əjdaha lazımdı
izlə
dostlar
mən
googlla
keçən ayın ən bəyənilənləri
-
dance with the dead
-
bertrand zobrist
-
insan nə ilə yaşayır
-
iwashere
başlıqdakı ən bəyənilən yazılar:
+28 əjdaha
27. Hardasa 8 il əvvəl idi, almaniyada dil kursuna getdiyim vaxtlardı. o vaxtlar da bir platonik sevgilim vardı, kursda mənə dərs deyirdi. dəhşət xoşum gəlirdi, deyəsən onun da məndən, vaxtımızın çoxunu bir yerdə keçirirdik amma heç birimiz cəsarət edə bilmirdik hisslərini deməyə.
Bir gün tanış bir qızla getmişdik köln şəhərinə gəzməyə. Şəhərdə böyük bir körpü var, üstündə milyonlarca bağlı qıfıl, açarlar da çayın dibində. sevgililər qıfıl düzəltdirir, üstünə adlarını yazdırır, gəlib buraya bağlayır və açarı çaya atırlar ki sevgiləri ölümsüz olsun. nəsə, biz bu körpünün üstündə gəzəndə ağlıma bir gic fikir gəldi. Qıza dedim ki belə bir oyun oynayaq, gözümüzü yumub əlimizi körpünün üstündə gəzdirə-gəzdirə yeriyək və bir qıfıl seçək, o qıfılın üstündə yazılmış ad gələcəkdə evlənəcəyimiz insanın adı olacaq.
nəsə birinci mən başladım, gözüyumulu gəzə-gəzə bir qıfıl seçdim və gözümü açanda inana bilmədim, qıfılın üstündə bu platonik sevgilimin adı yazılmışdı. daha sevindiyimdən bilmirdim neyləyim, fikirləşdim ki yoxee bu tanrıdan bir mesajdı filan.. o günü və sonrakıları bayram kimi keçirdim, bu fikrə o qədər inanmışdım.
1-2 ay sonra kursum bitdi və başqa bir şəhərə getməli oldum, təəssüf ki yollarımız ayrıldı.
2015-in axırlarında indiki həyat yoldaşımla tanış oldum, təxmin edin adı nədir. bəli, yenə də qıfılın üstündəki. Həqiqətən də o vaxt bu mənə tanrıdan bir mesaj imiş, amma insanlar fərqliymiş.
Belə bir duzlu məzəli əhvalat.
+19 əjdaha
12. aşağıdakı entrylərin ancaq timidus və rumpeltelskin tərəfindən yazılması.
#1018, #2018, #3018, #4018, #5018, #6018, #7018, #8018.
bir də #1234 və #12345 var
(baxma: illümemati)
+16 əjdaha
23. bayaq spotifyda cigarettes after sex "sunsetz" axtarmaq istəyirdim, "su" yazanda lananın "summertime sadness" çıxdı ilk, dedim bunu dinləyim, sonra "sunsetz" dinləyərəm. "summertimes sadness" bitən kimi avtomatik "sunsetz" oxumağa başladı. Təsadüfün belə qəribəsi, ya da telefonum zehnimi oxuyur... *
bu barədə səsli düşünməmişdim, tamamən ağlımdan keçmişdi
+24 əjdaha
24. buttercupla metroda gedirdik bu səhər, qabağımızda da bir cavan oğlan durmuşdu. Düz memardan 28ə kimi qabağımızda dayandı. Biz də 28ə yaxınlaşan vaxt sözlükdən falan danışırdıq. Bu mament qaqaş dedi ki söz6dansız falan. Adam yazar çıxdı aq. Təsadüfə bax ki, bu boyda metroda, bu qədər adam içində bizim qabağımızda duran adam yazar çıxdı. Amma nə qədər soruşsaqda yazar adını demədi. Sadəcə dediki yuxarılardandı, və sözlükdə yaxınlarda böyük yenilik olacaqmış(spoiler yedik). Bu entrini də görürsə əjdahalasın-*
+16 əjdaha
32. 20 dəqiqə öncə baş verdi. Öncə evə qayıtma avtobusumun tam 30 dəqiqə gec gəlməyi sonra avtobusdan düşüb binaya qədər gedərkən yoldan 5 manat tapıb özümə çipsi qonaqlığı vermək üçün məhlənin başındakı al marketə getməyim və marketdən çıxdığım an uşaqlıq dostumu ağ gəlinlik içində blokdan enərkən görməyim oldu.
