653. bu entry high və tam dərrakəli halda yazılmışdır.

bəli, günlük. bu dəfə də mən, amma xoş xəbərlə.
2 il öncə şiddətli, pik halda bpd diaqnozu qoyulmuşdu mənə. sözlükdə məni yaxından tanıyanların, günlüklərimi oxuyanların müşayiəti ilə epizodlar keçirirdim. dərman qəbulları, extreme davranışlarım, səhv qərarlarım və s. oldu çox.
özümə və kənarımdakılara davranışlarımdan dolayı əziyyət verdikcə də üzərimdə işlədim. araşdırdım, çıxmağa çalışdım durumdan.
ötən gün psixoloq qəbulunda oldum. ilk dəfə idi oradan çıxanda ağlamırdım. o qədər müsbət dəyişmişəm ki, simotomlar artıq itir. çox müsbət qarşıladı doktor. dedi üzüb üzüb quyruğuna çatmısan. fərqindəlik yüksəkdir. belə getsən çox sağlam psixologiyan olacaq.
bunda səmimi idi, təsəlli yox. dedi daimi seansa gərək də yox.

özümlə qürur duyuram, xəstəliyimə qalib gəlib idarə edə bildiyim üçün. xərçəng bədəni əldən aldığı kimi mental xəstəlik də emosional sabitliyi, zehni, davranışları elə çürüdür.
özümü mental durum olaraq düzəldə bilirəm. həyatımı da qaydasına salım, rahatlaşacağam.
qurur duyuram özümlə.

7 yanvar 2024 editi: bu entry mania dönəmində yazıldığı üçün keçərliliyini itirmişdir. bpd sağalmır, uşaqlar. sadəcə yaxşı və pis dönəmləri olur. sadəcə fərqindəliyi artırırsan. yenidən dərmanlara qayıtmağı düşünəcək qədər həyatın aşağı nöqtəsindəyəm.