bugün wiki təsadüfi son
sözaltı sözlük
məsləhət postlar mesaj Profil

...

hərbçi olmaq

|
1,850 | 8 | 54

əjdahalar  googlla
sözaltı günlük - ataya demək istənilənlər - ata - prussiya təhsil sistemi - harley davidson - ikinci qarabağ müharibəsi - vəfat edən yaxınlarımıza demək istədiklərimiz - kopyalanmış həyat yaşamaq - aleksey kosıgin

    Yalnız deyilsən!

    Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.

    Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

    1. Təxminən 13-14 yaşından etibarən hərbi liseyə daxil olmaqla başlanan həm sənin üçün, həm ailən üçün həddindən artıq çətin və yorucu həyat yolu.

    Bir dəfə universitet vaxtı idi, stipendiyamı almışdım, pul çəkirdim atmdən. Yanımda bir xadimə xala yerləri təmizləyə-təmizləyə gəlib məndən soruşdu,
    -bala nə qədər pul alırsan
    +60 manat xala(o vaxtı stipendiya 60 manat idi)
    -bala bu ölkənin bütün pulu yeyən bir hərbiçilərdi, bir polislərdi..

    Bu söhbət həmin an çox pis dəymişdi, ürəyimin başından vurulmuşdum. Təkcə hərbiçi oğlu olduğum üçün deyil, ya da bu sözün mənim, mənim ətrafımdakı təxminən 80 faiz insanın atasına, özünə deyildiyi üçün də deyildi. insanların hərbi sənətinə bu qədər kiçik çərçivədən baxması üzmüşdü məni. Mən orda qayıdıb xalaya heç nə deyə bilmədim, birinci çox məyus olmuşdum, ikincisi də fikirləşdim ki onsuz cahil adamdı, uşaqlıqdan elə görüb, nə deyəcəm nə başa düşəcək ki..
    Yanımda qrup yoldaşım var idi, bunla çıxdıq unidən bu da başladı lağ-lağı eləməyə, mən daha da pis vəziyyətə düşmüşdüm. Həm insanların belə yalnış düşünməsi, işin içində nələr olduğunu, o hərbiçinin (atıram) general olmaq üçün nə qədər əziyyətlər çəkdiyini bilməməkləri ciddən qoyurdu. (#324785 nömrəli entryə baxa bilərsiniz)

    Bir insanın hərbiçi olması, onun ətrafında da hər cürə insanın olması deməkdi, həyatdakı hər bir insan tipi ilə qarşılaşır bu adamlar, nəyin nə olduğunu, kimin necə xarakteri olduğunu bəzən bir baxışdan belə tuta bilirlər.
    Hətta balaca vaxtı mən elə bilirdim atam mənim düşüncələrimi də oxuya bilir ona görə hər dostumun adını yanında çəkmirdim ki, birdən deyər onla gəzmə, dostluq eləmə avaradı zad mən də yalandab cavablar verməyim.

    Sənin hərbiçi olmağınla mən Azərbaycanın demək olar ki, hər nöqtəsini qarış-qarış gəzdim. Sənin işinə görə mən heç vaxt eyni məktəbdə 2 ildən artıq oxuya bilmədim. Buna görə şikayət etmirəm, çünki hal hazırda adaptasiya, şizofreniya, sosial fobiya kimi zırıltı problemlərim yoxdur. istənilən yerdə çox rahatlıqla insanlara qarışıb onlar kimi ola bilirəm.

    Məsələni pula gətirəndə isə, (nazirlik və qərargahı çıxıram) bir insan düşünün ki səhər tezdən 06:30-da evindən çıxır və axşam 12-də gəlib evə çatır. Bəzi hallarda aylarla evə gələ bilmir. Ölkədə həyat sığortasının minimum olduğu bir işdə işləyir, qabağından minlərlə insan keçir, ölkənin hər yerindən əsgərlər gəlir yanında heç birini də əvvəlcədən bilmirsən bəlkə biri terroristdi, biri şərəfsizdi, biri narkomandı, biri manyakdı və s. Özü bir gün görə bilmir günün 12 saatdan çoxunu işdə keçirir evə isə yorğun gəlir heç nəyə taqəti qalmır.

    Əksər hərbiçi uşaqları öz atalarının evdə onunla, ya başqa ailə üzvləri ilə soyuq münasibətindən narazıdır. Düzdü bunu ifadə etmək biraz çətindi amma öz içində çəkənlər yetərli saydan qat-qat artıqdır. Ey, mənə universitetin içində "ölkənin pulunu yeyən hərbiçilərdir" deyən xala, səncə dövlət hərbiçilərin çəkdiyi həyatın müqabilində onlara verdikləri maaş yetərlidir? Hələ indi fikirləşəndə ki, hərbiçilərin maaşlarını (nazirlik və müharibə bölgəsi xaric) təkqat ediblər, nə qədər səbəbləri ayrı olsa da, ədalətlidir səncə?

