24. Nostalgiya - nostos - evə, vətənə qayıtmaq, algos - ağrı, kədər.
Nostos sözü homerin odiseyyasında işlənir : evə qayıtmaq mənasında. Amma nostalgiya sözü yunan mənşəli olsa da isveçrəli həkimlər tərəfindən işlədilib. 17-18ci əsrdə isveçrəli əsgərlər vətənləri, kəndləri üçün darıxdıqlarında lomkaya düşürmüşlər, bəziləri intihar edir, bəziləri bu vəziyyətdə aylarla qalırdı. Avropada vətən üçün darıxmaq ilk dövrlərdə xəstəlik idi. Hətta israildə 20ci əsrdə də xəstəliklər siyahısında idi. Sonradan bu xəstəlik bir fəlsəfi varoluş məsələsinə döndü. Nostalgiyanın daxilində bir saflıq hissi var, amma zaman keçdikcə kapitalizm nostalgiyanı bir alış-veriş alətinə çevirdi. Məsələn 90cı illərdəki nostaıji əşyaların yenidən dövriyyəsi və s.
Nostalgiya zamana da duyulan ağrıdı. Men meselen zaman üçün darıxıram. Mekan üçün darıxmıram. Çünki böyüdüyüm mekanı hər dəfə gəzməyə çıxıram, çox şey dəyişsə də, bəzi şeylər eyni qalıb, amma zaman eyni qalmayıb. Mence nostalgiya zamana qarşı olan hissdi. Zaman vətəndi, zaman ağrıdı, zaman darıxmaqdı. Hər hansı köhnə mahnıya yenidən qulaq asanda bizi keçmişə aparır, nostalgiya budu. Nostalgiyanın müxtəlif növləri var. Əgər ətraflı öyrənmək istəyirsizsə, Svetlana Boym "Nostalgiyanın gələcəyi" kitabı uygun kitabdı.
Nostalji hissi qocalığın əlaməti və ya qocaldığının idrakıdır. Çünki nəyisə xatırlayırsansa, deməli zaman keçib, və demeli sən qocalmısan. 18 yaşlı insan, 30 yaşlı olana nisbətdə daha az nostalji hissi keçirər. Nostalgiya bizim qocalıq və ya yaşlılıqda bəlkə də ən məsum anımızdı. Əgər bir şeyi xatırlayıb kədərləniriksə, deməli ölümə yaxınlaşırıq, deməli çox şey geridə qalıb, deməli darıxırıq və keçmiş üçün darıxan insan təhlükəli olmur.