+21 əjdaha
56. indiyə qədər özümü öldürməmə səbəbim heç kəsi incitmək istəməməyimdi amma özümü öldürmək istəməyimin səbəbi hər kəsin məni incitməsidiyazarların ruh halı
əjdaha lazımdı
izlə
dostlar
mən
googlla
dördüncü meymun - şəkil - adsızinsan - söz6-nın depressiv olması - bertrand zobrist - vurnuxmaq - adsızinsan sindromu
başlıqdakı ən bəyənilən yazılar:
+20 əjdaha
115. 2 saatdı itim yoxa çıxıb. Bütün qəsəbəni başdan aşağı gəzib axtardım amma tapmadım. indi qutab ilə şirinçay içib ağlayıram aq. Yaxın olduğum tək canlını da itirdim içini sikimNot: tapıldı. indi də sevincdən qutab ilə şirin çay içirəm
+22 əjdaha
127. tam olaraq belə:+17 əjdaha
3. bəzən bir hissiyatın olur adını qoya bilmirsən.bir yerin sızlıyır sanki.amma bilmirsən harda necə.ürəyindirmi ,başındırmı.bilmirsən haradır.amma ağrıyır.bir şey istəyirsən olmayıb.uşaq kimi istəmisən.gecələr yata bilmiyib onu fikirləşmisən ,səhər duranda ilk fikrin o olub.hara getsən,kimlə danışsan ,necə vaxt keçirsən də ağlının bir tərəfi daima onun üçün işləyir.belə eləsəm alınar görəsən ,ya elə.yox bunu sınamışam olmayıb.qoy bu dəfə belə eləyim.bu fikirlər dayanmır ,hey keçir ağlınnan.birdən dayanırsan ki , bəsdi daha bu qədəri lap üzsüzlük olur.yığışdırırsan özününü.yarım saat sonra özünü yenə plan qurarkən tapırsan.yaddan çıxdı hər şey.bir yol daha olmalıdı,bir plan daha.çox şeymi istəyirəm deyə soruşursan özünnən.öz özünə təsəlli verirsən.deyirsən əvvəl də olub belə ,bax indi heç yadına düşmür.yenə elə olacaq.yadınnan çıxacaq.üzü belə yadına gəlməyəcək.yaraların sızlayacaq sadəcə yadına düşəndə.yenə ürəkdən güləcəksən.sonra baxırsan gecə olub.yenə tavan zilləmisən gözlərini.bütün olanların analizini başdan.bəlkə mininci dəfə.bəlkə də çox.
kaş yolum kəsişməsəydi.əvvəlki halıma qayıtmaq üçün çox şey verərdim.indi girmişəm bu yola nə sonu görünür nə geri dönülür.
+16 əjdaha
165.
+20 əjdaha
110. Özümü Nazi Almaniyasında kominist gey yəhudi kimi hiss edirəm. Hər an hər şey ola bilər.+15 əjdaha
66. ölmüş hiss edirəm.müharibədə telefonu partlamış ən yaxın dostumun silahdaşımın vatsapı 3 gün qabaq aktiv idi.gecə dəli olmuşdum ki, sağdı artıq o, qayıdıb.çox sevindim 3 dəqiqə .sonra qardaşına, taqım uşaqlarına falan yazdım.dedilər ki ailəsi nömrəni dublikat çıxardıb ona görə online olub.qaldı sevincim içimdə.ölmüşem sanki.+14 əjdaha
80. bu günkü ruh halım
+16 əjdaha
166.
Belə.
+15 əjdaha
255.
+18 əjdaha
129.
+13 əjdaha
26. Tornadoları bilirsizdə 2 fərqli hava tipinin bir birinə qarışmasından və təsirindən yaranır, mənim içimdə hansı tornadolar qopur indi onu bir Allah bilir.Bu qədər bir birinə ziddiyyətli kəsləri eyni evdə toplanması mütləq bir fırtına qoparır.
