Adsızın sevişmək istənilən məşhurlara qeyd etdiyi məşhur adlarından youtube videosu hazırladım. 24 dənə qızın fotolarını yığmaq çətin olsa da bunu eləməyi bacardım. Bu ideyanı verən zazozaya xüsusi təşəkkürlərimi bildirirəm. Adsız, hədiyyəmizi sənə təqdim etmə qüruru mənə bəxş edildi.
Hazırlayan: suzuki akira
Ssenarist*
guya da mq
: zazoza
Ana
Şəxsən mənə görə ailəmdəki digər insanların çəkəcəyi acılar, dostlarımı salacağım vəziyyət, digər insanların kədərlənib kədərlənməməsi vecimə deyil amma anamın həyat hekayəsini hər dəfə detaylı bir şəkildə eşidəndə*
hər dəfə məndən gizlətdiyi şeyləri öyrənirəm
və işin sonunun heç də yaxşıya getməməsi, hər dəfə bədbəxtliklərlə qarşılaşması məni intihar fikrindən daşındırır. Daha da əzab vermək istəmirəm ona çünki onsuz da o da həyatdan küsüb. Evdə üzünü güldürən tək şey itimizdi aq və bir də onu işdən alıb gəzməyə aparanda sevinir uşaq kimi. Başqa vaxtlar həmişə solğun, ruhsuz, yorğun görünümü var.
Hər dəfə intihar fikrinə düşəndə ağlıma onu gətirirəm və onun daha da əzab çəkməməsi üçün fikrimdən daşınıram
Linçə səbəb olmayacaq amma yazacaq başqa başlıq tapmadım deyə bura yazmaq qərarına gəldim.
Sözlükdə eyni başlıqları görməkdən artıq sıxıldım. Bir başlığın 5-10 fərqli versiyasına*
abartmış ola da bilərəm olmaya da bilərəm. Gecədir deyə tam fikirləşə bilmirəm
yazılan bir-iki cümləlik*
ən yaxşı halda 1-2 cümlə. Əksər hallarda sadəcə bax verərək başdansovdu edilən entrilər
entrilər görməkdən sıxıldım artıq. Seksist başlıqlar görməkdən də sıxıldım. Kreativ olmayan başlıqlar/entrilər görməkdən də sıxıldım. Fərqli tip insanların olmamasından, hamının bir-birinin kopyası olmasından, originallığın olmamasından sıxıldım. Entrilərimi oxuyan hamı bilir ki sözlüyə bilgi vermək/almaq üçün girmirəm amma bu bilgi verici entrilərə qarşı olduğum mənasına da gəlməz. Əvvəlki kimi sözlükdə original yazılar görmək istəyirəm. Bilgili yazarların maraqlı entriləri ilə, yumor hissi güclü olan yazarların da güldürücü bəzən də dərs verici və maraqlı entriləri ilə sol frame'i bəzəməsini istəyirəm. Sıxıcı başlıqlardan qurtulaq istəyirəm. "Azərbaycanın elə olması" "Azərbaycanda filan şeylərin olmaması" "azərbaycanlı qızların oğlanlara nisbətdə filan olması" "oğlanların qızlara nisbətdə daha x olması" "Azərbaycanın avropaya nisbətdə daha x olması" tipli başlıqlar görəndə artıq sözlükdən çıxıb qusmağa getmək istəyirəm. Sözlük depressiya yuvası olub elə bil. Elə bil də yox e olub elə. Fikrimi dağıtmaq üçün sözlüyə girirəm və daha da sıxılıram. Geriyə dönüş yoxdur deyəsən. Elə pox yoluna doğru da gedirik sözlükcə*
artık eğlence yoq debrezyon var
Edit: yadımdan çıxdı yazmadım. *Yazarların hazırda düşündükləri* və *yazarların linçə səbəb olacaq fikirləri* başlıqlarından başqa içində "yazarların" sözü keçən hər başlıq ürəyimi sıxır və qusmaq istəyimi artırır
Bir yerdə oxumuşdum ki fillər biz onları gördüyümüzdə keçirdiyimiz hisləri bizi gördükdə keçirirlər. Yəni şirin olduğumuzu düşünürlər. Təsəvvür edin şirin olduğunu düşündüyünüz bir canlı gəlib sizin dişlərinizi çıxarır
Mənə görə digər heyvanlardan fərqlənən heyvan. Digər heyvanlar ya çox qorxulu, vahiməli ya da çox şirin görsənir amma pişiklərin görünüşü türklər demiş "asil" görünüşdür. Həmişə baxışları ilə yarğılayırlarmış kimi görsənirlər mənə aq. Sirr dolu baxışları var ya da mənim pişiyim elədir.
