2. (bax: ölü götün qənimi)

günümüzdə özünü hər poxa soxuşduranların yaxşı bacardığı zad. (bax: yazarların linçə səbəb olacaq fikirləri)

belə adamlarla nəyinki dostluq, bir yola belə çıxmaram. günümüzdə bir çox sektorda insanların biliyi aşağıdır. bu aşağı səviyəli təhsildən istfadə edib özlərincə terminlər yaradırlar. bu terminləri də yüksək təcrübənin nəticəsi olaraq insanlara soxurlar. bizdə var axı iki bilmədiyimiz söz eşidən kimi kəlmə sahibini ilahiləşdirməyimiz. reklamçılıq zad bunlara nifrət eləmişəm hər zaman. Çünki, 90%-i düzünə fitva vermir. bir dostum var, yağ dəyişmə işiynən məşğuldu. deyir; "psixologiyamızı o qədər pozur ki, bu mühit/insanlar düz adam olmaq mümkün deyil. gərək reklamını da qəhbə kimi eliyəsən. yalan danışasan. səndən sol tərəfdəki obyektin sahibi soxuş mallarnan qabağa gedirsə, edəcək şey yoxdu sən də özünü satmalısan, cındır olmalısan."

şair ol özünü sat, yazar ol, rejisor ol, nə bilim yaxşı bir yamaqçı ol özünü sat. düz gəlmir axı qaqaş. qabağa getməyə məqsədlənmisən, yoxsa içindəki əmək sevgisini doldurmaq istəyirsən. az qazan, saz qazan.

mən başa qəbul edə bilmirəm, öz üzərində işləyib, yaxşı təhsilə/bacarığa sahib bir kəsin özünü satmağa razı gəlməsini. bu hiyləgərliyin hansı səviyyəsidi? bilmirəm belə insanlardan yaxşı dost, yaxşı qardaş, yaxşı bir ailə başçısı ola bilərmi?