+16 əjdaha
169. Evə gizlin gizlin girmişəm çünki dizlərim yara içindədir. nə qədər danlanmışam ki böyük qızsan hər tərəfin yaradır rolik sürmə zart zurt. indi deyirəm ay ağılsız, bircə dəfə böyük sözünə qulaq as. Ümid edirəm bütün yaralarım tez sağalar.Bu arada məhlədə hamı elə bilir 15 yaşım var lololol və məhləyə təzə köçmüşəm.
Özüm də əlayam bir neçə gün bızi şeylərdən məhrum olacam amma.
+13 əjdaha
254. içimdə dolmayan, qara dəlik kimi məni udan emosional bir boşluq var. həyatımda aşağı-yuxarı çox şey qaydasında olsa da, normal düşünəndə kədər və yalnızlıq dalğaları gəlir. adsızinsan sindromuna tutulub heç kim yanımda yoxdur, insanlar ikiüzlüdür də demirəm. kifayət qədər yaxın olduğum, dərdimi bölüşə bildiyim insanlar var. amma emosional boşluq və təklik hissi keçmir."taxi driver" filmindəki sitat yadıma düşür hər dəfə.
bəzən dramaqueenlik edirəm kimimə gəlir. sonra fərqinə varıram ki əslində hamısı basdırdığım, hər şeyi qaydasına salım deyə görməzdən gəldiyim duyğulardır. yatmış vulkan kimi günün birində oyanıb partlayır.
bpd yorur. çox yorur.
insanlarla münasibətlərdə tarazlığı saxlayım deyə çırpınıram, yenə də yanlış anlaşılma ilə hədər olur hər şey. qopan ipləri bağlayım deyə tükənirəm. özümü, ya insanları sorğulayım bilmirəm. oskar uayldın "qızılgül və bülbül" hekayəsindəki bülbül kimi hiss edirəm bəzən özümü.
düşüncələr içindəyəm, kaş özümə barama hörüb orada qalsam.
+14 əjdaha
141. Ruh halım göt-baş olub, nə hiss etdiyimi, niyə üzgün olduğumu həftələrdir anlaya bilmirəm. durduq yerə ağlamaq, yerə çökmək, qışqırmaq istəyirəm. Sanki hər şey ürəyimdə qalıbmış kimi hiss edirəm, amma ağlayıb rahatlaya da bilmirəm.Bəzən heç danışmaq da istəmirəm. Nə deyim ki? niyə deyim? heç bir mənası yoxdur onsuz da heç birinin. Danışarkən yoruluram. necə ifadə etmək bir yana, olan problemləri tam olaraq özüm də anlamıram ki, qarşımdakına izah edim. indi hiss etdiyim hər bir duyğu bir neçə dəqiqə sonra bütün əhəmiyyətini itirir.
Çox yalnız hiss edirəm aq. Bir insan hər mühitdə necə bu qədər yalnız olmağı bacara bilər axı. Evdə yalnızam, universitetdə yalnızam. Hər yerdə yalnızam. Əvvəl məni xoşbəxt edəcək az da olsa bir şey tapırdımsa, indi onlar da kifayət etmir.
insanlardan nifrət edirəm. insan görmək istəmirəm. Hər kəsin çox yaxşı yola getdiyini görmək mənim ortamdakı tək yalnız bədbəxt olduğumu gözümə soxur. və bu məni dəli edir. Çölə çıxmaq, insan görmək istəmirəm. sanki hər kəs xoşbəxt də tək bədbəxt mənə imişəm kimi hiss edirəm. amma Evdə oturmaq da istəmirəm, çox bezirəm. Ümumiyyətlə, heç yerdə olmaq istəmirəm e mən. Hər yerdə sıxılıram. Heç yerdə məni özünə çəkən heç nə tapa bilmirəm.
Bəzən saatlarca oturub ağlamaq istəyirəm, oturub arzumu gerçəkləşdirməyə çalışıram, o da olmur. Əsəblərim onsuz başını götürüb gedib. Yersiz aqressiyalar, durduq yerə gözlərimin dolmağı dəli olmaq üzərəyəm. Artıq özümə çətinliklə hakim ola bilirəm. Əsəblərimi də idarə edə bilmirəm, çox gərilirəm, anidən əlimdə olan hər şeyi qırıb-tökmək, parçalamaq istəyirəm.
