elliott smith

insana rahatlıq, kədər, sevinc və laqeydlik kimi dəyişkən hissləri eyni zamanda yaşada bilən musiqiçi. 34 yaşında intihar edib. qısa yaradıcılıq həyatına baxmayaraq orjinal tərzi, yumşaq səs tonu, depressiyanı bu qədər dərin, səmimi yaşaya bilməsi ilə alternativ musiqidə özünəməxsus iz qoyub.the royal tenenbaums filminin özü kimi möhtəşəm olan soundtracki ilə tanıma şansım oldu.(baxma: needle on the hay)
Sonra da between the bars, pictures of me, miss misery kimi mahnılarını dinlədim, heyran olmamaq mümkün deyil həqiqətən.yaradıcılığında mənim üçün ən xüsüsi olan mahnısı isə ballad of big nothingdi.adından görüldüyü üzrə də həyatımın mahnısı ola bilər -* əgər gecənin bu gec saatlarında özünüzü "big nothing" olaraq görürsünüzsə bu linki https://youtu.be/iU9yMN1MCfY bura qoymaq istəyirəm icazənizlə.

sözlükçülərin ən sevdiyi aktyorlar

(bax: edward norton)

detachment

american history xnin rejissoru tony kayein bir başqa şahəsəri.indiyə qədər izlədiyim ən real filmdi deyə bilərəm.bir çox filmlərdə başroldan bir qəhrəman, bir ideal yaratmaq məqsədi görürsünüz, ancaq bu filmdə görə bilməzsiniz.henry surətində modern insanın bütün problemləri əks olunub.keçmişində travma yaşamış, buna baxmayaraq rutin həyatını davam etdirən, bəzən çarəsiz, vecsiz, bəzən vicdanlı.o həyat sevinci olmayan gözlərində bir çox hissi ifadə edən adrien brody isə özünə bir daha heyran buraxır bu filmlə.onu da qeyd edim ki, filmdə sadəcə bir başrol yoxdu, filmdə gördüyünüz bütün xarakterlər problemləri, həyatları ilə yaşadığımız cəmiyyəti sorğuladır, bizi özümüzdən, iç üzümüzdən iyrəndirir.rejissor cəmiyyətin kəskin çərçivələrlə məhv etdiyi həyatları çox incəliklə çatdırır.cinsiyyətçilik, diskriminasiya, estetik normları haqqında çox ciddi tənqidlər var filmdə.


--spoiler--

1984 və doublethinkdən bəhsedilməsi də filmi sevmək üçün ayrı bir səbəbdi.erica ilə henry'nin münasibəti çox dərin və təsirli idi.erica'nın ona bu qədər güvənməsi, sonra yaşadığı xəyal qırıqlığı çox gözəl ifadə edilmişdi.meredith'in intihar səhnəsi isə gördüyüm ən narahatedici səhnələrdən biri idi.yadda qalan çox replika var, ancaq ən bəyəndiyim bu idi:
we all need something, to distract us from the complexity and reality
bu cümlə əslində hamımızın sevgi və boş xəyallar dalınca qaçmağımızın əsl səbəbini izah edir fikrimcə.biz yalnız çirkin reallıqdan qaçırıq.

--spoiler--

ata fiqurası olaraq timidusu görmək

sözlükdəki bilal sayısında gözlənilməz artış var bu aralar.ona görə tək-tək yazacam ki başa düşün.
1.kiminsə fikirlərini müsbət dəyərləndirmək yaltaqlıq deyil, sürü psixologiyası heç deyil.bəziləri özünü elə qəbul edə bilər ancaq, sözlükdəki heç kəs də qoyun deyil.
2.o tənqid edən yazarlar adətən əlində düzgün arqumenti olmayan, o kiçik dogmatik beyni ilə diqqət çəkməyə çalışan kompleksli tiplərdi.yəni timidus üzərindən sözlüyün böyük bir qismini tənqid və təhqir edir."sizi lənətə gələsi marjinallar..." kimi cümlələr, məsləhətxanada "sözlükdən gedirəm" kimi umbaylamalar...bunlar təkcə timidusa yox özləri kimi olmayan, normal düşüncəli hamıya kin qusur.ona görə də sözlüyün böyük bir qismi olaraq bu tiplərə reaksiya veririk.bu qədər.
son olaraq da yormayın ala özünüzü bu qədər başlıq açacam deyə.olmayanda olmur.həm sözlük kiçik bir dövlət filan deyil.kimləsə ağız dalaşına girmək, psixoloji termin icad etmək yerinə anonimliyinizdən faydalanıb bir az keyfini çıxarın sözlüyün.onda hər şey daha yaxşı olacaq, düz sözümdü, sevimlilər sizi -*