Həyətimiz böyükdür deyə həyətə çıxdıqda həyətdə həmişə pişik görmək mümkündür. Pişik cənnətidir bizim həyət yəni. Adətən heç bir heyvanla işim olmaz. Pişiklərlə hələ heç olmaz. Heyvan sahiblənsə idim bu heyvan böyük ehtimalla it olardı deyə düşünürdüm. Ta ki o günə qədər.
Yay fəsli idi və gecə saat 12 zad olardı. Həyətdə oturmuşdum ki xalam mənə çən dolduqda ona xəbər verməyimi tapşırdı. Çünki gecələri oyaq qalan lox həmişə mən olmuşam. Adətim gərəyi qulaqcıqlarımı taxıb həyətdəki skamyada oturaraq mahnıya qulaq asırdım. Mahnı da ki mahnı ola da aq. Gedib metal seçmişəm ona da full səslə qulaq asıram. Yanıma mahnını açmamışdan qabaq bir pişik gəldi. Qara pişik idi və yemək verməyim üçün miyoldayırdı. Mən əvvəl vecimə almadım çünki deyirdim ki gedər yəqin amma pişik getmədi. Hər dəfə ayağımın altına gəlirdi ki neçə dəfə yıxılacaqdım. Axır bezdim və evdə pişiyə vermək üçün nə tapa biləcəyimə baxdım. Evdə uşaqların yeməyindən ət qalmışdı nə qədər. Mən də onları bir qaba yığıb pişiyə verdim. Çox vaxt bu pişiklərə yemək verdikdə yarımçıq qoyub gedirlər. Ona görə də hamısını yeyib qurtarması və bir də yanıma gəlib miyoldayanda o artıq qalmış yeməkləri göstərdiyimdə yeməməsinin qarşısını almaq üçün pişik yeyərkən başının üstündə durub onu izlədim. Pişik yeməyi yeyib qurtardıqdan sonra getmədi. Qonşunun damına dırmaşıb orda özünü yalayaraq təmizlədi. Sonra bir az ətrafı müşahidə etdi. Mən də qulaqcıqlarımı taxıb mahnıya qulaq asmağa başladım. Yenə heç nə eşitmirəm təbii ki. Bir müddət sonra pişik yenidən gəldi və qabağımı kəsməyə başladı. Dedim ki bu pişik məndən nə istəyir aq? Evdə olan yeməkləri də verdim doymadı? Mən pişiyin əlindən bezib həyətdəki skamyada oturdum. Pişik bu səfər miyoldayırdı. Dedim hayda işə düşmüşük də. Axır pişik üstümə cumdu və türklər demiş "neye uğradığıma şaşırdım". Əsəbləşib qulaqcıqlarımı çıxardım və cəld ayağa durdum. Pişik mən ayağa duran kimi hərəkətə keçdi və
mən də nə qədər belə şeylərə inanmasam da pişiyin dalınca düşdüm. Pişik məni elə bil harasa aparırdı. Axır gələ-gələ pişik məni çənin yanına gətirdi. Çən artıq nə qədər daşmışdı. Mən tez gedib xalama xəbər verdim və çəni bağladıq zad. Aq normalda insanları səhv başa düşdükdə olayı üzr istəmədən bağlayıram amma bu pişiyin yanında üzrxahlıq edəsim gəldi mq. Yazıq heyvanı səhv başa düşmüşəm kül mənim başıma aq. Nəysə o gündən bəri o pişik hər gecə bizim həyətimizə gələr və mən də ona yemək, su verərəm. Fav heyvanımdı artıq o pişik.