    21 əjdaha!

    17.04.2021 19:18, Derek

    Yalnız deyilsən!

    Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.

    Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

    2.

    Yalnız deyilsən!

    Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.

    Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

    3. hər insanın bu həyatda bir arzusu var. bizim də arzumuz zabit olmaq olub. uşaqlqıdan bəri hər dəfə hərbi forma görəndə bir doğmalıq hiss edirdim. elə bilirdim ki, mən o formanın içindəyəm. hüseyn nihal atsız demiş sən demə mən o formanı artıq elə balacalıqdan bədənimə geyinibmişəm. yadımdadı uşaq vaxtımda anam məni kursa aparanda hərbçi rolu vermişdilər mənə. 4 yaşında, balaca bədənimə formamı geyinib o qədər sevinmişdim ki. atam da xidmətdə idi, ona görə zəng edib ona dedim ki:
    papa oğlun əskər olub. hiss edirdim ki, o da gülümsəyir, sonda taleyimin necə olacağını bilir. o gündən sonra hərbi mənim həyat tərzimə çevrildi. bilirsiz bizə insanlar deyirlər ki, yaxşıca beyniniz yuyulub. amma hər insanın bir amalı var bu həyatda. biri gedər bankir olar biri gedər kimyaçı olar. amma bizlər də sonunu bilərək getdik bu yola, özümüz seçdik. çünki sonunu düşünən qəhrəman olmur. 7 illik kursantlıq dövrüm boyunca hər dəfə insanların mənə hörmətini hiss edirdim. görürdüm ki, balaca arıq canıma 14 yaşımda geyindiyim şəhid qanı axan o üniformaya necə dəyər verir insanlar. bizlər üçün bir fəlsəfə idi kursantlıq. 3 il hərbi lisey dövrümdən sonra ali hərbi məktəbin balkonundan hər axşam mavi xəzərə baxaraq dostlarımla ya da tək gələcək xəyalı qururdum. bakıda böyümüşəm uşaqlıqda atam məzuniyyətə gələndə deyirdim ki ata məni uçilişə apar da. elə 6 yaşımda mən o uçilişə aşiq oldum.
    Gördüm ki, çoxlu yaşıl formalı kursantlar axşan vaxtı oturub stadionda dərdləşir. o qədər xoşuma gəldi ki, o səmimiyyət.
    4 il boyu mavi xəzərlə baş başa qaldıq.o ali hərbi məktəbin həyəti mənə bir cənnət idi inan əziz oxucum. həmişə bezdiyimiz günlər də olub acılı xoş xatirəli günlər də olub. amma sonda bilirdik ki, hamımızın uşaqlıqdan içinə geyindiyi formanı çölümüzdə layiqli şəkildə daşımaq bizim borcumuzdu. çünki biz bu yolu boşuna seçməmişik.
    hərbi məktəbdən məzun olduqdan sonra zabitlik dövrüm də maraqlı keçdi.
    yazdıqca duyğulanıram ona görə yaza bilmirəm. BiRCƏ BiLiN Ki BiZ BU YOLU iSTƏYƏRƏK, ÖLÜMÜ GÖZƏ ALARAQ SEÇMiŞiK. biz mavi xəzərin qoynunda 14 yaşından böyüyən uşaqlarığ.
    Yenə olsa yenə olaram. şərəfdir mənim üçün hərbçi olmaq. yaxşıki də bu yolu seçdim.

    Yalnız deyilsən!

    Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.

    Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

    4. hərbi xidmətdə olduğum bir il ərzində gördüklərimdən gəldiyim nəticə belədir ki, hərbçi olmaq çox çətin bir peşədir. yəni mən şəxsən valideyn olsaydım övladımın bu peşəni seçməsini istəməzdim. şəxsi həyata ayrılan vaxtın azlığından tutmuş, ölüm riskinin çox olmasına qədər bir çox səbəb var bu peşəni seçməmək üçün. maaşlarının isə məncə ölkənin imkanlarına nəzərən o qədərdə çox olmaması və illər boyu yalnız kişi kollektivində olmaqdan irəli gələn psixoloji yorulmağı da nəzərə almaq lazım. çətin peşədir hərbçi olmaq sadəcə bunu deyə bilərəm.

    5 əjdaha!

    06.07.2021 15:29, palandraz


üzv ol
Modalı bağla





...