o deyil də hamı trolluyub başlığı, ilk ciddi yazını mən yazmışam ala,özümü lox kimi hiss elədim

dərs oxumaq istəyib oxuya bilməyən insan

mənəm bu bədbəxt. zibilinə düşmüşəm.səhərə qədər vicdan əzabından gözümə yuxu getmir ki bəs oxumamışam. amma gedib oxuyanda necə bir yuxu basırsa, gözümü aça bilmirəm. diqqətimi toplaya bilmirəm, ağlıma rəhmətlik nənəm belə düşür ki heç də sevməzdim. sonra deyirəm mənnən bir pox olmayacaq zad, onda da tribə girirəm,kefim pozulur. həvəsim də düşür, fikirləşirəm ki bu motivasiya ilə dərs oxunmaz, gedim seriala baxım kefim açılsın. serialın bir sezonu qurtarır amma o kitabın qapağı açılmır da ala. sonra deyirəm gedim yatım səhər durub oxuyaram. yuxumda dərs eliyib testlərnən boğuşuram. bir sözlə çox zibil şeydi. nə vaxtını yaxşı keçirə bilirsən, nə dərs oxuya bilirsən, nə yata bilirsən.

edit: hə bir də çox oğraş bir xasiyyətim var, yəqin ki çoxunuzda var. dərsə başlamaq üçün saat başını gözləmək. avaralanmağa bəhanədən başqa bir şey deyil. məsələn görürsən ki saat 16.35di tutaq ki, fikirləşirsən ki 17.00 olsun başlayım.gəzirsən ortalıqda bir də baxırsan 17.02di, deyirsən yarısı olsun başlayaram. nəticədə o dərsə heç başlaya bilmirsən

rasim əliyev

böyük ehtimal qatillərinin cəza almayacağı, hətta müdafiə ediləcəyi, iyrənc fikirlərin, alçaqlığın qurbanı olan jurnalist. təsəvvür edin, sadəcə çay içmək üçün çağırıldığınız yerə gedirsiniz, birdən bir sürü vəhşi tökülüşür üstünüzə. edəbiləcəyiniz heç nə yoxdu, həyatınız tamamilə o insanlıqdan çıxmışların vicdanına bağlıdı. necə təhlükəli bir cəmiyyət içində yaşadığımızı gördünüz indi? sikik komplekslərinə görə, iki tənqidi həzm edə bilməyəcək qədər yetərsiz olduqlarına görə özünü isbat çabası ilə vəhşilik törədənlərin içində yaşayırıq. qorxunc olan bu törədilən cinayətlər deyil sadəcə, ətrafda hər zaman onları haqqlı çıxaracaq çürümüş düşüncə tərzinin varlığıdı, "günah öldürəndə deyil, öləndədi" fikrinin varlığıdı. və bu fikirlər yaşadığımız cəmiyyəti formalaşdıran hissədi. heç bir müdafiəsi olmayan birini öldürənə qədər döyən oğraşlar dünənə qədər orda burda qeyrət namus deyə-deyə gəzirdilər və böyük ehtimal davam da edəcəklər.hər zaman da onları örnək alacaq bir yeni nəsil olacaq.