Bu gün isə ondan daha az qəribə bir hadisə oldu. O gün yapon şəhər əfsanələrini oxumuşdum deyə 2 gecədir qorxuram. Ona görə də saat 1 olanda evə gedirəm. Saat 1 olana qədər də pişik gəlir və ona yemək vverirəm. Bu gün isə bunu etmədim. Saat 12 idi və pişik hələ də gəlməmişdi. Mən də bu yanda qorxuram deyə evə keçdim ki yatım. Səhər yəni bu gün oyananda gördüm ki pişik həyətdə məni gözləyir. Deməli bu pişik gecə məni görmədən heç yerə getmirmiş aq. Məni gördü, bir az onunla oynadım sonra getdi. insanlardan görmədiyim qayğını pişikdən gördüm aq
Cümlələri beynimdə tam qurub ağzımdan yarımçıq çıxartmaq. insanı biabır edən şeydi və hələ də məndə niyə olduğunun səbəbini tapmamışam. indi açıqlayıram.
Deyək ki dükana borcumuz var və mənə borcu ödəmək üçün pul veriblər evdən. Mən marketə girməzdən qabaq düşünürəm ki, hə deyəcəm ki o gün aldıqlarımızın pulunu verməyə gəlmişəm. Dükandan içəri girəndə isə ağzımdan çıxanlar "verməyə gəlmişəm". *
lənət olsun aq milyon dəfə facepalm
Yada ki 9-cu sinifdə vinetka üçün pul yığılanda olan hadisə. Pulun qalığının paylanıb paylanmadığını soruşacaqdım və içimdən deyirdim ki, səadət pulu paylayacaqsan ya yox?. O an ağzımdan çıxanlar "paylayırsan ya yox?". Adamı yerin dibinə soxan şeydi bu. Hə bir də bunun başqa versiyası da var. Tutaq ki ağlıma keçmiş bir xatirəm (yaxşı ya da pis) gəlir. O an ona çaşıb səsli cavab verirəm və bunun fərqində olmuram. Yenə də ilkində olduğu kimi yanımdakilər mənə qəribə-qəribə baxır ki bu qız ağlını itirib? Səbəbini google'da axtarım deyirdim ki necə axtarışa verim bilmədim -*
Pikolo ilə bu günkü görüşümüzdə park bulvarda planetariuma girib gizlicə biletsiz sinemaya baxmaq, statusa qoymalıq videolar çəkmək və aradan çıxmağa çalışanda kassir qadının bizi görüb tutmağa çalışması amma aradan çıxmağımız -* sözlük yazarlarının yaşayacağı max ekşın xd
Və qayıdarkən də metroda 1 kart vurub 2 nəfər keçməyimiz
Maraqlı və əyləncəli idi -*
2 saatdı itim yoxa çıxıb. Bütün qəsəbəni başdan aşağı gəzib axtardım amma tapmadım. indi qutab ilə şirinçay içib ağlayıram aq. Yaxın olduğum tək canlını da itirdim içini sikim
Not: tapıldı. indi də sevincdən qutab ilə şirin çay içirəm
Sentyabr ayının başlarında dayanacaqda avtobus gözləyirdim. Gözüm ağaclıq tərəfdə sürünən bir itə dəydi. Arxa ayaqları qırılmışdı deyə ön ayaqları ilə sürünürdü. Belə öz dərdimə ya da başqasının dərdinə belə ağlaya bilmirəm. Gözümün içi qupqurudur amma itlər zəif nöqtəmdi deyə güclə özümü saxlayırdım ki ağlamayım aq. Tələsirdim deyə abtobusa mindim bütün gün pox kimi ruh halı ilə gəzdim. Gələndə də həmin it eyni yerdə idi deyə getdim ona yemək aldım su verdim. Sonrakı günlərim elə dayanacağı ziyarət edib itə yemək verməklə keçirdi. it iri olmasa onu qucağımda evimə daşıyardım hətta. Anama da demişdim iti veterinara aparacaqdıq. O da həmin iti görmüşdü işdən gələndə. Həmin gün mama işdən tez gəlmişdi və getdik dayanacağa ki iti tapaq. it heç yerdə yox idi. Hara baxdıqsa da tapa bilmədik. Orda olan dükan sahiblərindən soruşanda isə itin öldüyünü dedilər. Öz yaxınım ölmüş kimi hiss elədim rəsmən. Bir müddət də elə hiss etməyə davam elədim. Hər dəfə də yadıma düşdükcə boğazım düyünlənir. Ümumiyyətlə insanların itlərə *
