yazarların paylaşmaq istədikləri şeirlər
| anket111,262 | 477 | 1325
əjdahalar googlla
dünənin ən bəyənilənləri - yazarların sevdiyi şeirlər
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
Yatım bu dünyadan bir az xəbərsiz.
Yatım yuxularda nağıllar görüm,
Yatım körpə kimi qəmsiz, kədərsiz.
Mənə nağıl danış, eybi yox, ana,
Düşmənlər, xainlər olur, qoy olsun.
Ağ atlı oğlanlar girib meydana
Təki düşmənlərə qələbə çalsın.
Çəkib qılıncını qorxmaz igidlər,
Yağı qoşunuyla üz-üzə gəlsin.
Qorusun yurdunu, sonunda ellər,
Qırx gün şadlıq etsin, sevinsin, gülsün.
Mənə nağıl danış, nağıl, nə olar,
Gecənin zülməti məni sıxmasın.
O Simurq quşunu çağır nə olar,
işıqlı dünyaya məni aparsın.
Divlər gözəlləri assın saçından,
Quyuya salsınlar Məlikməmmədi.
O da gözəlləri qurtarıb dardan
Sonunda tanısın mərdi, namərdi.
Mənə nağıl danış, inanım sənə,
Qorxmayım ay ana, təpəgözlərdən.
inanım xeyirin qələbəsinə
Bilim qurtaracaq dünyanı şərdən.
Mənə nağıl danış, ay ana, de ki, ötən günlərimiz nağıldı elə.
Sonu yaxşı olur hər bir nağılın
Nə qədər qorxulu olsa da belə.
Mənə nağıl danış, nağıl ay ana,
Bənzət dünyamızı nağıllara sən.
Mənə nağıl danış, ay nağıl anam,
Bir az nağıllanım-ağıllanım mən.
(bax: kəmalə abıyeva)
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
ürəyim olar həzin açılar
başın sıxışdısa dost qapısını döy
qapı açılmassa gözün açılar
gör necə bir anda dəyişdi dövran
arxamda deyil önümdə dağ oldun
ağ günə çıxartmışdım unutdun səni
sən isə sağolunda üzümə ağ oldun
üzrün qəbahətindən böyük
başa düşə bilmirəm nəydən bezirsən
qədrimi bilmədin ay başı batmış
elə o gündən başı yerlərdə gəzirsən.
Xəyal Səmədli
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
iblis dedi əyilmərəm mən oddan, o isə palçığdan yoğrulub
Çıxardacam insanı yoldan, şeytan istədi möhlət
Bu deməkdir ki bu boyda kainat bir mərc üstündə qurulub?
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
düşərək felinə lal çayların üzdüm irəli,
qurtulan tək ciyəsindən canım yedəkçilərin.
rəngli şalbanlara mismarlayıb qızıldərilər,
onları hay-harayla nizələdi.
nə komanda veciməydi, nə də mal,
ingilis mahlıcı yəni, flamand buğdası da.
çəkilən tək yedəkçilərlə hesab,
hara mən istəsəm, apardı axar.
dəli çaxnaşmalarla sarsılan dənizlərdə,
yengi bir qışda üzürdüm, çağa beynindən küt.
ötüb keçəndə yanımdan donurdu heyrətdən,
adalar ki, qıraraq lövbəri dəryada gəzinməkdəydi.
verdi hər sübhümə xeyir-duanı fırtınalar,
aldı-oynatdı dalğalar məni mantar sayağı.
burda bəlkə neçə səyyahın axır mənzili var,
mənsə üzdüm, salaraq qorxuya bir çox mayağı.
turşməzə alma şirindir necə uşaqlar üçün –
eləcə xoşladı bu göy suları şam qılafım.
qusuntular və çaxır gölləri yuyuldu bütün,
qırıldı lövbərim ancaq. sükan da yoxdu daha.
məni şeriyyəti qərq etdi o vaxtdan dənizin,
ulduz axmış sulara, sanki süd calanmışdır.
və füsunkar bu mavilikdə görürsən bəzən
ölü – görkəmdə deyərsən o, fikrə dalmışdır.
ağarır mavilik qəfil günün cəlalı ilə,
canlanır ritm və yoxdur daha sayıqlamalar.
