6. Məncə uşaqlarını həddindən artıq çox istəyib həyatlarının mərkəzinə qoymalarıdı. Normalda antinalist biri deyiləm ama fikirləşəndə məncə uşaq dünyaya gətirmək dəhşətli bir yükdür. Birdənə influencer çift var idi, normalda izlədiyim insanlar deyil lakin önümə düşən bir videolarında, uşaq gətirməmə səbəbini belə izah edirdilər ki, ətrafımızda uşağı olub da çox xoşbəxt olan və öz həyatına yetərli vaxt ayıran çift yoxdur. Uşağı olan insanlar Həyatlarındaki bütün məqamları uşaqlarına uyğun planlayırlar. iş saatlarını elə bəlirləməlisən ki, uşağı vaxtında bağça-məktəbdən götürəsən, Harasa köçmək istəsələr köçəcəkləri yerdə uşağ üçün yaxşı məktəb varmı? Yaşadıqları ərazidə bağça varmı. Adicə yaşayacağın yeri belə uşağıan standartlarına uyğun qoymalısan. Məsələn bir yaşı keçəndən sonra gedim hansısa ucqar bir dənizkənarı rayonun, kəndində ekstrim bir həyat yaşayım deyəbilmirsən çünki, bilirsənki astara da uşağın üçün tapacağın məktəb və sosial ortam əsla bakıdakı səviyyədə olmayacaq (astaralılar seri kızgın).

Məsələ biraz yayınsa da istər istəməz uşaq üçün çox əziyyət çəkməlisən. Lakin azərbaycanda, avropanın şərqində və şərqdə bizə oxşar ölkələrdə valideynlər uşaqlarına həddindən artıq çox dəər verir. Buda səhvlərə yol açır. Bəs deyəbilərsiniz necə? (Pişik öz balasını çox istədiyindən yeyər məsəli). Uşaqlarının gələcəyi və yaxşı bir həyata sahib olmaları üçün durmadan onların həyatlarına qarışaraq və onları yönləndirməyə çalışaraq. kəramətin bir postu var idi, mövzumuzla tam əlaqəli olmasa da təqribi belə birşey idi bəs ana ata istəyir ki, yaxşı, onları çox istəyən, onlara hörmət edən və onların sözləriylə hərəkət edən övlad olasan. Yoldaşın istəyirki evə bağlı, çöldə kişi dostlarıyla çox vaxt keçirməyən, tez tez özünü gəzməyə aparan ər olasan. Qaynata istəyir ki, yaxşı kabab çəkən, vuran, yaxşı nərd oynayan, ona layiq bir kürəkən olasan. Nəbilim müdir istəyir ki, öz sözüylə durub oturan, bütün işləri sürətli həll edən, hətta əlavə qalıb işləyən bir işçi olasan. Qısaca ətrafda hamının sizinlə bağlı arzu etdiyi və olmağınızı istədiyi bir persona var.

Məsələn hansısa mənasız dövlət işində telefonçu işləyirsən sonra görürsən tikinti meydançasında kranşik həm səndən 2-3 qat çox maaş alır həmdə maraqlı bir iş kimi gəlir və gələcək perspektivi də daha çoxdur. Bunu evdə ailənə və ya küçədə dostuna desən tez səni linçləyərlər ki, gicsən? ali təhsilli adamsan dövlət işindəsən, nəəə?! kran sürən olassan. səni elə babat bullingləyirlər ki, utancından birdə söhbətini açabilmirsən. Arzuladığın peşəni içinə soxub, sevmədiyin işdə işləyərək yaşamağa davam edirsən.

Qısaca valideynlər günün sonunda sizi çox istədiyindən sizin istəmədiyiniz və planınızda olmayan şeylərə məcbur edirlər. işdir onlara qarşı gəlsəniz və məğlub olsanız, sizə bir ömür bunu üzünüzə vururlar. Lakin bir yol edib bacarsanız və uğurlu olsanız, içlərinə soxub sanki öncəsində qarşı çıxmamış kimi davranır, hətta özlərinidə utanmadan bu uğurda paydaş görürlər. Həmşə bizə tərifləyirlər ki, bəs kimsə kənd yerində yaşayırdı əziyyət çəkdi getti şəhərdə flan şeylər etdi və ya flan dayı bakıdan getti moskvaya orda əziyyət çəkdi uğurlu oldu. Elə insanlar tək mübarizə aparsalar belə, ailə evində yaşadığın, nəsə əldə etmək üçün verdiyin mübarizədən əsla çətin deyil. Çətin olan tək başına biryerə gedib uğur qazanmaq deyil. Ailə evindəykən, istəklərin uğrunda mübarizə aparmaq və hərgün öz yaşadığın evdə doğmam dediyin insanlara qarşı bunu müdafiə edib, özünü sübut etdirmək, hər yanlışında və ya zəifliyində bunun üzünə vurulmasıdı.