Hər zaman mindiyim avtobus sadəcə bir ədəd yox bir neçə ədəd olaraq dayanacaqda dayanırdı ancaq bugün yox idilər. Heç vaxt yoldan pul tapmayan mən bugün yoldan pul tapıb çipsi almağı seçdim. Bəlkədə o avtobus hərzamanki vaxtında gəlsəydi 5 manat tapıb çipsi alıb çıxdığımda uşaqlıqda canımdan da çox sevdiyim dostumu görməzdim.
Ən əsası isə o qıza yeniyetməlik zamanımda ürəkdən səni gəlinlikdə görsəm kaş dediyimi net xatırlayıram. illər keçdikcə çox insanda olduğu kimi bizimdə əlaqəmiz tamamən kəsilmişdi ancaq həyat yenə qərinə təsadüfüylə məni həm sevindirdi həm kövrəltdi.
+16 əjdaha
34. Keçənlərdə ofisdə iş görəndə qarşıma bir sənəd çıxdı. Sənəd sahibinin familiyası da umbayev idi. Gülmək tutunca da səbəbini soruşdular, indi gəl başa sal.
+14 əjdaha
1. soz6'da 5il olarki yazaram, bu qədər ildə neçə hesabım umbay edilib/bağlanıb unutmuşam. belə, əzbərdən say desələr 4-5ini rahat saya bilərəm, amma sen demə hamısı yadimda deyilmiş. bunu da bugun sözlüyün fb səhifəsində gəzərkən öyrəndim ahah
belə bir post paylaşılıb link 
![]()
entry'mi tanıdım amma yazar adını görüb öz özümdən şüphelendim ki, "bu gijdillax kimdi ala mənim entry'mi oğurluyub" ahaha
sən demə umbay edilmis kohne hesabım imiş wtf
bu da dursun burda
https://soz6.com/user/samuel
+14 əjdaha
14. "Siqareti artırmısan, gündə 12 dənə çəkirsən" dedi. Elə-belə təsadüfi rəqəm dedi deyə düşündüm. Günün çox hissəsini işdə olmuşdum deyə saya bilməzdi. Səhər alıb açdığım qutunu da bilmirdi. Balkona çıxdım. Qutudan bir siqaret götürüb yandırdım. Maraqlı gəldi, inamsız şəkildə saydım qalanları. 8 dənə qalmışdı. Bayaq dedikləri 12-ci siqaret üçün balkona çıxmağıma təsadüf edirmiş. Bir az əvvəl yaşadım bunu. Qadınlar qorxulu ola bilirlər.
+14 əjdaha
13. (baxma: gülümsədən təsadüflər)
evə gəlib ürəyin istəyən yeməyin bişdiyini görmək.
özü də bütün gün oturub həmin yeməyi istəmirsən ha, birdən deyirsən ki, "aa filan şey olsaydı yeyərdim" və evə gəlirsən dadaamm, hazırdır.
uzun müddətdir ailəmlə yaşamıram. o gün evə gedəcəkdim, anama yazdım ki, bəs evdəsənsə, mənə lobyalı aş bişirərsən. təxmin edirsiz də nə yazdı: "səhər bişirmişəm, evdədi"..
bir ara "ana hissiyyatı" ilə əlaqələndirirdim, sonra gördüm yox ey. ürəyim dovğa istəyir, qohumgilə gedib tapıram, ağ şokolad istəyirəm, görürəm iş yoldaşım çayla içməyə şokolad verir, özü də ağ..
ya nə bilim, ürəyim bir dəfə badam istəmişdi, səhəri gün anamın dostu 15-20 kq təzə badam yığıb gətirmişdi bağlarından. əməlli şoka girmişdim "bu nədir də?" deyə.
belə yəni, hələ bu vaxta qədər elə olmayıb ki, qəfildən ürəyim hansısa dadı istəsin və qəribə bir təsadüf nəticəsində qarşıma çıxmasın, yaxud evə gedib hazır görməyim...
