311. Mənə nağıl danış, nağıl, ay ana,

Yatım bu dünyadan bir az xəbərsiz.

Yatım yuxularda nağıllar görüm,

Yatım körpə kimi qəmsiz, kədərsiz.
Mənə nağıl danış, eybi yox, ana,

Düşmənlər, xainlər olur, qoy olsun.

Ağ atlı oğlanlar girib meydana

Təki düşmənlərə qələbə çalsın.
Çəkib qılıncını qorxmaz igidlər,

Yağı qoşunuyla üz-üzə gəlsin.

Qorusun yurdunu, sonunda ellər,

Qırx gün şadlıq etsin, sevinsin, gülsün.
Mənə nağıl danış, nağıl, nə olar,

Gecənin zülməti məni sıxmasın.

O Simurq quşunu çağır nə olar,

işıqlı dünyaya məni aparsın.
Divlər gözəlləri assın saçından,

Quyuya salsınlar Məlikməmmədi.

O da gözəlləri qurtarıb dardan

Sonunda tanısın mərdi, namərdi.

Mənə nağıl danış, inanım sənə,
Qorxmayım ay ana, təpəgözlərdən.

inanım xeyirin qələbəsinə

Bilim qurtaracaq dünyanı şərdən.

Mənə nağıl danış, ay ana, de ki,
ötən günlərimiz nağıldı elə.

Sonu yaxşı olur hər bir nağılın

Nə qədər qorxulu olsa da belə.
Mənə nağıl danış, nağıl ay ana,

Bənzət dünyamızı nağıllara sən.

Mənə nağıl danış, ay nağıl anam,

Bir az nağıllanım-ağıllanım mən.

(bax: kəmalə abıyeva)