şərabı qıcqırır eşqin qızıl çalarlar ilə,
tünddür hər içkidən və səsdə ötər liraları.
ildırımlar, bilirəm mən, necə səmanı yaxar,
ləpədöyənlər, axınlar nədir axşam olcaq.
və göyərçin qatarı tək necə sübh qayğılanır –
mənim bu gördüyümü özgə zənn edər ancaq.
yanır bənövşəyi işıqla, köpür, laxtalanır,
günəşin çöhrəsində sirli, eybəcər ləkələr.
necə antik dramın aktyoru
çırpınırdı – eləcə çırpınır, əsir ləpələr.
xəyala gəldi qarla nurlanan yaşıl gecələr,
qaldırıb ehtirasla öpdüm həm dənizləri mən.
və misilsiz bu həyat cövhəri ki, dövr eləyər,
qoşarəng sayrışı həm fosforun ki, nəğmə deyər.
hürküdülmüş sürü tək dalağaların hiddətlə
olmuşam şahidi mən riflərə çırpılmağının.
ümidim yoxdu da bu dərya zəiflər, nəhlər,
düşər üzqoylu təmiz məryəmin ayaqlarına.
yan keçirdim inanılmaz floridlərdən,
orda panterlər adam cildli, gözlərində çiçək.
elə əyilmədə göy qurşağını gördüm mən,
elə bil indi dəniz ilxısı kəməndlənəcək.
qıcqırırmış necə, gördüm nəhəng bataqlıqlar,
leviafan çürüyür orda qamışlıqlıqlarda.
sular qəfil burulur, sarsılırdı matlıqlar,
uçurumlardakı mirvarilik uzaqlarda.
səmada od, günəş –ağ, dalğa – sədəf. buzlaqlar,
suları qəhvəyi körpəz, rəzil dayazlıqlar.
orda var müdhiş ilanlar ki, bitlərə yem olar,
yerə düşəndə ağacdan, kəsif bir iy yayılar.
göstərəydim uşaqlara bu mavi dalğaları,
doradları və qızıl nəğməkar balıqları da.
məni çiçək-çiçək köpüklənən su yırğaladı,
ruhu qəribə küləklərsə qanadlandırdı.
qütblərdən və zonalardan axıb can üzərək,
dəniz ağlardı, yumşalırdı dalğa zərbələri.
sulara endi toranlıq çiçək dəstəsi tək,
mənsə diz üstə düşən bir qadın kimi əyili.
üstümə zir-zibil töküldü, oxşadım adaya,
yağdı ağgöz, ışqırıqçı quşların peyini.
mən üzürdüm. burazları bu vaxtsa adlayaraq,
boğulanlar girirdi burda keçirsin gecəni.
beləcə gözdən itirdim yosunlar altında,
qasırğa atdı bir fəzaya ki, tox quşdan əsər.
elə mən sərxoşam sudan, çətin ki əl uzada,
mənə yelkənliləri hanzın, həm kreyserlər.
gedərəm arxayın, bənövşə dumanlar çəkilər,
səma da allanan yerində divar tək dəlinir.
ləziz mürəbbələrlə ki, bəyənir şairlər,
qarışırdı günəşin dəmrovu, göyün seliyi.
yürüyürdüm talaşa tək yağırdı nur yoluma,
qara bir ilxı dənizdən çıxıb dalımca qaçmaqda.
iyulların dəyənək zərbəsiylə mavi səma,
alovlanan çuxurlara axıb alışmaqda.
cütləşirdi begemotlar malstromlar ilə,
“ah”lar, “oh”lar gəlib yetişdi, məni titrətdi.
keçsə günüm də mavilikləri əyirməklə,
qədim avropa nisgiliylə məni göynətdi.
adalar gördüm orda, sıxlaşırdı bürclər tək,
açıldı səyyahın yolunda sayrışan göylər.
belə sonsuz gecələr bəlkə sən yatırsan tək,
başında quş qatarı, ey gələcək qüvvə-qədər.
ah, yetər ağladım! bu şübhələrsə qəlbi didən,
günəşdə zəhrmar dadı, itib insaf ayda.
xoralı sevgi məni sardı, bədən keyləndi,
çatla ey kil və batım, qərq olum bu dəryada.
məni avropaya çəkən sular soyuq və qara,
xırda bir gölməçədir ki, yanında çömbələrək
kədərli bir uşaq kimi axşam çağı atıb sulara,
üzdürür bir qayıq ki, may böcəyindən kövrək.
yetər artıq! iliyə vurdu dalğa bezdirdi,
məni pambıq gəmiləriylə qaçdı-tutdu yaman.
qoy bu bayraqların ədası çəkilsin gözdən,
görəyim həm də ki dustaqları pontonlardan.
üzv ol