buludlar

11. Hallusinogen maddələrin təsiri altında çox daha möhtəşəm görünən su buxarı yığınlarıdır. Formaları o qədər qarışıqdır ki, və göydə olduğu üçün çox yer tutur deyə, hallusinasiya görərkən buludlara baxıb insan istədiyi səhnəni asanlıqla canlandıra bilir. Yəni istəsən tanrının üzünü, istəsən eski sevgilinin üzünü görmək istə, diqqətlə 10 saniyə baxmağın bəsdir. Üzünü çevirib geri dönüb baxsan da görəcəksən. Ya istəsən, buludlar sənlə danışıb ağlayır ya gülürmüşcəsinə də görə bilirsən.
Halusinasiya görməsən belə, maddə təsiri altında gözəlliklərimi seyr etməyin də bəsdir. Realda o qədər gözəl deyillər. Çox daha canlı görünürlər. Sehirli göbələklər, lsd kimi maddələr onsuz da insan hisslərini daha da itiləşdirir, iyləmə, eşitmə, görmə başqa bir boyuta keçir, daha üstün forma. Gözlərin sanki 240px li kameradan, 2400pxə keçir.
Fərqi yaxşı bilirəm, çünki mən buludları həmişə sevmişəm. Hər iki formalarını çox yaxşı bilirəm.
Uşaq vaxtı çox sevirdim xüsusilə. Olduğum rayonda və yayları göndərildiyim kənddə ediləcək çox bir şeyim yox idi. Oturub günəşə və buludlara baxırdım. Oçura gedirdik əmimlə məsələn səhər 5dən axşam 5ə qədər, tarlada, başqa nə edəsən? Kitab da oxumurdum uşaq idim. Günəş və buludlara baxırdım. Hətta hansısa təzə şəhərə aparamda evdəkilər bizi,uşaq idik, şəhərləri buludlarına görə müqayisə edirdim. Sanki bəzilərinin buludları daha gözəl olurdu. Yəni olurdu bildiyin, vardır bi elmi açıqlaması mütləq. Bizim rayon ər şeydə itirdiyi kimi, buludlar da da uduzurdu. "Mama buranın buludları niyə daha gözəldi?.."
Sonralar ama, o qədər də zövq almırdım artıq buludlardan - uşaq ikən hər şey yeni, ilk təcrüb olduğu üçün daha böyük sevinc bəxş edir- normal olaraq artıq sıradan gəlirdilər. Gözəl günəşli bir gündə valeh olsam da bəzən, ama bəhs etdiyim hallusinogen canlılığı başqa bir canlılıqdır. Hər dəfə deyirəm ki, görəsən bugün buludlar onsuzda qəşəng olacaqdı yoxsa mən maddə təsiri altındayam dryə belədi? Yoxsa o onsuzda orda və gözəl idi ama mən görmürdüm? Baxsam da görmürdüm?
Diqqətli baxsan əgər, buludları üstdə yox, altda təsəvvür edə bilirsən və möhtəşəm bir hissdir. Sanki buludların üstündə bir sivilizasiya kimi təsəvvür edirsən olduğun yeri.
Əsas onu deyirdim ki, xəyal qurmaq və hallusinasiya görmək üçün təbiətdəki ən əlverişli hadisələrdəndir. Məsələn ağaclara ya otlara baxıb xəyal qurmaq tam alınmır. Alınır, onun da öz yeri var ama buludlar da daha asandır. Otlarda bir xəyal bir görüntü yaradarkən xəyalgücünlə, sağdan soldan hansısa gözlər sənə baxırmış kimi hiss edə bilərsən, ya otların içindən xəyali bir yaratıq çıxıb danışır öz özünə, idarəetmə asan olmaya bilər.
Ama buludlarda, sənin istəmıdiyin heçnə yoxdur. Və dincdir.
Günəşli bir yay günü yaşıl ağaclar və üstündə də buludlar. Həmişəmi belə gözəl idilər?

(italik: Bu aşağıdakı şeiri, şeir də deyil heç bir yazı deyim, yazını elə günlərin birində yazmıştım. Daha doğrusu buludların mənə dediyini yazdım sadəcə, musiqinin ritmləri sanki bu sözləri deyirdi və oynayırdılar. Kədərlə qarışıq sevinclə ağlayırdılar. Yorğun idilər. Axşam idi, və sonda ay buludların arasından yüksələrkən, günəş obrazına bürünürdü. Bir tanrıça olaraq məni bağışlayırdı):
https://xancano.wordpress.com/2015/12/26/gunəs-tanrisi/

12. Təzə kəşf elədiyim əkbər buludlar adındaki *uk*-də yaşayan bir həmyerlimiz.
Yenə o bağ olaydı:

(youtube:

)

Nə itim azıb UK-də:

(youtube:

)

13. ən bacarıqlı abstrakt rəssamlardır.

Yalnız deyilsən!

Yalnız deyilsən!

Yalnız deyilsən!