12. Yağışlı havada başıaçıq* gəzmək, islanmış saçlarla oynamaq, gəzəndə ağızdan "tüstü" çıxarmaq, qurumuş yarpaqları tapdalamaq, benzin tökülmüş gölməçələrdəki "göyqurşağı"na baxmaq, səhər isti yerindən duran kimi pəncərəni açıb melanxolik ruhlu təmiz havanı bütün ciyərlərinə çəkib dərindən nəfəs almaq və hər dəfəsində orhan velini özünə daha da yaxın hiss etmək..

Beni bu güzel havalar mahvetti,
Böyle havada istifa ettim
Evkaftaki memuriyetimden.
Tütüne böyle havada alıştım,
Böyle havada aşık oldum;
Eve ekmekle tuz götürmeyi
Böyle havalarda unuttum;
Şiir yazma hastalığım
Hep böyle havalarda nüksetti;
Beni bu güzel havalar mahvetti.

Bir də özünü daha təmiz, daha içdən, daha orijinal hiss etmək. Sanki təbiətlə bərabər sənin də ruhun təzələnir, sən də başdan başlayırsan. Təmkinlə, tələsmədən, keyfiyyətli şəkildə. Monotonluqdan çıxıb yeni "sən" inşa edirmişsən kimi..
Hər şeyə çılpaq gözlə baxıb doğrunu səhvdən ayırma qabiliyyətin, perspektivliyin artır. Beynin daha açıq olur və qarşına çıxan hər problemi asanlıqla çözür, ən ağır kitabları rahat şəkildə üyüdə bilirsən. Sırf buna görə yaydan kitablar ayırıb qoyursan "payızda oxuyaram" deyə..

Bunca məni nirvanaya qaldıran dəyərli hislərin məcmuəsidi payız və sevməmək əlimdə deyil. Sevin payızı, a kişi.

P.s: keçən dəfə 1-də oxuyan şagirdim kənddə yağış yağanda göyqurşağı görməyi haqda danışırdı. Mən də başladım haqqında əlavə məlumatlar verməyə, sözümü bölüb həyəcanla dedi ki, müəllimə, mən göyqurşağını görəndə gün yox idi, özü də əlimlə toxunmuşdum ona. Dedim necə? Qurban olduğum qayıdıb nə desə yaxşıdı? yağış yuyub yerə tökmüşdü...