20. adətən nəhəng kapitalist ölkələrin günlük stresi altında əzilən beton ruhlu insanlarda görülən əvəzedilməz ehtiyacı doğru zamanda tapıb yeni sektor-gülüş sektoru ortaya çıxarmış insan.həyatından ləzzət alabilən insanın onsuz da sözlü zarafatlara ehtiyacı yoxdur.göstərilərdə tez tez barmaq basır ki siz gerçək həyatdasınız,mən isə bura gələndə şotçiki söndürüb gəlirəm.xeyr elə deyil.insanlar da şotçiki söndürür ora gedəndə.göstəri bitir və həyat olduğu yerdən davam edir.stres,qayğı,pul dərdi,əsəb,xəstəliklər,dərmanlar...cem yılmazın ekvivalentləri-nəşə ya da ki bir butulka çaxır.təsiri gedən kimi yenə göt baş olursan...sağolsun ki heç olmasa arada güldürür...