və digər heyvanlar amma itlərə daha çox qəddar davranılır sanki
niyə belə qəddar davrandığını anlamıram ala. Bilmirəm özləri bilərəkmi sındırıblar onun ayaqlarını yoxsa maşınla səhvənmi vurublar. Yenə də heç bir səbəb bir heyvanı o gündə buraxmağa haqq qazandırmır. Mən səhvən hansısa heyvanın ayağını sındırsa idim işimi gücümü atıb o heyvanı həkimə aparardım. Hər dəfə bu barədə düşündükcə daha da insanlara nifrət edirəm aq. Hələ bu davranışlarına görə özünü haqlı görən cındırlar da var. Nə qədər işgəncə eləsən azdır bunlara
Mən bu imişəm! Bir neçə aydır düşünürdüm ki "oh wow deyəsən depressiyadan qurtuldum! Axır ki bunu bacardım, əhsən mənə! Bacaracağıma inanmazdım heç!"
Sonra isə fikir verəndə gördüm ki yox əşi nə qurtulmaq? Mən həmişə depressiyanın içində olmuşam. Həyat tərzim son zamanlar buna öyrəşib deyə elə bilirdim ki artıq xoşbəxt bir həyat tərzi sürürəm. Yox sadəcə çox düşünmək problemini bir təhər " həll etmişəm". Fikirlər ağlımda uçuşsa da musiqi dinləyərək və yataraq üsdəsindən gələcəyimi düşünürdüm amma işlər o qədər asan deyilmiş panpalarım. Poxdan fərqlənməyən yuxu rejimim ilə hara gedib çatacağımı düşünürdüm ki? -*
Sadəcə həyat ilə məzələnməyi və hər şeyi zarafat mənbəyi olaraq görməyi öyrənmişəm deyə "pozitiv" bir insana çevrildiyimi düşünürdüm. Sonra düşüncələrimin dərinliklərinə enərək pozitiv kimi stəkanın dolu tərəfindən dünyaya baxmadığımı, neqativ bir insan kimi boş tərəfdən baxdığımı ancaq bu boş tərəfdə bir nöqtədən tutunub buna əsasən o boş tərəfi məzə alətinə çevirdiyimin fərqinə vardım. Sonra da deyirlər akiranın mizahı niyə darkdı. Hətta yadıma gəlir ilk dark mizahım intihar üzərinə idi və ön partadakı qız mənim dəli olduğumu düşünmüşdü. Çünki o vaxtlar depressiyaya görə psixoloq yanına getməyimin ilk ayları idi və bunu bilən hamı mənə potensial psix/dəli gözü ilə baxırdı. Sonradan psixoloq da işə yaramadı o başqa mövzu ehe -* nəysə uzun sözün qısası, bu depressiyadır nədir ona öyrəşmiş insanam. Burdan bunu öyrəndim yəni amma mən depressiyadayam deyə ağlamalı, qəmli, kədərli entry'lər yazacaq insan deyiləm çünki tərzim deyil bu *
istəmədən altdan-altdan söz soxuram mq necə oğraş adamam
. Depresyon olmuş hayat tarzı. Gecələr həyətdə mahnıya qulaq asaraq coşan bir insan ikən gündüzlər yatıb bütün günü ölən bir insana dönmüşəm. Çox oyaq qalmadığım müddətcə bunu üzərinə çox düşünməyəcəm. Məsələn dünən həyatımın içinə necə pox qoyub heç nəyi geri qaytara bilmədiyim haqqında düşünürdüm amma hal-hazırda şən bir depressiv ergənəm. Toyda yeyib-içib, coşub sonda da yatmağa gedən dayılar kimi hiss edirəm özümü. Şən başlayıb, şən/qəmgin davam edib, yatıb duranda da qəmgin oyanan dayılar kimi.
