657. heç yaxşı deyiləm sözlük "qruzlarım"sanki əbədi məniynəndir,arada oturub özümə baxıram, deyib gülürəm insanlar içində həmişə ama təkliydə oturub özüm haqqında düşünəndə çox üzülürəm sözlük,bu həyatı onun-bununçun yaşamaqdan yorulmuşam,amma elə bir "kısır"döngüyə düşmüşəm salıblar ki,həll elədikcə dahada böyüklərinin içinə soxuluram,qırağda əlimnən çıxıb gedən böyük bir boşluq içində olan həyatımdır,bir onu bilirəmki sən verdikcə onlar dahada çox qəddarlaşıb,daha da çoxunu alırlar səndən.bir insanı el birliyiynən necədə dartıb batağlığa soxmağ olar axı,köməy əlini uzatdığca sənidə batırmağa çalışılır,niyə axı,illahda göt bencil olmaq lazımdır? öz istədiyin kimi yaşamaq üçün?bu qədər çətin olmamalıdır axı yaşamaq,mənim şərtlərimdə olan biri üçün,adi bir gözəl yeməynən,yaxşı bir kinoynan xoşbəxt olan insan üçün niyə bu qədər zindana çevirilsin ki həyat?