Üf özümdən bezdim e. mən yaxşı hiss etmək istəyirəm, xoşbəxt olmaq istəyirəm. Gülmək istəyirəm, həqiqətən gülmək istəyirəm. Ürəkdən gülmək üçün çox darıxmışam.
+13 əjdaha
170. Özümü noxud üstündə yatan şahzadə qız kimi hiss edirəm.* nə danışır, ala, bu xəstə? yəqin, nağılı eşitmisiniz; bir gün şahzadə qızın, doğrudan da, şahzadə olub-olmamasını yoxlamaq üçün onun yatdığı taxtın üzərinə bir noxud dənəsi qoyurlar, sonra onun üstündən 40 yorğan salırlar. Sonda Şahzadə qız o qədər həssas olur ki, bir noxud dənəsi onu narahat edir və rahat yata bilmir.Cırtdanın nağılındakı it hürən tərəfdə tək yaşayan kişidən sonra ən çox özümə oxşatdığım nağıl obrazıdır şahzadə qız. 40 yorğan olsa belə, yenə başımı qaldırıb "hansı cındır qoyub o noxudu ora?" Deyirəm.
Qəribə ironiyadır, problemlərlə boğuşduğu vaxtlar heç bu qədər narahat olmur insan, amma bir həftə heç bir iş görmədən, özünə dincəlmək üçün vaxt ayıranda dünyanın bütün dərdlərini belinə yükləyirlər sanki.
"Sevinci qaşıyıb, vallah, mən hər gün
Sevincdən özümə dərd yaradardım.
Əgər olmasaydı dəryaca dərdim,
Dərdin yoxluğunu mən dərd edərdim."
+15 əjdaha
89.
+14 əjdaha
108. Divanda oturub böyük sual altında olan gələcəyimi eynən bu şəkildə sorğulayıram(youtube: 
)
)+17 əjdaha
187. Payızın gəlməsi ilə onsuz da yüksəlişdə olan moodum son iki üç gündə tavan səviyyəsində sayıla bilər.Havalar soyuduğu üçün siniflərdə yatıb qalan, Bir müddətdir dərslərdə məni yalnız qoymayan hamilə pişiyim cümə günü ana olduu * :' )
Artıq nənə sayılıram gözüm aydın. Atasını tanımıram amma allah analı böyütsün.
Hər nəysə, indi isə evin içində 32 diş gəzərək bunu qeyd edəcəm. Eyni Son 2 gündə etdiyim kimiahdjahs
+12 əjdaha
236. Bləd bundan daha gijdıllağskoy hansı vəziyyətə düşərəm bilmirəm. Əslində yaxşı hiss edirəm. Çox gərəksiz yerə həddən artıq yaxşı hiss edirəm hətta. Ürəyim yerindən çıxıb gedəcəkmiş kimi mükəmməl dərəcədə yaxşı hiss edirəm. Bundan o yana nə dərəcədə yaxşı hiss edərəm bilmirəm hətta. Aq nə qədər yaxşı sözünü işlətdim bir mətndə ala? * səlzaəlsıdlsıdlüı uzun müddətdir belə hiss edirəm. Demək olar ki keçən ay ilk dəfə psixoterapiya seansımdan bu yana beləyəm. Nənəm barədə də demək olar ki düşünmürəm. Əvvəllər 3 il boyunca hər gün düşünüb üzülərdim. indilərdə də yadıma düşür arabir amma unuduram gedir. Psixoterapiya seanslarımdan bir şeyi öyrəndim. Bu öyrəndiyim şeyin kiməsə görə doğru olub-olmaması əslində evə aldığım 1 kilo qozuma da deyil. Nə isə öyrəndiyim şey budur ki məni narahat edən bir çox məsələdə günahkar ya da haqsız tərəf əslində mən deyilmişəm. Anormal və psixoloji dəstəyə ehtiyacı olan ilk sırada mən yox elə ətrafımdakılar imiş. Onlar normal olsa idi indi psixoterpiya seanslarında kresloda oturub kiməsə nəsə danışmırdım. indi isə səhv ya da doğru bir şey etməyim