(baxma: durduq yerə yadına düşən insanla qarşılaşmaq)
(baxma: ağlında fırlanan musiqinin hardasa səslənməsi)
+18 əjdaha
26. 2016-cı ilin yayı idi. Hövsan tərəfdəydim. Yadımda qalmayıb heç oralarda nə itim azmışdı. Dənizin qırağı ilə gəzirdim. Sudan gözümü çəkib Dönəndə gördüm düz sahildə, yolun qırağında bir-birinə bitişik 3 dənə qəşəng həyət evi var. Həyət Evi deyəndə ki, adi 30-40minlik hövsan evi yox da, yəni baxanda bilinir ki, əməlli pul qoyulub. Birinin qabağında da ən təzə toyota land cruiser dayanmışdı. Mən də Baxıb öz-özümə deyirdim ki, "ala adamın belə babat evi ola da. Düz sahildə, qapıdan çıxıb yolu keçirsən birbaşa dəniz. Sən öl indi bu kimdisə 100% hansısa məmurdu. Yanındakılar da ya oğlunundur, ya da qardaşının". Bunları deyə-deyə sahildə olmanın da verdiyi vibe ilə artıq özümçün xəyallara dalmışdım ki, guya bizim evlərin birini satıb gəlib buralarda birin də biz tikdiririk, mən də axşamlar otururam sahildə, ay işığı altında ləzzət ala-ala dənizə baxıram-zad.
Nəsə, gəldim evə. Üstündən heç 1 həftə keçməmişdi. 3-4 gün sonra atam axşam evə gələndə dedi ki bəs: "işinizi düz-qoş edin, bacıoğlu asif*
ad şərtidir
qonaq çağırıb, sabah onlara gedəcəyik". Gün keçdi, oldu sabah. Oturduq maşına, gedirik. Mən də baxıram ki, səhv gedirik axı. Kişi sağa "raboçi"yə dönməkdən, döndü üzü aeroport yoluna.
Mən: asif əmi*
bibim tez, atam da çox gec evlənib deyə bibim oğlunun məndən 6-7 yaş balaca uşağı var. Ona görə hörmət kimi balacalıqdam əmi deyirəm.
təzə evə köçübdü ki? Üzü o yana hara gedirik biz?
Atam: yoo, köçüb-eləməyib. Hövsandakı Bağ evlərinə gedirik, onlar yayda orda qalırlar.
Bu başlığa yazdığıma görə təxmin elədiniz yəqin? gəldik düz dayandıq həmin evlərin qabağında (wtf?! ahshhahahha). Bibioğlu çıxdı qapıya, görüşmək-filan, keçdik oturduq süfrədə. Vəziyyəti belə görəndən sonra məni də təəccübdən konkret gic gülümsəmə tutdu, başladım bir-bir hər yerə diqqətlə göz gəzdirməyə. Ala sən demə baxıb xəyala daldığım bu evlərin biri bibim oğlunundu, biri onun balaca qardaşının, biri də bir qohumumuz var, şərikləridi, onun. indi üçü də oturub qabağımda 50-50 vurub bacımın universitetə girməyini təbrik edirlər.
Nəsə, ara yerdə söhbət gəldi evlərə. Mən də hadisəni danışdım bibioğluna ki, bəs o gün elə burdan keçirdim, çox xoşuma gəldi, Sağlığına qismət filan-fəsməkan. Qayıtdı ki:
- ə bə gələrdin də bizə, yekə kişisən, niyə bir qapını döymədin?!
- (çiynimi çəkib) mən nə bilim e bular sizin evlərdi. -*
- əə köpəyoğlu! bilmərsən də! Arada bir bizi də yada sal, bir dədən tərəfə də qonaq gəl. Nədi o Yapışmısan elə dayılarınnan.
- ay əmi, özün də bilirsən ki, oğulunku dayıya çəkir. -*
Dönüb qardaşına:
- ə bular belə danışanda təmiz həvsələdən çıxıram da. Bizimkilərdən beşbetər elliyi yıxılıb mamaları tərəfə.
Sonra Üzün çevirib mənə:
- demirəm e getmə. heç olmasa bir bu biri qohum-əqrəbanın da qapısın tanı, bilginən kimin evi hardadı.
