(youtube: 
)
)Mahnı, xüsusilə o jeanny deyişi bir ayrı, hekayəsi bir ayrı təsirləndirmişdi.
1984 də baş vermiş bu real hadisə o qədər sarsıtmışdır ki, falco qrupu bunu mahnı ilə əbədiləşdirməkdən yan keçməyib. Mahnı bir anda yüksəlişə çıxıb həftələrcə mahnı listlərini alt-üst edərkən üstəlik əsərin qadağan olunmasına (sözləri 41 nəfərin intiharına səbəb, Papa ıı jean paulun məhdudiyyət qoyması) baxmayaraq satış rekordları qırırdı.
Bu da mahnının ilhamlandığı o trajik Hekayə: videonun açıqlama hissəsindən götürülüb*
Avstriyada anadan olmuş Johann həyatını mafia üçün işləyərək qazanırdı. Onun vəzifəsi bəzən küçələri fahişələrdən təmizləmək, bəzən isə borcluları tapıb ödənişlərini almaq idi. Hörmətə layiq bir qazancı vardı. Bir axşamüstü girdiyi barda gənc və gözəl bir qadın – Jennifer ilə tanış oldu. Onda Johannanı cəlb edən nəsə fərqli bir şey vardı.
Jennifer də ondan xoşlanmışdı. Dostluqları irəlilədi. Qadın əşyalarını toplayıb adamın evinə köçdü və birlikdə yaşamağa başladılar.
Günlər ayları əvəz etdi, Jennifer evlənmək istəyirdi. O, sevdiyi adama bunu açıq dedi. Johann isə bunu çoxdan gözləyirdi. Toy hazırlıqları başladı. Yeni əşyalar almaq üçün köhnələri yığışdıranda qadın bir siyirmənin dərinliyində gizlənmiş silah tapdı.
O, Johann-dan bunun nə olduğunu soruşanda aldığı cavabla şoka düşdü:
"Mən mafiya üçün işləyirəm. Əslində bir killerəm."
Jennifer göz yaşları içində yalvarmağa başladı:
"Bu çox təhlükəli bir işdir, səni itirməyə dözə bilmərəm. Səninlə qocalmaq istəyirəm. Xahiç edirəm, bu işə son ver."
Johann dərindən köks ötürdü:
"Mən də bunu istəyirəm, amma onlar mənim ayrılmağımı qəbul etməzlər, sevgili Jennifer-im."
"Bəlkə evlənmək üçün ayrılmaq istədiyini desən, başa düşərlər? Olmasa, köçərik, izimizi itirərik. Səni sevirəm, Johann"
"Mafiyanın necə işlədiyini bilirəm. Mən getsəm belə, onlar məni buraxmaz."
"Bu şəkildə evlilik çox çətindir. Onda məni burax, bəlkə daha az əziyyət çəkərik."
Johann bu sözlər qarşısında tərəddüt etmədən sevgisini seçdi və ertəsi gün ilk dəfə silahsız işə getdi. Mafiya liderinə həyatında bir qadının olduğunu, evlənmək istədiyini və artıq bu işin bir parçası olmaq istəmədiyini dedi. Johann evə qayıdanda artıq qərarını vermişdi. Bir daha işə getməyəcək və köçəcəkdilər.
Lakin mafia bu xəyanəti bağışlamazdı. Nəcəsə, əlbət, onları tapacaqdı.
Bir gün Johann evə gəldi, amma Jennifer orada yox idi. Saatlar keçdi, o isə hələ də geri qayıtmamışdı. Polisə gedib qızın itkin düşdüyünü bildirdi.
Polis onu tapmağa çalışsa da, Johann da boş dayanmadı. Bir neçə gün sonra nəhayət, cəsədi tapdı. Jennifer meşədə əvvəl zorlanmış, sonra isə amansızcasına öldürülmüşdü.
Johann bunun mafiya tərəfindən edildiyini bilirdi. O, dərdini içində yaşamağa çalışarkən bir gün günorta polis qapısını döydü və onu həm qətl, həm də təcavüz ittihamı ilə həbs etdi.
Mafiya qətli törətmiş, amma mükəmməl planı ilə günahı Johann-ın üzərinə atmışdı. Məhkəmə onu ömürlük həbs cəzasına məhkum etdi.
Onu incidən nə həbsdə olması, nə də günahsız yerə məhkum edilməsiydi. Onu yandıran Jennifer-in yoxluğuydu.
Həbsxanada keçirdiyi günlər əzabla dolu idi. Və bir səhər, nəzarətçilər onun kameraya girdiklərində yerə yıxılmış bir cəsəd və yatağın üstündə bir məktub tapdılar.
Johann ayrılıq acısına dözməyib hisslərini kağıza tökərək intihar etmişdi.
Hekayədən bir hissə "Ölsəm Bağışla" filmində qızın oğlana birgəlikləri üçün silahı buraxdırmasına təkidini xatırlatsa da orada birliyin oğlanı öldürməsi, burada qızın ölümü ilə bitdi. Amma almanın hansı tərəfi əskik olmasından asılı olmayaraq digəri də həmin taleyə məhkumdur. Çünki eşq bunu tələb edirdi. Ruhları birgə olanlar üçün ölmüş eşqdən danışıla bilməz. Bəlkə də ölüm idi o eşqi azad edib onları bir-birinə qovuşduran?