də vecimə deyil. Kiməsə qarşı səhv etmişəm? Vecimə deyil. Kimisə incitmişəm yaxud da həyatı boyu unutmayacağı bir şey etmişəm? Vecimə deyil. insanlara qarşı etdiyim mənfi ya da müsbət heç bir hərəkət vecimə deyil. Eyni zamanda kiminsə mən barədə olan müsbət ya da mənfi fikirləri də vecimə deyil. Kimsə mənə nifrət belə etsə sifətinə qarşı sadəcə gülməyəcəm ekstra səsli bir Şəkildə güləcəm o dərəcə vecsizləşmişəm. içimdən gəlmədiyi müddətcə yaxud da işimə gəlmədiyi müddətcə heç kimə yardım etmə məcburiyyətində hiss etmirəm. Cındır adam olmuşam deyəsən. Bilmirəm vecimə deyil aq. Gün boyu nə qədər anormal səviyyədə gülürəm o da vecimə deyil. Yox bu bir növ vecimədi. Keçici olmasını istəmirəm. Yorulana qədər gülmək istəyirəm. Bir daha pis hiss etmək istəmirəm. O düşdüyüm pox çuxurundan güc-bəla ilə çıxmışam yenə ora qayıdan deyiləm. indilərdə insanlara qarşı nifrətimi də gizlətmək vecimə deyil. Qoy onlar mənim varlığımdan narahat olsunlar aq. Bütöv avtobus boş olanda ikili oturacaqlardan birində tək oturmuş həmin insanın yanına otururam ki içində söysün. Avtobusda, metroda, yolda diqqətimi çəkən insanlarla danışmaq da artıq problem deyil. Fikirlərimin insanları narahat etməsi də məni sıxmır. Əksinə narahat edən fikrimi deyirəm ki bəlkə dava çıxdı və qarşımdakının gününü bərbad etdim. Evə gedənə qədər söydü zad. Baku book center'ə girəndə yalnızca rusca kitablara göz gəzdirib rus dilinə necə nifrət etdiyimi öz-özümə deyirəm ki bəlkə eşidən oldu * bir dəfə eşitmişdilər amma gülüb-keçdik olay çıxmadı heyif və necə rus köləsi olduqları barədə onlarla dava etdim. Hamısı sırf əyləncəsinə. Həmişə mən narahat olmayacam ki aq. Həddən artıq narahat olub içimə atıb ölmək istəmirəm. Qoy bir az da başqaları narahat olsunlar. Nə isə aq. Bu gülmə krizləri məni lap birtəhər etdi. Gün içində məni yoran tək şey elə budur deyə bilərəm. Artıq bu saatda sırf gülməkdən yuxum gəlir ala+15 əjdaha
212.
+10 əjdaha
43.
+10 əjdaha
40. Kupkuru bir ağacın dalı gibi(dalı yəni budağı, dalı yox)+11 əjdaha
5. bir de ne düşünürsen başlığı açın bari..(baxma: ne düşünüyorsun)
(baxma: purple evde üzgün hissediyor)
(baxma: arya stark ah bu ben'le beraber tarqovıda keyifli hissediyor)
(baxma: rubinshteyn şüvalanda mir möhsüm ağanın mezarnı taşlıyor )
+11 əjdaha
171. Özümü maşının altına girmiş topu çıxarmağa çalışan uşaqlar kimi hiss edirəm. içmək istəyirəm, içib qışqırmaq, ağlamaq istəyirəm(hətta), amma eləyə bilmirəm, nəyə görə? Çünki evdə tək deyiləm.Prinsip olaraq, başqa yerlərdə 2 bakaldan artıq pivə, nə bilim, 2 rumkadan yuxarı araq içmirəm, çünki o yolun dönüşü də var və alkoqollu şəkildə yol getmək xoş gəlmir. Hər an kimisə bədbəxt də edə bilərəm, həmçinin özümü də. Bir də, verdiyi üfunət iyi, yanındakı insanı lap özündən çıxarır. Nə etmək olar ki?
