205. Bilmirəm yaxşıdır pis amma çox gülməyə başlamışam son vaxtlar* 1-2 ay olar . O dərəcəyə gəlib ki üzümdə gülümsəmə yapışıb qalıb elə. Səbəb oldu olmadı durduq yerə gülürəm aq. Xoşbəxt zad deyiləm ya da belə hiss etməyim üçün hər hansı bir səbəb yoxdur. Oturduğum yerdə gülmə istəyi gəlir səbəbsiz yerə. Elə belə hırıltı da deyil aq stuldan yıxırdacaq dərəcədə ya da ayaq üstə ikən diz çökdürəcək dərəcədə. Oturmuşam pəncərədən həyətdəki quşlara baxıram başlayıram gülməyə, televizora baxarkən gözlərim yol çəkir başlayıram gülməyə və s. 2 gün əvvəl evdə soyuducunu açmışam və neçənci əsrdən qalma xarab olmuş süzməni indi görüb ağzını açıram, iyrənib ağzını bağlayıram və gic gülmək tutur məni. Anam gəlib görür ki yerə oturub nəfəsim kəsilənə qədər gülürəm. Deyir nolub suzuki niyə belə gülürsən* onu da gülmək tutub mən də cavab verə bilmirəm amq. Nəfəsim kəsilir anlıq. Bilmirəm yaxşıdır ya pis amma məncə anlıq pis hiss etməyimdən daha yaxşıdır. Bəlkə də son vaxtlar daha əsəbi olmağım ilə bir əlaqəsi var. Bilmirəm