8. bu gün mənim də sahib olduğumu öyrəndiyim psixoloji problem. Ömrümə oturub da. çox bərbad bir şeydir. Əsl mənada arrtıq real həyatıma təsir etməyə başladığını görürəm. Nədənsə mənim daydreaminglərimin çoxu da negativ olur.
Hamamdan heç vaxt 45 dəqiqədən tez çıxa bilmirəm. Bu minimum rəqəmdir. Əvvəllər daha çox idi, su pulu filan, evdəkilərin şikayətləri, azalıb indi lol. Bəzən elə olur ki unduram ki, hamamdayam. beynimdə qurduğum ssenaridə özümü itirib gedirəm, hər hansı bir nöqtəyə kilidlənirəm.
Gecələr yatmaq ayrı bir dərddir. o ki gözünü yumsan da, başını qurcalayan şeylər ağlına gəlir ha, lənət olsun da. həmişə də ən pis ehtimalların xəyalını qururam. Son vaxtlar dəhşətli həddə çatıb. Bir baxıram ki, uje ağlayıram. üstündən 15-20 dəq keçəndən sonra öz-özümə əsəbiləşirəm ki, "neynirsən də sən?". yəni fərqindəyəm real deyil. elə bir şey yoxdu ortada, amma bu məni durdurmur.
Dünən o qədər rahat və tez yatdım ki. Yorğun idim. deyəsən 3 ya 4 saat yatmışdım. Çox xoşbəxt idim səhər oyananda, kaş həmişə belə olsa. əks halda yatağa uzandığım saatdan ən azı 1 saat sonra yatıram. Başqa cür mümkün deyil.
o qədər pis bir problemdir ki, bəzən gün içində produktivliyimi də aşağı salır.
Evdən uniyə gedən yol çox uzundur. Dərs vaxtı həmişə yolda kitab oxuyuram. bəzi günlər fikrimi toplaya bilmirəm, nə qədər sakitlik olsa da, beynimi yeyir o axmaq ssenarilər. nə qədər çalışıram ki, fikrimi dağıdım, xəyal filan qurmayım, kitabımı oxuyum, amma alınmır. Gərək qurum o ssenarini, özümü incidim, sonra özümə söyüm elə dincəlim.