117. Həqiqətən gülümsəmə və xoşbəxtlik keçicidir deyirdilər inanmazdım.Xoşbəxtlik deyənde ümumi demirem, onsuz da xoşbəxtlik deyə bir şey yoxdur, insanın həyatında xoşbəxt anılar olur sadəcə olaraq.Deməli,bugün kafedə oturmuşdum kompüterle iş görürdüm, yenə necə deyərlər stresli ve yorğun günlərdən biri idi, birdən bir xanım mənə yaxınlaşıb yavaşca qulağıma(səs-küy çox olduğundan eşitməyim üçün qulağıma yaxınlaşdı)"çox gözəlsiniz, özəlliklə saçlarınız" qəribə şəkildə üzümdə gülümsəmə ortaya çıxdı və bundan inanılmaz dərəcədə həzz ve xoşbəxt hiss etdim ne yalan deyim ki, günüm bir anda gözəlləşdi ,kim olursa olsun tərif eşitdiyi zaman istəmədən də ondan utancaqlıq qarışıq bir xoşbəxtlik hiss edir,mende də bele bir şey oldu təxminən.Sonra mən bu hiss ilə biraz sonra kafedən çıxıb gedəndə, kimisə men de xoşbext hiss etdirmək istədim,keçiddən keçdiyim zaman bir xanım orda oturub bir şeyler satırdı sadəcə tərslikdən üstümde nəğd pul olmadığından kefim pozuldu amma sonra səhər xanımın mene dediklərini həmin xanıma yaxınlaşıb dedim və dehşet xoşbext olduğunu gördüm (bir an özümlə qürur duydum sanki dünyanı qurtarmışam kimisindən)) mənə çox sağol gözəl qızım dedi,sonra isə dua etdi halbuki mən heç bir şey etməmişdim onun üçün amma onun duasını ve üzündəki gülümsəmeni görə bilmişdim adi bir cümlə ilə.. günümüzü gözəlləşdiren insanlara eşq olsun.belə belə işlər..