24. Yaxın keçmişə qayıtmaq istəyirəm hərdən. Hardasa 5-8 il əvvələ. Düzdür, 5 il əvvəl qarışıq dönəmlər idi, pandemiya müharibə falan deyərkən aləm acəm bir birinə dəymişdi, amma sanki o illər belə bu illərdən marağlı və gözəl idi. O illərdə həyatıma girən birinin həsrəti də işin içinə girəndə o vaxtlar üçün lap çox darıxıram, çox qəribə hissdir indi yaşadığım. O illərə qayıtmaq üçün ömrümdən 5-10 il fəda eləyərdim, o şəxsi yenidən tanımaq istəyərdim. Bəlkə də o illərə qayıtmaq istəməyimin ən böyük səbəbi də o şəxsdir, indi yoxdur çünki. Əslində var, amma yollar 2 il əvvəl ayrılıb. Hərdən istəməsəm belə fikirə gedib o illərə gedib çıxıram. Çox uzaq keçmiş deyil amma həyəcan və maraq dolu illər idi. insanın keçmiş dövr üçün bu qədər darıxması, o illərdə yaşanan şeylərin yarım qalmasıdır bəlkə də. insan keçmişindın qaça bilmir, hələ o keçmişdə keçməmiş şeylər varsa ümumiyyətlə mümkün deyil. Bəlkə mən də keçmiş üçün yox, keçməmiş üçün darıxıb onu xatırlayıram. Bəzən bir mahnı belə o günlərə apara bilir. Deyirlər ölüm anında bütün həyatın film kimi gözünün önündən keçir, bəlkə də öləndə ömrümün o qismi gözümün önündən keçəndə ölümə gülümsəyəcəm. Xülasə, nə deyib Akif islamzadə? Keçən günlərimi qaytaraydılar, gələn günlərimi qurban verərdim. Belə bir hiss yəni.