2. dünən izlədiyim uzunmetrajlı nuri bilge ceylan filmi. film 3 saat olduğu üçün sıxılacağımı fikirləşdim amma heç də elə olmadı. insanın həyatda məna tapabilməyişinin günahını yaşadığı yerə, insanlara atan bir baş rol görürük filmdə. nuri bilge ceylan'ın özünün də dediyi kimi: "xoşbəxt olmayan insanlar üçün başqa yerdə xoşbəxt olabiləcəkləri təsəllisi yaxşı gəlir insanlara." oysa insan getdiyi yerə ruhunu da aparır. film sinematoqrafiya və mühit cəhətdən andrey tarkovskini anımsadır. baş rolumuz sametin nə qədər ümidsiz olduğu görünsə də yenə bir axtarış içində olduğunu görürük. nəticədə axtarış içində olmayan insan yaşayabilməz. bu səbəbdən də dərs dediyi sinifin şagirdi olan sevimdə özündə olmayan şeyləri (həyata qarşı həvəs, xoşbəxtlik, ümid) axtarır. kənddə böyümüş insanların çox yaxşı başa düşəbiləcəyi bir filmdir. şiddətlə tövsiyyə edirəm.