21. />
Yalnız qeyd edib o bataqlıqdan çıxa bilməməyə gətirəbiləcək hal. Diqqət edin. Ad günüm bu gün deyil, ancaq adam özün nə qədər yalnız hiss edər a kişi. Aylar əvvəl tək girdim, güya bir dilim tort, şamla zadla maraqlı nəsə edəcəkdim. Təklikdən neynəydiyimi bilmirdim. Onsuz həmişə özümü tək hiss etmişəm, yeni yaşa tək girəndən sonra sanki tescillendi bu məsələ.
Yanımda olduğunu deyən insan nə qədər ürəyitəmiz şəkildə desə də bunu heç vaxt keçməyib mənə. Buraxa bilməmişəm içəri. Gəl bir fincan çay içək, ya piyvələyək, o səmimiyyət mənə çox uzaq, çata bilməyəcəyim bir nöqtə kimi gəlib.
Sən aç tök içini, anlayıram səni, mühakimə etməyəcəm, sadəcə dinləyəcəm deyənlər də ki onları qınamıram bacara bilmirlər. Hər kəs ayrı bədənlərdədi, ayna neyronlar, empatiya zad boş şeydi əşi. insanlar istəməsə də öz baxış bucağından dəyərləndirir qeyri-ixtiyari. Və sənə qarşındakı sənin dərdindən öləcək qədər sevdiyini desə belə ağır həqiqətləri sər önünə, gəlib ağzının üstündən vuracaq.
Şiddətli dərəcədə yalnızam. Çox dərinlərdən gələn melanxoliya zahirə kədər sızıltıları kimi çıxır. Özüm belə tapıb çıxa bilmirəm axrına, ucundan tutub çata bilmirəm. Necə qurtulum, necə birinin yanında özümü rahat hiss edim, o insan sevdiyim belə olsa. Hamı yalan gəlir. Hamı mənfəətçi gəlir. Çıkar ilişkisi zir-zibil. Saf, təmiz, qarşındakını nə olursa olsun sarıb sarmalamaq... Başlıqdan kənara çıxıram, amma ruhum da içimdən çıxır. Hara töküm içimi ki ölməyib qalsam 10 il sonra oxuyub bəlkə də gülərəm. Hələ də aciz ümidlərim var. Sevirəm deyənin sən səhvlər etsən də, yıxılsan da əlindən tutub qaldıracağına. Üzünə vurmayacağına. ilahi dərəcədə sevginin var olabiləcəyinə.
Nəyi qoyub nəyi axtarıram.