yunanları udduqdan sonra türk bayrağı açan azəri futbolçu

həqiqətən də çox yersiz bir hərəkətdir.bu "qardaş ölkə" ədəbiyyatı çürüyüb çoxdan.adamlar orda sənin dilinə uşaq dindirirmiş kimi "ayyy, çok sevimli yaa, konuşsana bir az" desin sən də burda bayraq çıxar, milliyyətçi ego dəlilərini sevindir.
bir də mövzudan kənar, yuxarıda bəhs edilib, fikrimi bildirmək istədim.mümkünsə bu azərbaycanlılar da türkdü söhbətinə bir son verin.türk filan deyilik.azərbaycan azad bir ölkədi, öz milləti var, özünə aid bir coğrafiyası var, keçmişi var, öz adı da olmalıdı.azərbaycanlı olduğumuz halda ağzımızı yaya yaya niyə "azəri türkü" adlandırmalıyıq özümüzü başa düşmürəm.

sözlükdəki qız yazarlar

normal olanı müdafiə etmənin anormal sayıldığı bir ölkədə, kiminsə və ya nəyinsə təsiri altında qalmadan fikir bildirməyin mümkün olmadığını düşünənlər tərəfindən poser adlandırılan yazarlardır.bunu iddia edənlər beyninlərinə uşaqlıqdan yeridilən nifrət və ayrıseçkiliyin təsirindən ayılıb bir az dünyaya baxsaydılar, insan hüquqlarını bir az tanısaydılar, bu leş ölkənin olmayan standartlarını sorğulasaydılar onsuz da düzgün olanı müdafiə etmənin aşmışlıq, fərqlilik deyil, bir haqq olduğunu anlayardılar.amma kimə nə deməyə çalışırıq ki biz bu fikirlərin link var olduğu bir cəmiyyətdə

qızın söyüş söyməsi

çox deyirəm bu başlıqlardan uzaq durum, dəfələrlə yazdığım şeyləri təkrar etməyim. bir mövzu üzərinə yönələn yazarlardan olmaq istəmirəm. amma bu mövzu filan deyil ala, bu bildiyin ikiüzlülükdü. başa düşürəm hamınız ömrü boyu söyüş söyməyən mədəni adamlarsınız, amma cəmiyyət içində söyüş söymək iyrənc bir şeydirsə sənə görə, bundan narahat olursansa get bunu söyüş söymək başlığı altında bildir. hansısa təkhüceyrəli varlığın pubda özünü buraxıb "ahahaa gijdıllağsan blyaaaa" deməyini heç birimiz normal qarşılamırıq onsuz da. amma sən burda gəlib "qız söyəndə lap iyrənc olur" ; "zərif varlıqdılar yaraşmır"; "marjinal görünmək üçün edirlər" vs kimi özünü inandırdığın mal arqumentlərlə içindəki nifrəti qusursansa sevgili yazar, bağışla ancaq sən o eşitdiyin söyüşlərin çox daha artığına layiqsən. özü də əgər marjinal, azad filan olmaq üçün söyüş söymək və siqarət çəkməyin kifayət olduğunu fikirləşirsəcək qədər də intellekt baxımından kifayətsiz və komplekslisənsə onsuz da sənə nəyisə başa salmaq çox mənasızdı.
yox bilirsiz mənə nə çatmır? burda qadını zərif, incə, gül- çiçək adlandıranlar azərbaycanlı qızlar, tükəzban kimi başlıqların altında ağlaşır ki, bəs ay hesab ödəyirik, ay avtobusda yer veririk, trip atırlar nə bilim nə. haqqlarıdı, azdı belə bunlara.adama bax e, sən qadına batan gəmidən çıxmış antik yunan heykəli kimi qırılacaq, zərif, dəyərli bir şey kimi davran, sonra da niyə hesab ödəmədi, niyə özünü bu qədər dartır deyə ağla. əlbəttə söyüş belə söyməyəcək qədər zərif, dəyərli bir varlıqla bərabərsən, ondan səninlə normal rəftar etməsini gözləməməlisən. həqiqətən nə istədiyini bilmək çox önəmli bir şey imiş onu başa düşdüm mən.