içməyə yer axtarıram, lakin tapa bilmirəm. Qabağıma çıxan hamını içməyə çağırıram. Ağlım başımda olanda heç nəyi ciddiyə ala bilmirəm. Ciddiyə alınası çox mövzum var amma. Nə olacaq bundan sonra? Nə etmək daha yaxşı olardı? Və sair
Özümlə barışıq yaşamaq istəyirəm. Özümdən nifrət etmək istəmirəm. iyrənc olduğumu düşünüb, özümü aşağılamaqdan həzz almaq istəmirəm. Şəkil çəkdirəndə "bu nə viduxadı için skm" demək istəmirəm. Xoşum gələn insanlara xoşum gəlir, ya da həqiqətən yaxşı, gözəl, xoşsöhbət insanlara bunları deyib sevindirməyə çalışıram, lakin eynisini kimsə mənə edəndə gic oluram. Kimsə məni tərifləyəndə elə bilirəm ki, mənlə məzələnir, ya da utanıram, utandığımdan bilmirəm nə edim, başlayıram pis xüsusiyyətlərimdən birinə diqqət çəkməyə, qarşımdakını da özümdən soyuduram. Nədir görəsən bunun adı?
Hə amınaqoyum, mən gijdıllağam. Deyirəm axı. Bu gecə də lül-piyan ola bilmədiyim üçün bağışla məni. Özümü sevə bilmədiyimçün bağışla məni. Bu bəlkə də ruh halı deyil, çünki mən həmişə belə hiss edirəm. Lakin bəzən ağlıma gəlir. Ki, bunu da biri üzünə çırpır, onda insan(ya da mən, səni bilmirəm) özünə gəlir ki, neylirsən ala sən xiyar? Saçların zordu deyir, deyirsən, ala yox burnum yekədi, deyir o da zordu, dirəşirsən ki, yox e, güləndə gijdıllağa oxşayıram, deyir o da yaxşıdı, uje nəsə tapa bilməyəndə deyirsən, ala yoxe mən bir nöqtədə dura bilmirəm, hər şeyin poxunu çıxarıram zad, axır qabağındakı da dözməyə çalışır uje. Dönüb bir sikdir get desə, halbuki ondan yaxşı olar bəlkə də, çünki bu boktan düşüncələr sənin başına yıxılacaq axı, düz deyil?
Bir tərəfim o uşaqlar kimi topu burdan qurtarmağa çalışsa da, digər tərəfim maşının sahibi kimi, uşaqların üstünə əlində çomaqla gəlir ki, köpəyuşağı, demədim maşının yanında top oynamayın? Sənin betərivi sikim dayday!
+12 əjdaha
86. yaşamırammış kimi hiss edirəm, sanki ətrafdakı hamı yeni bir şeylərə başlayır, yeni insanlar tanıyır, bəziləri həyatını sıfırdan başqa şəhərdə hətta başqa ölkədə qurur mən isə özümə ilişib qalmışam.ən pisi isə bütün bu dibdə qalmaq hissi heç nə bacarmadığıma görə deyil, kənardan baxılanda "gələcəyi parlaq" dedikləri biri belə ola bilərəm bəlkə də.ancaq hər şey o qədər solğun gəlir ki, elə bil hər şeyə bir pərdə arxasından baxıram, ətrafımdakılar isə bu altında gizləndiyim pərdəni görürlər, dediyim cümlələri belə tam başa düşmürlər. özümü gənc hiss etmək istəyərdim, bu qədər yorğun hiss edəcək qədər yaşamamışam hələ.
