1. dodekanes türkləri — 1911-1912-ci illər italiya-türkiyə müharibəsi nəticəsində italyan işğalına məruz qalan dodekanes adaları 1947-ci ildə yunanıstana verildi. yerli türklər yunanıstan vətəndaşı halına gəlmiş və hazırda bu adalarda təxminən 5 000[1] türk əsilli şəxs yaşayır. haqqında danışılan türk icması xüsusilə (baxma: rodos) və (baxma: kos) adalarında sıx məskunlaşdıqları üçün (baxma: rodos türklər)i (3000 nəfər) və ya kos türkləri (2000 nəfər) də adlandırılırlar. bundan başqa, adalılar ifadəsi də istifadə edilir, yaxud bəziləri bura krit adasından köçdükləri üçün mədəniyyət bənzərlikləri səbəbi ilə kritlilər adlandırılır.
italiyanın əlinə keçdikdən sonra adalardakı yunanlar yunanıstan ilə birləşməyi tələb etsələr də, türklər osmanlıya qatılmağı, bu da olmasa, italiyanın suverenliyində qalmaq istəyirlər. bu istiqamətdə 1919-ci ildə "rodos və istanköy müdafa-i hüquq-i islamiyyə" cəmiyyətini qururlar.
1923-cü ildə dodekanes adaları italiyanın nəzarətində olduğu üçün adalardakı türklər və yunanlar türkiyə ilə yunanıstanla arasındakı əhali mübadiləsinə məruz qalmamışdılar. amma yenə də türkiyəyə köçmək istəyənlər atatürkün əmri ilə əvvəl fəthiyəyə, sonra isə marmarisin turqutköy, dəlikliyol bölgəsinə yerləşdirilmişlər.
1522-ci ildə,(baxma: osmanlı) fəthi sonrası saymaya görə narince (narence) 'də 17 məhəllə-505 xana, pili'de 8 məhəllə-404 xana və kefaroz'da 4 məhəllə-216 xana rum vardır. adanın türkleştirilmesi üçün 79 könüllü türk xanası, narinceye yerləşdirilir. zaman içində məskən siyasəti çərçivəsində müxtəlif başqa qruplarda namizədə yerləşdirilir. məsələn, 1892-ci ildə şərqdən hemond aşireti bir qismi istanköye olmaq üzrə ege adalarına yerləşdirilir. bir başqa əhəmiyyətli məskən hadisəsi isə giritli muhacirlerdir. istanköy və rodosa cəmi 1.430 girit mühacir iskân etdirilmişdir. eyni zaman ada kimi osmanlı səlahiyyətlilər və ailələri üçün sürgün yeri idi.