- yaxşı, ay əmi, yaxşı. -*
Heç nə, ara yerdə yaxşıca abrımı büküb verdi qoltuğuma. Mən də üstündən qəşəng yeyib-içib gəldim evə. -*
+15 əjdaha
7. Bayaq məcburən əlimi soyuq su ilə yudum və soyuğun verdiyi ağrının keçməsi üçün barmağımın dərisini dişlədim, qanadı. Düşündüm ki, onda dərim soyuğa məruz qalsa onu yeməyim daha asanlaşar. Sonra dedim ki ala manyaksan nəsən? O sırada playlistimdə ezhel'in mahnısı açıldı və sözləri "manyak mıyım ben? Hayır. Olmaz olamaz" -*
+14 əjdaha
6. qəbul imtahanında yanımda oturan qızla qrup yoldaşı olmağımız.
ilk dərs günü sinifdə qızı görəndə təəccüblənmişdim. amma imtahan günü elə həyəcanlıydı ki, unidə özünə deyəndə heç cürə xatırlamamışdı məni.
+9 əjdaha
11. Yuxumda tez-tez heç getmədiyim qonşumun evini, həyətini görüb realda evlərinə gedəndə yuxumda yanılmadığımı görmək
+10 əjdaha
22. Uşaq vaxtı hər il azı 1 dəfə gördüyüm bir yuxu var idi. Uşaq vaxtı "bounce tales" *
Nokiada oynadığımız qırmızı yuvarlanan top oyunu
bağımlısı idim deyə yuxum həmişə var olmayan bir bölümü keçməklə başlayırdı. Sonra orda bölüm sonu gələn boss'u keçməyə çalışarkən onu təqib edib bilmədiyim qaranlıq bir keçidə girirdim. Orda britaniya kraliçasının keşikçilərinə bənzəyən bir adam ilə keçidin sonundakı işığa doğru gedirdim. işığı keçəndə o yanımda olmurdu artıq. Birdən birə xəbərim olmadan yoxa çıxırdı və mən özümü bizim məhlədə qapıya 30 metr uzaqlıqda tapırdım. Olduğum yerdə 10 metr qabağımda nənəm ilə anam olurdu və yanımdakı evin 2-ci mərtəbəsində pəncərədən həmin adam mənə baxırdı. Həddən artıq kobud danışırdı mənlə deyə ağlayırdım və nənəmgilə çatmağa çalışırdım amma nə qədər çalışsam da qaça bilmirdim. Yerə yıxılıb sürünürdüm və səsim də çıxmırdı. Həmin adam gülürdü mənə. Heç biri dönüb arxalarına da baxmırdı və mən həmin adam ilə tək qalırdım. Uşaqlığımın ən qorxulu yuxusu idi nə olur olsun. Oyananda da həmişə hava qarlı-çovğunlu olurdu. işıqlar sönmüş və şam işığı yanılı olurdu. Nənəm, anam oyaq olurdu və çay içirdilər. Saat 6 olurdu həmişə və bir yarım saat sonra da xalam sevinclə yanıma gəlib "akira, tez çölə gəl gör nə var orda elə?" deyirdi. Çovğunda özüm boyda qarların arasında gedib "şaxta baba"nın hədiyyələrini tapıb sevinclə qışqırırdım. Hədiyyələr ağır idi deyə xalamla anam onları daşımağıma kömək edirdilər. Nənəm də mənə özünün şaxta baba adı ilə yazdığı məktubları oxuyardı.
Həmişə 31 dekabra açılan çovğunlu səhər belə olurdu. Eyni yuxu, eyni mənzərə. Gözümü açdığımda qarşılaşdıqlarım həmişə eyni idi.
Artıq nə yeni ildə qar var, nə həmin yuxunu görürəm, nə həmin oyunu oynayıram, nə şaxta babaya inanıram, nə nənəm var, nə də ki yeni ildə hədiyyə alanda sevinirəm. Hər şey artıq sıxıcılaşıb. Heç nə artıq əvvəlki kimi deyil. Uşaqlığıma qayıtmaq istəyirəm sadəcə. Həyat pox kimidi
+9 əjdaha
28. indi danışığı zadı keçdim, indiki telefonlar səsimizi oxuyur nə bilim, nədənsə çox danışanda instada facedə qabağımıza çıxır zad. Bunu başa düşdük okay, amma bir neçə dəfə başıma gəlib, elə-belə beynimdə fikirləşdiyim bir şey telefonu açan kimi qarşıma çıxıb. Bu teknoloji bizi sonunda s1qeceq mq
+6 əjdaha
33. Gecə ağlıma gəlib məntiqli açıqlama tapa bilməyib beynimi uçuran təsadüflərdir. Bütün gerçəkliyi, reallığı mənə sorğuladan olaylardır. Nə isə uzatmadan entriyə keçim aq. Ağlıma hansı gəlsə elə onu yazacam ki böyük ehtimalla çoxun içində azlığı təşkil eləyəcək yazdıqlarım. Tw: uzun entri.
