sovet ittifaqı

| siyasət
2,343 | 4 | 42

əjdahalar googlla

məhəmməd əmin rəsulzadə ensiklopediyası - rixard zorge - cahangir bağırov - öyrənildiyində təəccübləndirən məlumatlar - valentina tereşkova - mehdi hüseynzadə - 9 may qələbə günü - sovet ittifaqının azərbaycana qazandırdıqları - həzi aslanov - israfil məmmədov

Yalnız deyilsən!

Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.

Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

1. saf insan yetişdirmək üçün yaradılan cizgi filmlərə sahib ittifaq.
mənim vecimə deyil onlar bunu pis niyyətlə edirdilər yoxsa yox. Sovet erasından çıxan cizgi filmlər saf, dürüst fərd yetişdirmək üçün yaradılıb. Korodil genanın, "təəssüf ki ad günü ildə bir dəfə olur", "hamı ən yaxşısına ümid edir" cümlələri ümid edirəm sadəcə mənə təsir etmir.
Bundan başqa qərbin "yaxşı" tərəflərini əhaliyə göstərmə cəhdləri: bremen musiqiçiləri, mariya gopkins və s. təəssüf ki, sadəcə biz haqlıyıq ideologiyası sona qədər yaxşı ola bilməz.
ancaq yenə də, yaxşı insan yetişdirməyi daha yaxşı bacaran bir sistem idi. təəssüf, çox təəssüf ki, bu tip sistemi qura bilmədik. ona görə yox ki, sistem pisdir. ona görə ki, biz buna layiq deyilik. biz bu saflığa layiq deyilik.

(youtube:

)

14 əjdaha!

18.07.2020 09:24, qatiq qaradi blet

#300522

Yalnız deyilsən!

Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

2. Günümüzdə mövcud olsaydı, çoxdan kapitalizm ayaq açmışdı buralara. Sovet ittifaqını indiki sosyalist kuba, laos kimi ölkələrlə müqayisə etmək düzgün deyil, etnik rəngarəngliyin və ərazi-tələbat böyüklüyün əvvəl-axır sıradanlaşmaya gəlib çıxaracaqdı, sovet ittifaqının bir xüsusiyyəti olmayacaqdı.

Dünyadakı bütün sosyalist blokları tam yerində və tam zamanında dağıldı. Özünü bu çevrədən ayıran ölkələr qabağa getdi, müxtəlif yollarla rusiyaya bağlı olanlar isə onun ətrafında hərəkət etməyə davam etdi. Sovet dönəmindəki rus hegemoniyası mdb adı ilə qaldığı yerdən davam etdi və hal-hazırda da edir. Bakı-novorossiysk məsələsi də əyani sübutdur.

Sovet ittifaqı proletar kimi başlayıb, burjuaziya həmrəyliyi ilə bitdi. Bəlkə də ideologiya tam mənası ilə yaşansaydı, milliyətindən asılı olmayaraq, hər kəs bərabər yaşasaydı, hər şey daha fərqli ola bilərdi. Heyif ki, ittifaq dövründə azərbaycanlılar və digər müsəlman xalqlar bir addım geridə olublar, o dövrün adamları qəbul etsə də, etməsə də, reallıq budur.

Amma yenə də onlar ssri-ni tərifləməkdən əl çəkmirlər. indiki şəraitdə haqsız da sayılmazlar. işinin müqabilində səni evlə təmin edən, maaşın, istirahətin, gəzməyin - bir sözlə, hər şeyin yerində, başqa nə istəyərlər ki? Bunu deyən kimi əslində bədbəxtliyimiz də başlanğıc qoyacaq. Müstəqillik kimi gözəl hissi bunların uğruna qurban vermək istəyən minlər var bu ölkədə. Bizi idarə edən, "indiki gənclik bir yaralı barmağa dərman olmur" deyənlər də bu təfəkkürün məhsuludurlar. Tərəqqiyə meyil göstərmiriksə, rus dili azərbaycan dilindən üstündürsə, rus sevdası başını alıb gedirsə, məhz bu təfəkkürün nəticəsindədir.

Sovet ittifaqı söyüldüyü qədər pis, arzulandığı qədər yaxşı olmayıb. Amma pisi ilə, yanlışı ilə azərbaycanın formalaşması üçün çox gözəl fürsət olub, bu fürsətdən nə dərəcədə istifadə edildiyi isə müəyyən deyil.

2 əjdaha!

18.07.2020 10:04, cornelius fudge

#300523

Yalnız deyilsən!

Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

3. ironik də səslənsə, məncə uğursuzluğunun səbəbi də elə ideologiyasının ilk entridə vurğulanan saf və dürüst fərd və s. kimi ideallara əsaslanması olan totalitarizm örnəyi. nəzəriyyədə möhtəşəm, amma tətbiqə gələndə insana sahib olduğundan daha romantik obraz geydirdiyi üçün sınaqdan keçə bilməyən sistemə sahib idi sovet ittifaqı. reallıqla və insan təbiəti ilə örtüşmürdü. Atamın və bir çox orta nəslin nümayəndəsinin hələ də xoş təəssüratlarla xatırlaması da ideallarının saflığından, düşüncə olaraq aliliyindəndi fikrimcə. Bəli, sovet ittifaqı doğrudan da o saflıq və dürüstlük ideallarına əsaslanaraq yaradılmışdı və onu təbliğ və təmin etmək qayəsi idi, lakin insan xisləti bütün bunları distopik bir reallığa çevirmişdi. Nəticədə də mövcud olduğu illər ərzində o ideallar sadəcə sovet filmlərinin və çizgi filmlərinin reallığı ola bildi və elə olaraq da qalır. Ondan əlavə bir çox neqativ yanaşmaların kökündə duran idealları ilə ruhu hələ də ölkəmizdə və böyük ehtimal bir çox digər post sovet ölkələrində yaşayan quruluşdur.

Sistemin mənə görə ən yaxşı təsvirini milan kundera varlığın dözülməz yüngüllüyü əsərində verib. oxuyanda tam da demək istədiyimi ifadə edib deyə fikirləşmişdim. başlığı görüb yenidən oxumaq istədim o hissələrini. oxuyandan sonra da paylaşmaq istədim. kundera kommunizmin ideyalarını kitsch ilə eyniləşdirirdi, yəni varlığımızın kimi düşüncəyə görə utanc duyula biləcək tərəflərini görməzdən gəlmək, danmaq ideyası ilə. tərcümə etməyə və daha qısa ifadə etməyə səbrim çatmadı deye kitabdan hissə olaraq paylaşıram, burda dursun.

--sitat--

Kitsch is a German word born in the middle of the sentimental nineteenth century, and from German it entered all Western languages. Repeated use, however, has obliterated its original metaphysical meaning: kitsch is the absolute denial of shit, in both the literal and figurative sense of the word; kitsch excludes everything from its purview which is essentially unacceptable in human existence.

The brotherhood of man on earth will be possible only on a base of kitsch. And no one knows this better than politicians. Whenever a camera is in the offing, they immediately run to the nearest child, lift it in the air, kiss it on the cheek. Kitsch is the aesthetic ideal of all the politicians and all political parties and movements. Those of us who live in a society where various political tendencies exist side by side and competing influences cancel or limit one another can manage more or less to escape the kitsch inquisition: the individual can preserve his individuality; the artist can create unusual works. But whenever a single political movement corners power, we find ourselves in the realm of totalitarian kitsch.
When I say “totalitarian,” what I mean is that everything that infringes on kitsch must be banished for life: every display of individualism (because a deviation from the collective is a spit in the eye of the smiling brotherhood); every doubt (because anyone who starts doubting details will end by doubting life itself); all irony (because in the realm of kitsch everything must be taken quite seriously); and the mother who abandons her family or the man who prefers men to women, thereby calling into the question the holy decree “Be fruitful and multiply.”
And in fact, Soviet films, which flooded the cinemas of all Communist countries in that cruellest of times, were saturated with incredible innocence and chastity. The greatest conflict that could occur between two Russians was a lovers’ misunderstanding: he thought she no longer loved him; she thought he no longer loved her. But in the final scene they would fall into each other’s arms, tears of happiness trickling down their cheeks.
The current conventional interpretation of these films is this: that they showed the Communist ideal, whereas Communist reality was worse.
Sabina always rebelled against this interpretation. Whenever she imagined the world of Soviet kitsch becoming a reality, she felt a shiver run down her back. She would unhesitatingly prefer life in a real Communist regime with all its persecution and meat queues. Life in the real Communist world was still liveable. In the world of the Communist ideal made real, in that world of grinning idiots, she would have nothing to say, she would die of horror within a week.
The kitsch is a folding screen set up to curtain off death.

--sitat--

0 əjdaha!

18.07.2020 20:21, primatonna

#300545

üzv ol

Modalı bağla