252. 1-2 gün əvvəl maşınla ıssız bir küçədən keçirdik, evlər insanlar falan yox ancaq açıq sahəlik idi(şəhərə gedən əsas yola çıxmaq üçün tək kəsə yoldu), yağış yağırdı. bir adam küçənin kənarı ilə gedirdi, hər dəfəsində arxadan maşın gələndə dönüb sürücüyə baxırdı, sanki baxışları ilə "məni də götürüb biraz irəlidə düşürsəniz çox minnətdar olardım" deməyə çalışırdı, amma heç kim saxlamırdı:/ yaxşı ki atam saxladı, təsadüfdən elə bizim gedəcəyimiz yerin yaxınlığında işə gedirmiş. atamla biraz söhbətləşdilər havadan-sudan. əslində çox normal adi bir şey olsa da(olmaya da bilər), amma yenə də xoş təəssürat bağışladı səhər-səhər soyuq havada kimisə sevindirmək -*