1. 1945-ci ildı kommunistlərdən qaçan 146 azərbaycanlı araz çayının üzərindəki boraltan körpüsünü keçərək, türkiyəyə sığınır. sovet hökuməti onların dərhal ssri-yə təhvil verilməsini tələb edir. ismət inönü əsirləri geri qaytarmaq əmrini verir. boraltan körpüsünü keçən azərbaycanlılar körpünün qarşı tərəfində hər kəsin gözü qarşısında əlləri bağlı halda güllələnirlər. bu hadisədən sonra sərhəd məntəqəsinin komandirinin intihar etdiyi deyilir. faciəyə həsr olunmuş ağı:
boraltan bir körpüdür, aşıb keçər arazı,
yusan araz suyu ilə, çıxmaz üzün qarası.
düşmən gözlər qarşıda, önünə qatdı məni,
can alınan bazarda, qardaşım satdı məni.
dönüb səsləndim geri, mərhəmətsiz birinə,
məni siz vursaydınız, bu kafirin yerinə.
türk deyincə, özü-sözü mərd olur,
dost deyincə, ayrılmaz bir fərd olur,
qardaş deyib dara düşsəm, sığınsam,
bundan sora bu mana bir dərd olur...
mən nə deyim bu vəfasız dağlara,
öz qardaşı dönük olan ağlara.
qaçdır əli qanlı çıxdı oyundan,
nə bilim qəhbəlik varmı soyunda?
girdigim özyurddan döndərilərkən,
qanımın axdığı sınır boyunda.
açan lalələrdən bir çələng hörsəm,
türklük dünyasına ərməğan versəm. (bax: almas ildırım )
3. ən böyük miflərdən biri. guya boraltan körpüsündə öldürülənlər ssridən qaçan azərbaycanlı dissidentlərmiş. əvvəla bu 196 şəxsin sadəcə 80-i azərbaycanlı idi. qalanları rus, gürcü, özbək və ermənilər idi. 196 da tam sayları deyildi, əslində 200dən çox idilər. bunların hamısı vaxtilə ii dünya müharibəsində nasist almaniyasına əsir düşüb, legioner olmuş, sonradan türkiyəyə sığınmış əsgərlərdən ibarət idi. uzun müddət yozgat düşərgəsində qalıblar. sonra qarsa göndəriliblər. yolda qatarla gedən vaxt 1 özbək və 11 rus vaqondan tullanaraq qaçırlar, azərbaycanlılar isə qaçmaqdan imtina edirlər.
bu söhbəti türkiyənin prezidenti ərdoğan uydurub. həqiqət isə yuxarıdakı kimidir. inanmasanız 1990-cı ildə şahidlərin ifadəsi türk qəzetlərində çap olunub.
ayıbdır, öz tarixinizə aid faktı da bilmirsiz.
)