254. Sanki Azərbaycan vətəndaşı olmaq özü bir cəza kimidir – hər dəfə hansısa ölkəyə getmək istəyəndə “viza” adlı psixoloji və maddi imtahana məruz qalırıq.
Sənədlər topla, banka pul köçür, izahat yaz, sığorta et, dəvət məktubu al… Sonda da cavab: “Təəssüf ki, viza verilmədi.”
Biz sanki dünyanın təhlükəli insanlarıyıq – sanki harasa getsək, oradan qayıtmayacağıq.
Halbuki bu ölkədən getmək istəyənlərin çoxu gəzmək, öyrənmək, konfransa qatılmaq, ya da sadəcə bir az nəfəs almaq istəyir.
Viza prosesi sadəcə texniki yox, qürur sındıran bir prosedura çevrilib.
Səni suallar qarşısında aciz, sübut gözləyən bir məhkəmədəki kimi hiss etdirir.
Axı niyə bu qədər çətindir?
Niyə biz öz ölkəmizdə bu qədər əziyyət çəkdiyimiz yetmirmiş kimi, başqa ölkəyə getmək üçün də dəlil təqdim etməliyik?
Gəzib-görmək, öyrənmək hər kəsin haqqıdır. Amma bizə bu haqq da “lazım olan ölkələrin siyahısında deyilsiz” deyərək inkar olunur...