+6 əjdaha
1. hamı şikayətlənir ki dünya ədalətsizdi və s. və s. (elə mən də)məsələn, deyirik ki, istedadlı insanlar qabağa gedə bilmir, çünkü qarşısına min cür əngəl çıxır (istisnalar var ). istedadsızlar isə əksinə, qıt zəkalarından aldıqları cəsarətlə, olan qalan "bacarıqlarını" xərcləyib, öz "bənzərləri" arasında bir yol tapıb irəli gedir, xoşbəxt yaşayırlar (bax: ignorance is bliss)
bacarıqlılar isə real qiymətlərini almadıqları üçün bezgin, küskün, həyatdan soyumuş və ümidsiz halda ya birtəhər yaşayırlar yada canlarına qəsd edirlər. ilahi ədalətin səhnəyə çıxdığı yer məhz burasıdı
ilk öncə bəzi şeyləri qəbul etmək lazımdı.
bizə nə lazımdı?
həyata niyə gəlmişik?
ölüm ilahi ədalətin bir parçasıdırmı?
və ən əsas sualı özümüzə verməliyik: mən doğurdanmı həsəd apardığım o "bəsit", dərin zəkalı olmayan amma "uğurlu" insanların yerində olmaq istəyirəm? yəni mən doğurdanmı "onların" cəmiyyətində uğur qazansam bu mənim xeyrimə olacaq?