Birincisi indiki dostumu hələ tanış olmadan aylar öncə yuxuda illər sonra bir yerdə gedəcəyimiz bir festivalda görməyimdir. Cümlə qarışıq olmuş ola bilər ona görə açacam bunu. Mən dostumla *
qrup yoldaşı idik ilk
qarşılaşmadan öncə şəhərə heç çıxmazdım. Eyni zamanda o da evindən çox çıxan insan deyildi deyə və çıxanda da ən qısa yolu belə taksi ilə getdiyi üçün onunla yolda ya da başqa yerdə qarşılaşma ehtimalımız yox idi *
hardan bilirsən demə. Fikirləşmişəm ki yazıram aq açıqlamağa axot yoxdu
. Pandemiya dövründə bütün həyat enerjim sikdirdiyi üçün oxumaq da istəmirdim, qabaqcadan üzlərini görməsəm də qrup yoldaşlarıma söyürdüm (önsöyüş) zad. Bir gün yuxumda bir qızla color festivala getdiyimizi və ikimizin də üzü boyalı gülümsəyərək rəqs elədiyini gördüm *
özümü yox onu aq
. O vaxt color festivalın nə olduğunu belə bilmirdim. Sadəcə üzümüz boyalı idi onu bilirəm. Yuxuda tez-tez tanımadığım adamlar görürəm deyə boş verdim. Yuxunu unutdum və qızın üzünü də yaddan çıxardım. Birinci kursun ilk 3 həftəsi sadəcə yanımda oturanla danışarkən səhvən elə oldu ki bir gün bu qız qrup yoldaşımın yanında oturası oldum və zarafatlarıma gülür deyə tez bir zamanda dost olduq. Yay gəldiyində color festival barədə danışdı və bilet pulsuz olduğu üçün bir şans vermək qərarına gəldim. Elə o festivalda da onun üzünün yuxumda oıan saniyəsini gördüyümdə bütüm hər şey beynimdən lent kimi keçdi aq. Hoppanıb düşməyin daşını atıb bir müddət donuq bir şəkildə baş verənləri düşünməyə başladım. Qızın özünə deyəndə də ona qəribə gəldi. Dediyim kimi daha əvvəl qarşılaşma şansımız yox idi. Çünki dediyinə görə saçını da həmin rəngə ilk dəfə idi boyayırdı və mən o boyamazdan daha əvvəl o rəngdə saçə ilə yuxuda görmüşəm onu. Nə isə belə indiki vəziyyətə baxanda tanış olduğumuz gündən bu yana ən yaxın dostum odur. Belə insanlara bağlana bilmirəm. Əksinə ətrafımda dostlarım tanışlarım çox olsa da heç birinə qarşı bir bağlılıq hiss etmirəm/etməmişəm amma o qızı ilk görəndən bu yana hələ də güclü bağlılıq hiss edirəm *
dost mənasında aq
. Çox önəm daşıyır mənim üçün və başına pis bir şey gəlsə üzüləcəyim tək-tük varlıqlardandır*
biri anam, biri itim biri telefonum və digəri də kompüterim aq
. Ən xırda yaxşı/pis sözünə belə önəm verirəm. Dostluq deyəsən belə bir şey imiş. içinə pox qoyulmasa zor davam eləyir hələ. Edit: ikimizin də adını ailələrimiz uşaqlarına qoymaq istəyirmiş. Yəni onun anası mənim adımı ona, mənim anam onun adını mənə qoymaq istəyirmiş biz doğulmadan öncə
Nə isə keçək digər hekayəyə. Digəri də ki bəzən ağlıma nə gəlirsə o da baş verir. Bəzən adi işləri etdiyim yerdə, çay içdiyim yerdə, yol getdiyim yerdə ya da adicə oturduğum yerdə bəzi şeylər flash işığı kimi canlanır. Məsələn bir dəfə hazırlıqdan gəlirdim 2020-də (deyəsən) və qapını açana yaxın önümüzdəki dükanın sahibi olan 75 yaşlı dayıya gözüm sataşdı. Gözündən əməlliyat olunmuşdu və günəş gözlüyü taxırdı deyə mənəmi baxır yoxsa başqa bir istiqamətəmi baxır belə demək olmurdu. Nə isə, bir müddət ona baxıb içimdən "bu da öləcək yaxında" deyə bir cümlə keçirdim. O an bu necə və hardan gəldi belə çox düşünmədim çünki random düşüncələrim çox olur. iki həftə sonra kişi öldü aq. Nə isə ölüm xəbərini çox qozlamadım çünki bilirdim. Eyni şəkildə nənəm də ölənə yaxın həmin il bilirdim ki onu xilas etmək olmayacaq və ölümü yaxındır. Sadəcə yenə də bəlkə səhv çıxaram ümidi ilə gözləyirdim.