+10 əjdaha
25. sağımda online ders, solumda xoşqədəmin verilişi.(baxma: həyat zülüm, qıdıqla gülüm )
+10 əjdaha
31. (baxma: Ruh halını özətləyən şəkillər)
+11 əjdaha
99. əslində mən bu gün çox məşğul və o qədər kədərli idim ki, heç kimin məni sevmədiyini, çox tənha olduğumu düşündüm. Sonra bura gəldim, baxdım ekranda qar dənəcikləri uçur. əvvəlcə bunun nə olduğunu başa düşmədim, sonra baxdım ki, yazar olmuşam. indi qəribə bir sevinc hiss edirəm. təşəkkürlər sözlük.+16 əjdaha
114. işləri fln bitirib ev xalqı ilə ənənəvi "gecəniz xeyrə" xorunu səsləndirdikdən sonra qulaqlıqları taxıb adsızinsanın içki içərkən dinlənəcək mahnılar başlığına yazdığı ən son musiqini açdım. içkisiz də verdiyi vibe pis deyilmişOlduqca sıxıcı, gərgin, bir o qədər də yorucu günün sonunda axır ki "bitti" dedim. Bəli. Artıq lənətə gəlmiş imtahanların sonuncusunu bu gün yazdım. Nəticələri pis olmayacaq yəqin ki amma bezdim artıq. Bilmirəm ən son nə vaxt heç nəyin dərdini çəkmədən, içtən içə fikir etmədən rahat olmuşam. Hə semestr tətili fln gələcək. Ən azından onu az-maz istifadə edə bilmək üçün evrəndən şans istəyirəm azacıq..
+13 əjdaha
239. kədər. heç bu qədər pis olmamisdim. bu gun ustumdə bir agirliq urək sixintisi var idi. belə olacaqmis.xəritədən baxib hec getmədiyim qaranliq yoldan gəldim evə. yolun kənarinda xəndək qazmisdilar gorən kimi aglima gəldi ki a a a hazır qəbir heh
evə catana qədər aglamadim deyəsən indi agliyacam durum isigi sondurum.
+9 əjdaha
113. Az öncə sırf rus dili bilmədiyim üçün, 500 manatlıq iş əlimdən çıxdı. özü də gecə smeni idi...Tanım, (baxma: çarəsiz)
+14 əjdaha
227. Entry yağışın arxa fon üçün damla səsləri və xoş qoxu yaydığı 18 iyun axşamında yazılır.Ruh halına gəldikdə, teomanın "bunlar güzel günlerimiz daha beter olcak her şey" dediyi yerdəyəm. Son illərdə yaşananlar sanki həyatın "hələ bu harasıdı gələn bölümü gözlə o daha betərdi" demə şəklidir.
Əslində hal hazırda o qədər də önəmi olmasa da keçən ilin bu günü xüsusi tarix idi. Və bu gün bir il keçir üstündən. Gələcək tarix üçün plan qurduğun birinin həmin gün gəldikdə həyatında olmaması halı iyrəncdir. Hər nə qədər unutduğunu düşünsən də bəzi anlarda sənin çox yaxşı yalançı olduğunu, hətta özünü belə inandıra bildiyini anlayırsan. Hansısa yaşanmışlıq düşür yadına, ürəyin sıxılmağa başlıyır. Qaça qaça keçmişə getmək istiyirsən. Nə bilim. Bir də yaşanmayacaq olması daha pisdi.
Dostoyevski deyirdi ki keçmişdə yaşananlar pis də olsa, yaxşı da olsa xatirəyə çevriləndə xoş hal alır. Gözəl xatırlanır. Bilmirəm bu adam bunu hansı kafa ilə deyib. Çünki ən adi bir xatirəni belə danışdıqda keçmiş azacıq da olsa yadına düşəndə bir için sızlamır deyil. Kaş o günlərə qayıda bilərdim deyirsən öz özünə.
Niyə bura yazdım bir fikrim yoxdu. Əslində nə hiss etdiyimi də dəqiq bilmirəm. Kədərli deyiləm ama xoşbəxt də sayılmaram. Sıxıntılar var, stress var bolca, biraz həsrət, biraz yorğunluq, biraz "keçər bunlar" ümidi, biraz çarəsizlik. Amma bunlar üçün yas da tutmuram. Yay gəlir və bu payızın da yaxınlaşdığını xəbər edir. Yağışın yağması istər istəməz xoş hiss etdirdi. Düşünəndə bütün xoş yadda qalan anlar payız aylarında olub. Bəzilərində yağışın rolu böyükdür. Bu gün yağması isə məni boğmağa başladı. Bir bu çatmırdı deyiləcək hal idi. Düzü öz fikirlərim belə bir birinə zidd haldadı. Bir dediyim digərinə uymur. Heç nə əvvəlki kimi hiss etdirmiyəcək. Hər nəysə bura yazmanın da xeyri olmadı. Böyük ehtimal 2 ya 3 dəfə gördükdən donra bunu da siləcəm iyrənc olduğunu düşünüb. Nə isə
+8 əjdaha
98. Son zamanlardaki ruh halım: Yaxşıyam ama çox düşünsəm ağlayaram.+9 əjdaha
64.
