bugün wiki təsadüfi son
sözaltı sözlük
məsləhət postlar mesaj Profil

...

tongue fu


11,020 | 3 | 60

əjdahalar  googlla


    Yalnız deyilsən!

    Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.

    Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

    1. bu sifarişi verən:albert einstein
    Sam Horn adlı bir şəxsin kitabı.
    insanlarla yaşanan fərqli situasiyalardan hər iki tərəfin də minimum ziyanla çıxması üçün edilməsi edilməsi və edilməməsi gərəkənləri filan izah edir.
    Adı da təxmin ediləcəyi üzrə kung fu-dan düzəlmədi, arxasındaki fikir də bənzərdi deyəsən:
    "Özünü müdafiə"

    Yalnız deyilsən!

    Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.

    Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

    2. Bu entry-də kitabdan öyrəndiklərimdən birini sizinlə bölüşmək istəyirəm.
    Ən çox etdiyimiz səhvlərdən biri bizimlə dərdini bölüşən insanlara daim onların səhv olduqlarını, başqa yolların da olmasını demək və ən pisi həmin an məsləhət verməyə çalışmağımızdır. Kitab isə bizə dərdli birinə məsləhət vermək yerinə, Therapist Methodundan istifadə etməyin daha faydalı olmasını deyir.
    Necə işləyir bu metod? Xəstə öz terapistinə "Heç dostum yoxdur" dediyində, terapist "Mütləq ki ən az bir dostun var" deməz. Xəstəni anındaca rahatlatmaq yerinə, onun dediyini sual formasında ona qaytarar. "Özünü heç dostun yoxmuş kimi hiss edirsən?". Qarşınızdakını "azarlamaq" yerinə, ona danışdıqları haqda suallar versəz, daha çox danışmasına şərait yaradacaqsız.
    Mən bu yöntəmi depressiv bir dostuma qarşı istifadə etmişdim. Həqiqətən də işə yaramışdı, ona məsləhət verib sözünü, deyəcəklərini kəsmək yerinə, demək olar ki hər cümləsini ona sual olaraq qaytarmışdım. Ard-arda o qədər sualın verilməsinin heç fərqində də deyildi, danışmaq istəyən adama sual vermək yetərlidi.
    Təkcə dərdli bir insan yox, sizinlə bir şeyləri bölüşmək, danışmaq istəyən hər kəsə qarşı bu yöntəmi istifadə edə bilərsiz.

    Yalnız deyilsən!

    Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.

    Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

    3. Bu kitabı bir neçə il əvvəl oxumuşdum və demək olar ki, oxuduğum yadımdan çıxmışdı, çünki həmin vaxt oxuyanda "bunları azərbaycanda tətbiq etmək mümkün deyil" deyə düşünüb, kitabdakı fikirləri ignore eləmişdim. Səbəbi kitabda ancaq "belə mülayim olun, elə mülayim olun, insanları anlayın, onların dərdlərini öyrənin" kimi şeylər deyilməsidir. Ancaq həyatında uğur qazanmış* bu nisbidir təbii ki. Vooşim Mənə görə, uğur qazanmış insanların qəsdən ya da özləri də bilmədən bu kitabdakı "hint"ləri həmişə tətbiq etdiyini görürəm. Çox mürəkkəb fikirlər də yoxdur kitabda, hamısı sadə şeylərdi, atalar sözlərini yaxşı bilən insan da burdakı fikirləri bilir, ancaq tətbiq etmək çox praktika tələb edir.
    Bu entryni yazmağıma səbəb keçən gün metroda başıma gələn hadisədi, hansı ki, yenə kitabda keçən "insanlara onların dərdlərindən danışın" tövsiyəsinin nə qədər işəyarar olduğunu xatırlatdı. Hadisə belə baş verdi ki, metroda sağ küncdə qısılıb oturmuşdum və bir aya yaxındır hər gecə 4-5 saat ancaq yata bilirəm, həm də ətrafımdakı hamıyla didişirəm deyə, üstəgəl bir sürü problemlərim var deyə, əsəblərim həddən artıq gərgin idi, ucundan fizioloji affekt vəziyyətində idim. Yanımda oturan qaqaş isə dayanmadan dizini sağa-sola oynadır və mənim dizimə toxundururdu. Hər dəfə dizi mənə dəyəndə əsəbdən beynimdə milyonlarla neyron ölürdü. istədim sakit formada deyim ki, "ayağını toxundurma", amma bunda “ intimate space” qanacağı da yoxdur, yapşanıdır deyə düşünüb azca sərt tonda dedim ki, "qaqaş, ayağını dəydirmə narahat edirsən". "Yaxşı" dedi və dayandı. 10-15 saniyədən sonra yenə başladı. Başımdan qaynar su tökülmüş kimi oldum, indi özüm yazanda da niyə o qədər çox əsəbləşmişəm anlamıram. Niyəsə qəsdən edirmiş kimi düşündüm və "xəstəsən, ala sən, demirəm ayağını dəydirmə?" Dedim. bu nöqtədə qaqaş tongue-fue edərək məni kor-peşman elədi. Birincisi üzr istədi və qəsdən eləmədiyini dedi(avtomatik mən onun qəsdən etdiyini düşündüyüm üçün özümü günahkar hesab elədim) və mənim dərdimdən özününküymişcəsinə danışmağa başladı. "Sənin də əsəblərin mənimki kimi gərgindi deyəsən, bilirəm, belə xırda şeylər adamın əsəbinə toxunur" məzmununda şeylər dedi. O an mənim əslində nə qədər gərgin vəziyyətdə olduğum yadıma düşdü, səhv hərəkət etdiyimi anladım. Yol boyu qaqaşdan üzrxahlıq eləmişəm, "sənalla üzrlü say" deməkdən birtəhər oldum. Başqa reaksiya almış olsa idim, yəqin ki, hər iki tərəf üçün pis nəticələnərdi.
    Yəniii, insanlara onların dərdlərindən danışmaq həmişə psixoloji kontakt yaratmağa kömək edir. nə qədər fərqli xasiyyətdə olursa olsun nəticədə insan insandır.


üzv ol
Modalı bağla





...