Bu ölümləri çıxsaq məni təəccübləndirən bir şey də var ki o da yenə köhnə bir dostumla aramda keçib. Yenə hazırlıqdan çıxıb gəzirdik üçümüz. O biri dostum hələ də yaxın olduğum biridi. Nə isə mövzu o deyil. Bu ikisi nəsə danışırdı amma mən bu səfər yorğun idim deyə ancaq qulaq asırdım. Deyib-gülməyə həvəs yox idi. Digər ikisi danışarkən mən də fikirləşirdim və bir anda həmin o köhnə dostum mənə səsləndi. Üzünə baxıb gülümsəyəndə birdən beynimdə qəribə şəkillər canlandı aq. Yenə o flash effekti kimi idi. Saniyəlik canlandı amma orda olanlar yadımda qaldı. Tanımadığım bir oğlanla həmin qız haqqında yazışırmışıq və mənə onun mənim haqqımda yalan-yanlış şeylər danışdığını deyirmiş. Bu olaylar sonradan elə həmin cümlə-dialoq ardıcıllığı ilə baş verdi və mən buna vaxtında inanmadığım üçün göt oldum. Əslində yox aq qızla arama sonradan məsafə qoymuşdum amma olmalı olan şeylər nə eləsən də illah ki olacaq yəni. Qarşısını almaq olmurmuş.
Deyəsən elə ağlıma gələnlər bu qədərdi. Geriyə qalanlar xırda şeylərdi. Yenə də nə də olsa göz qabağına gələn şeyləri az da olsa nəzərə alıram. içimdə yaranan hisləri kənara atmayıb gözdən keçirirəm. Əvvəl paranoyak bir tip idim amma indi öyrəşmişəm aq.
Nə isə, pitbull əmi demişkən "Time is not a waste of life, life is not a waste of time. so let's stop wasting time and get wasted, have the time of our lives".
+7 əjdaha
15. külqabını hər səhər ağzına kimi dolu, siqaret paketini isə bom-boş görmək.
o dəfə də marketə gedəndə kassir qız gülümsəyib,
-siqaret?
deyə soruşanda işin ciddiyətinin fərqinə varmışdım. ağciyərləri sikməyə davamm, bu dünya kimsəyə qalmaz.
+6 əjdaha
10. ny mets-dən xəbəri olan azərbaycanlı polkovnik başlığını oxuyurdum. google-da ny mets axtarışı elədim və bu gün ny mets ilə ny yankees-in oyununun olduğunu gördüm.
(baxma: ştf)
+6 əjdaha
16. Orta statik insan, nə mənəvi, nə fiziki, nə də maddi bir üstünlüyüm var. Hatta mənfilərlə doluyam. Ən əsası həyatdakı yerimi bilirəm.