+10 əjdaha
34. Bayaq bir dənə video gördüm. Qızın biri gedib yağışda, palçıqlı yolun ortasında uzanır. O qızın yerində olmaq istəyərdim. Gedib yatardım yağışın altına. Qalardım ta ki üşüdüyümü belə hiss eləməyənə qədər. Üzümdən, üst başımdan süzülən yağış suları kimi çıxıb gedəydi bütün fikirlərim, hisslərim. Bildiyim tək şey o an orda olduğum, hiss elədiyimsə üstümə tökülən damcılar olaydı.Ruh halım. Məni normala qaytaracaq nəsə eləmək istəmirəm. Sakitləşmək də istəmirəm. Əsəbiləşib ağlamaq da. Yox əgər əsəbiyəmsə niyə əsəbiyəm. Dəyərsiz hiss eləyirəm? Yox. Dəyərsiz hiss etməyim kiminsə vecinə deyil. Kiminsə dayaz olmağı mənim günahım deyil. Yenə qayıdaq ən başa? Qayıdaq. Nələrisə sübut eləmək də istəmirəm. Ehtiyac yoxdu çünki. Sübut mənəm çünki. Görməzdən gəlmələri mənim səhvim deyil. Mükəmməliyyətçiymişəm. Bunu da ən çox özüm deyirəm.
Haqlıyam zatən, eləyəm. Mükəmməl insan yox imiş. Bunu da deyən mənəm.
Mükəmməl olan mənəm. Yağışın altında uzanmaq istəyən mən. Boş verən mən. Vızqırdın deyə bilən mən. Canınız cəhənnəmə deyə bilən mən. Mükəmməl olsan kaç yazar deyə bilən mən. Sizdən bir pox olmayacaq deyə bilən mən.
Mükəmməl olan göy üzünün altında, yorğanının altında, bir gün də torpağın altında olacaq mənəm.
+10 əjdaha
251. yalnız hiss edirəm, həm də elə belə yox sümüklərimə qədər. son illərin münasibətlərini başa düşə bilmirəm, ona görə də kənarda qalıram hamıdan. hər şeyi ucuzlaşdıran, az qala hər ay fərqli insanlara eyni sözləri deyən insanları görürəm, soyuyuram hamıdan. deyəsən mən aid deyiləm bu illərə, yeniliklərə də açığam halbuki, harada səhv edirəm başa düşmürəm. düzdür, hər fürsətdə birinə vurulmuram amma bəzən kimsə diqqətimi çəkir, elə bil yuxudan oyadan kimi silkəyir məni amma mən gözümü açmağa başlayan kimi yoxa çıxır, mən də düşünürəm ki, nəsə düz eləmədim yəqin. sadəcə düşünəndə ki, 30 yaşa yaxınlaşmağa başlayıram, bəlkə də ən gözəl illərimi tək keçirirəm, biri həyatıma girsə də bu yaşlarımı görməyəcək melonxoliyadan qurtara bilmirəm.+8 əjdaha
159. Məcbur qalıb sadəcə 4 saat yatdığım yuxu ilə bütün gün oturub sadəcə manga oxumaqdan və ağ səhifələrə baxmaqdan gözlərimi bağlaya bilmirmişəm kimi hiss edirəm (amma bağlaya bilirəm haha). Sadəcə 15 bölüm də oxuyacam və geriyə 100 bölüm qalacaq və onu da 1 günə bitirəcəm və ən sonunda onun haqqındakı bütün tiktokları spoiler yeməkdən qorxmayaraq və içindəki zarafatları anlayaraq izləyəcəm və teoriyalara beyin yoracam. Düşünə bilmirəm sadəcə boşuna xoşbəxt hiss edirəm və kimsə gəlib məni yumruq təpik altına salsa belə güləcəkmişəm kimi hiss edirəm. Göz qırpmağı da azaltmışam deyəsən. Gün boyunca nə etmək istədiyimdən əmin ola bilmirdim belə. Yemək yemək üçün mətbəxə girib sonra vaz keçib tualetə girmək istəyib qapıya çatanda rəsm çəkməyə qərar verib sonra o fikrimdən də daşınıb həyətdə boş-boş 2 tur atıb yatağa keçib yenidən mangaya davam etdim. Ruh kimiyəm hazırda+8 əjdaha
61. ivan iliç in ölümü kitabının üz qabığındaki kişi kimi hissedirəm. Həmin kitabın üzü:
+11 əjdaha
119. imtahanıma 3 həftədən az qalıb, yazarınız da burda fal baxmağı öyrənir -*+7 əjdaha
