artıq o yoxdur." daha sonra eşidilən xəbərin yalan olduğunu (ölümü görülübsə, görülənlərin yalan olduğunu) ümid etmək. bütün olanların bir yuxudan ibarət olmasını arzu etmək. sonra edilən ümidə bağlılığın artması nəticəsində yavaş-yavaş uydurulan yalana inanmağa başlamaq. ağlını itirəcək dərəcəyə gəlmək, amma itirməmək. onunla yaşanılan keçmiş günləri xatırlamaq, birgə şəkillərə baxıb, tək şəkli ilə qarşılaşdıqda uzun-uzun baxmaq. "artıq o yoxdur." hərdən "yox əşi, ölməyib" deyə düşünmək. yenidən onun ölüm xəbərinin bir yuxudan ibarət olmasını arzu etmək. onunla planlaşdırılan gələcəkdə onun olmamasının verdiyi boşluğu hiss etmək.

insanı bir tərəfdən də yıxan şey elə ümiddir. düşünün, uzun müddət bir şeyin gerçəkləşməsini ümid etməklə yanaşı həmin şey üçün mübarizə aparırsız. amma gözlənilməz bir hadisəylə uğrunda canınızı qoyduğunuz şeyin puç olduğunun şahidi olursunuz. hədəf uğrunda aparılan mübarizəni görməzdən gəlmək olar amma o hədəfə bəslənilən ümidi yox etmək mümkün deyil. bir insanla xəyal edilən gələcək həmin insanın yoxluğu ilə puç olur. və bu insanda travmalara yol açır.

"həyata keçirilməyən istək ruh pozğunluğuna yol açar."
~ william blake