Bir dəfə sevdiyim şəhərin buğumlarında addımlayarkən yanımdan qeyri-adi görünüşlü insan keçdi. Gözəl biri, canlı apallon. Keçdi, getdi. Elə də gözəllik aşiqi deyiləm, görünüşə görə kimisə sevdiyimi də xatırlamıram. sadəcə ağlıma ilişdi. Durudum düşündüm, belə biri heç vaxt mənə baxmaz dedim öz özümə. O an 20 addım məndən irəlidə gedən həmin şəxs durdu, döndü mənə yaxınlaşdı. Gedəcəyim yerin adını çəkdi. Yolu soruşdu. Onunla eyni yerə getdiyimi demək istərdim amma deyəsən qısa qapanma yaşamışdım -* . avtomatik olaraq yolu izah etdim, təşəkkür etdi və getdi. o yolda itənə qədər onu izlədim. O an bir dənə də mələk görsəydim dinə gələ bilərdim. Biraz atdım burada -*
+5 əjdaha
18. Adımı aldığım musiqiçi suzuki akira ilə ad günümüz arasında ikicə gün fərqi olması. Mənə ad o qədər yapışıb ki hərdən elə bilirəm ad mənimdi onu sonradan tanımışam
+5 əjdaha
5. bugün həyatımızda olan insanların əslində fərqli zamanlarda yanımızdan keçən, bir mühitdə olduğunu anladığımız andı qəribə təsadüf. Uşaqlıqdan bəri buna inanmışam ki birbirinin əksi istiqamətdə hərəkət edən insanlar mütləq şəkildə birbirinin həyatına toxunur. Hətta bir zamanlar o qədər inanırdım ki avtobusda duranda birdən ürək atışlarımı hiss etsəm qarşı yoldakı avtobuslara baxardım, bir alma iki yarısı misalı ,mənimdə yarım oradadı ona görə ürəyimin döyüntüsünü hiss etdim deyirdim.. Sonralar təsadüflər bilinməyənlərə deyilən termindir deyə bir alimin sözünü oxuyub artıq inanmamağa başlamışdım. Ta ki, indi həyatımda olan insanla da həyatımızın fərqli zamanlardan 2 dəfə toqquşduğunu bilənə kimi. Bakı balacadımı ya dünya balacadımı bilmirəm tək anladığım və inandığım həyatımıza girəcək olan bütün insanlarla öncədən həyatlarımızın toqquşması amma lazım olan zaman həyatımıza girməsidi. Bəlkədə təsadüf dediyimiz şey məhs öncədən yazılmış bir oyundu? Maraqlı bir oyun.
+5 əjdaha
30. jean-luc godardı mən öldürmüş kimi olmağım:
deməli hadisələr sentyabrda bir gün mənə birdən "fransız filmi izləməlisən" vəhi gəlməsi ilə cərəyan etdi. əvvəlcədən new wavei bilirdim amma baxmamışdım. une femme est une femme'a baxırdım yarısında saxlayıb biraz aktyor və aktrisaları,rejissorları filan araşdırırdım ki, gördüm godard 91 yaşındadır. öz-özümə dedim ki, "anna karinanı da basdırıb özü yaşayır hələ də,ölmək yadından çıxıb ay dayı"(bilirəm) ( ayıb olsun). sonra filmə davam elədim. iki saat təxmini keçəndən sonra instagramı açdım ki,godardın böyük ağ-qara üzünün şəkli çıxdı ana səhifədə. birinci ağlıma gəlmədi,sonra aşağı elədim ki,bbc news başlıq atıb "died at 91". tam da 1-2 saat əvvəl paylaşılıb. çox qəribə təsadüf olmuşdu. özümü əzrail kimi hiss eləmişdim hələ də eləyirəm-*. ya da bəlkə də godard ölməzdən əvvəl godard filmi izləməli imişəm.
yenə bayaq godard filmi gördüm yadıma düşdü. ümid eliyirəm ki, qarğışım tutmayıb kişini lol.
+4 əjdaha
20. Stomatologiya fakültəsində 2 ci kursda oxuyan dostum kaşelokun itirmişdi bu yaxınlarda. Üstündən bir gün keçmiş 1ci kurs stom tələbəsi kaşelok tapdığını ümumi qruplara atdı. Dostum sumqayıtdan bakıya gələn taxilərdən birində salıbmış kaşelokun sən demə. Bəxtdən o düşəndən sonra bir qadın minib həmin taxiyə, özü həkim olub və qızı da 1ci kursda oxuyan stom tələbəsi.
