1237. dünən gecə yerimdən durub tez tələsik 2 aydır üzünü açmadığım gündəliyimə yazdım bu paraqrafı. bura niyə yazdığımı bilmirəm amma yazıram.

bugün bir şeydən əmin oldum. əmin oldum ki, insanları xoşbəxt edən tək yox, amma mütləq şey sevgidir. bayaq marketdə iki uşaq dayanmışdı, hərəsinin əlində bir snikers. mənim də əlimdə snikers var idi. amma onlar gülürdülər. fikirləşdim ki, mən də balaca olanda yalvar-yaxarla aldırdığım ən balaca şeylərdən necə xoşbəxt olurdum. indi isə o şeyləri almaq necə asandır. sonra fikirləşdim ki, uşaq olanda həqiqətən xoşbəxt idim yoxsa xoşbəxtliyin nə olduğundan xəbərim yox idi? bir neçə dəqiqə əvvəl isə əmin oldum ki, əsl xoşbəxtliyi uşaq olanda bilirdim, bütün böyüklərdən yaxşı bilirdim. amma nəyisə çətinliklə əldə etdiyimə görə yox. uşaq olanda heç kim sevgisini sizdən əsirgəmir. ya da verdiyi sevgi qarşısında heç bir gözləntisi olmur, çünki onsuz da onlara verəcək heç nəyiniz yoxdur. insanlar tanımağa ehtiyac duymadan ya da elədiklərinizdən asılı olmadan sevir sizi. əlbəttə bunlar durduq yerə ağlıma gəlmədi. bugün tanıdığım bir qız uşaq evinə gedib bir qrupla. görüntülər paylaşıb, sonra açıqlama yazıb. bugünün həyatımın ən gözəl günlərindən biri olmasından və uşaqların necə sevgi dolu olmasından yazıb. başqa birindən də eyni bu sözləri eşitdiyimi xatırladım. lampa yandı. uşaqların sevgisi həyatdakı ən saf sevgidir. qüsurları qəbul edən, qarşısında sadəcə sevgi gözləyən bir tip sevgi. eşq kimi deyil bu. heyvanların da sevgisi elədir məsələn, instinktiv sevgi. bu ikisi böyümüş insanlarda çox çox az tapılır deyəsən. ailəsi tərəfindən uşaqlıqda sevildiyi hiss etdirilməyən insanların böyüyəndə çox çətinliklə xoşbəxt ola bildiyini də çox görmüşəm. bəlkə çox lame bir nəticədir, dear diary, amma mənə elə gəlir ki, insan həyatında bu tip bir sevgini hiss etmədən, hər şeyi də olsa xoşbəxt ola bilmir. əslində xoşbəxtliyin yox, bunun kimi bizi safe hiss etdirəcək uzun müddətli sevginin axtarışındayıq bəlkə də. einsteinin qızına yazdığı məktubu oxumuşdum bir dəfə. sevgi haqqında olduğu, bir də bu cümlələr yadımdadı "Love unfolds and reveals. For love we live and die. Love is God and God is Love". böyüklər arasında belə sevgi çox çox azdır dedim, amma yenə də ümidimizi itirməyək məncə. bəlkə də bir gün tapılar. yenə bir neçə aydan sonra yazdıqlarıma baxıb cringe olacam əminəm ki. olsun, hello gələcəkdəki cringe olmuş xxxx"