Nəysə fak dı vörld. Ölmək istəyirəm amma eyni zamanda yaşamaq da istəyirəm amma alınmır aga -* əvvələ dönməkdən qorxuram sözlük. Əvvələ dönüb yenə o qara düşüncələrə qapılmaqdan qorxuram. Hal-hazırda yuxusuzam deyə full səmimi, yalansız danışıram. Oyananda yenə hər şey eyni başlayacaq. Həm də ki hansı növ akira ayıq vaxtı bu qədər uzun entry yazar aq. Həm də bu qədər uzun entry yazıb çox az adama sataşıb, çox az adama söyüb, çox az "aq" işlədər?
Böyük ehtimalla entry'də çox qrammatika səhvi elədim amma vecimə deyil aq. Valla mənimçün bu cür həyatın problemi yoxdur. Axırının pis olmayacağını bilsəm elə sonuna qədər belə yaşayaram amma gəl gör ki işin axırı pis qurtarır -*
Fikirləşdikcə acıram amma yemək də istəmirəm. Yata bilməməkdən artıq üzüm ağrıyır. Gözlərimin altı qapqara ki mən özümü güzgüdə görəndə qorxuram. Başqalarına dərd danışa bilmirəm çünki ya iq'ları çatmır qulaq asmaöa və başa düşməyə yada ki eyni şeyləri deyirlər mənə. Ala dərd danışdığın yerdə mövzunu çevirib gətirir köhnə sevgilisinə yada ki instada tanış olduğu adama. Sırf bunlara görə son vaxtlarda yaxın olduğum adamlardan da uzaqlaşdım və evdən ancaq həyətə çıxıram. O da gecələri. Aha indi əsəblərimi tökməyə başladım -* bayaqdan deyirdim nəcəb ilişmirəm heç kimə?
Sözlüklə içimdə məzələnirdim ki o boyda sözlükdə hamı depressiv. Sən demə başından bəri mən də bu tayfanın üzvüyəmmiş.
Mövzu nəsə yarım qaldı elə bil. Nəysə yazmağa da həvəs qalmadı. Gedim yatım
Hə bu arada elə bil neçə dəfə mövzu dəyişdim. Heç birinci mövzunu belə tamamlamadım elə bil -*
Ağlına yolda xiyar-xiyar xatirələr və yaxud da izlədiyin gülməli videolar gəldiyində sənin o gülüşünü gizlədir. istəyirsən bütün yolu mal-mal gülə-gülə gəl, heç kim bilməyəcək. Akira təsdiqlədi
imtahanlardan söz düşəndə*
kəsrlərimdən xəbəri yoxdur. Kəsrlər alıb başını gedir
"suzuki kəsilmə, sənin kəsrlərin üçün ödəməyə pulum yoxdur" deyən, söhbət 2 gün sonra ad günümə gələndə isə hədiyyə olaraq hansı kompyuteri istədiyimi soruşan varlıq. Kəsrlərə gələndə pul yox hədiyyəyə gələndə pul çox
Bir müddət ortalıqda görsənməyib birdən ortaya çıxmaq. Gərək bunu yorulanda həmişə edim. 1 həftə ya da həftəyə yaxın olar ki nə sözlüyə nə də ki tiktok/insta/whatsapp-a baxıram. Sözlüyə yazmamaq içlərində ən çətini idi. Hələ az musiqi dinləməyi demirəm. ilk zamanlar işgəncə kimi idi. indi özümü detokslanmış kimi hiss edirəm aq. Mesajlar yığılıb qalıb hər yerdə gərək yaşam belirtisi verim camaata. Nəysə uzun sözün qısası siz də edin. Problemləriniz həll olmasa da rahat hiss edəcəksiz
Edit: ala başlığı rahatlıq verən şeylər oxumuşam elə yazıb döşəmişəm. Nəysə siz rahatlıq verən şeylər başlığına yazmışam kimi davranın
)