90. Halloween səhəri bir cadı doğdu.Fantastik bir doğum günü keçirirəm.
(youtube: )
)+8 əjdaha
210.
+8 əjdaha
124. *kaan boşnak*ın "yorgunum ve ağrılar" mahnısına ilham olmuş kimi hiss edirəm.Eskimiş renkli yaz günlerini
Özlemiş gibiyim
Kendimi çok yüksek bir binadan
Atmış da ölmemiş gibiyim
Yorgunum ve ağrılar
Kırıklarım var
Eziklerim, çiziklerim
Biraz daha tanısam seni bu gece
Başımda beklemeni isterim
Bir haftalık Ankara tatilini
Bitirmiş, doymamış gibiyim
Zincirini kırmış köleler gibi kaçan heveslerimi
Saymamış gibiyim
(youtube: )
)+7 əjdaha
58. Tam da bizim dalanın əvvələr qəbirstanlıq olduğunu öyrənmiş kimi moodum var. Birdən yoxa çıxsam insan dünyasında axtarmayın, o yanlarda olacam.+7 əjdaha
164. Bilmirəm yenə az yatdığım üçündür yoxsa xiyarlığım tutub yenə amma içimdən çox gicgicə şeylər eləmək gəlir sözlük. Enerji partlayışı var içimdə elə bil. YaKimləsə dava eləmək istəyirəm ya da yemək yemək istəyirəm. Bilmirəm bəlkə də durub şəhərə çıxdım. Ən yaxşısı telefonu əlimdən buraxmayıb manga oxumaqdı... Durum pizza bişirim yenə? Bəlkə nəsə sifariş edim? Bəlkə tamamlamadığım rəsmləri tamamlayım? Bəlkə film izləyim? Bəlkə playstation-da nəsə qoşum oynayım? Uşaqlar səs çıxarmır, yata da bilərəm. Ən yaxşısı yemək yeyim. Ac da deyiləm axı. Nəysə gedim o biri otaqdakılara ilişim qışqırsınlar. Onsuz da 3-4 günə keçib gedəcək bu xoşbəxtlik hissi
+7 əjdaha
168. Dostum "suzuki pulsuz festivala aparacam səni sabah 1də gəl" dedikdən sonra ilk dəfə festivala gedib əylənib evə saat 10-da baş ağrısı ilə gələndən sonra leşim çıxmış kimi hiss edirəm. Əyləncəli idi amma, başqa vaxt yenə getməyimə dəyər+7 əjdaha
182. Yenə "payıza qoyum" dediyim günlərdən biri. Payız ikən həyat çox sıxıcıdı. Payıza qoyum+7 əjdaha
109. Sabah 11-in yarısı semestrdi və mən bu vaxtı uzanıb manga oxuyuram. Belə bir ruh halı xdKəsilməyimdən daha çox ölən obraza kədərlənirəm aq
+11 əjdaha
134.
+8 əjdaha
6. kafam olmuş matruşka . kafamın içinde kafa var yemin ederim.(baxma: l&m)
hamısını göstər