+4 əjdaha
21. keçən cümə günü eyni vaxtda həm ağlayıb həm gülməkdən, ikisini eyni anda ürəkdən təcrübə eləməkdən söz düşdü, podruqama "bunu yaşamaq istəyərəm, maraqlı olar" dedim. üstündən 2 gün keçdi bağcılarda 1saat yarım heç tanımadığım adamları gözləyəndə başladım ağlamağa, həm də vəziyyətimin absurdluğuna gülməyim gəldi. hərhalda bu yaşıma qədər ilk "eyni anda həm gülüb həm ağlamaq" təcrübəm deyildi, amma yenə də maraqlı təsadüf idi, nə dilədiyimizə diqqət eləməliyik -*
+5 əjdaha
3. sevgilimlə bir birimizi tanımazdan 3 il əvvəl eyni ayda, eyni tattoo-nu (üçbucaq) etdirməyimiz.
+3 əjdaha
29. Bakının balaca şəhər olduğunu bu təsadüfləri örgənəndən sonra anladım. deməli hadisə mənim dostumla birliktə 3 qız ilə tanış olmağımızdan başlayır. 3 qızın arasından biri məni sevirdi. biz bunlarla şəhərə falan çıxdıq gəzdik,əyləndik yəni hərşey normal gedirdi. birdən qızlardan biri telefondan oğlan şəkili göstərdi dediki çox yaraşığlıdı, mən bu oğlanı sevirəm(bunu yadınızda saxlayın əsas məsələlər qabağdadı). indi qızları unudun, sıra ilə qabağıma çıxan təsadüfləri danışım hamısı qızlar barədədi bu arada. deməli ilk olaraq dostuma qızın şəklini göstərdim oda dediki qoy dostuma zəng edim o bilər bizim məktəbdə oxuyur ya yox zəng elədi dialoq belədi:
c-Salam n bizim məktəbdə ş adlı qızı tanımırsan?
n-hansı 11-ci sinif 1.65 boylarında qara,uzun saç eynəkli qızı deyirsən?
c-hə hə o qızdı
və beləcə qızların dostumla eyni məktəbdə oxuduğunu örgəndim təsadüf idi çünki çox fərqli yerlərdə qalır ikisidə nə isə bu belə. birgün sahilə içməyə getmişəm dostumda gəlib ama yanında başqa dostuda var. mən başladım qız temasını danışmağa qızın adını çəkən kimi oğlan mənə baxdı:
f-ala o qıznan eyni məktəbdə oxuyurug mənə açılıb məndə rədd cavabı vermişəm
2-ci göt olmağım bu idi keçək əsas təsadüflərə. dostumla çöldə gəzirdim başqa dostunu çağırdı bunla danışdığ elədik nə isə uje evə gedirdik ki, mən bunada qız temasını açdım oğlan qayıtdı:
r-hə bu aşağı məhlədəki 3 qızı deyirsən?
mən yenə göt oldum həmin an. nəysə danışdıq belə sən demə bu oğlan qızlarla olan hər mövzuda ordaymış. hətta məhlədə bir oğlan(hansıki qızların arasında birini sevirdi) buna deyirmişki gedək bunları döyək falan. yəni o məhlədə hər mövzuda olan adamla, məni döyməyə hazırlaşan adamla yaxın dost oldum. ən yuxarıda yazdığımı yadınıza salın şəkil məsələsi həmin şəkildəki uşağda həmin bu oğlan imiş bu oğlanda bu qıza rədd cavabı vermişdi yəni qızın rədd cavabı aldığı oğlanlar məni tapırdı eləbil. çox uzun oldu balaca təsadüflərdə var 2-3 dənə onları deməyəcəyəm. gəlin indi ən axırıncısını 1 həftə əvvəl həmin qızlarla əlaqəli örgəndiyim axırıncı təsadüfü deyim sizə. deməli 2-3 həftə əvvəl tanış olduğum uşağlarla oturmuşam biraz içmişik mən yenə qız temasını danışdım bunlara və yenə həmin an gəldi qızın adı çəkilən kimi ikisidə mənə baxaraq
-sən gijdllagsan?
uje çox fikir vermirdim çünki alışmışam kiminsə onları tanımasına ama uşağki mənə deyəndə o bizim döyüş məllimimizin qızıdı içimdə dedim qıznan ayrıldığıma görəmi sevinim ya bunlar söhbəti məllimə çatdıracağ deyə pismi olum. yaxşıki elə birşey olmadı atasına xəbər vermədilər beləcə 3 qız məsələsində yaşamadığım təsadüf qalmadı hələ danışmadığım bir neçə təsadüf yenə var qızlar haqqında. ümid edirəm ki, bundan sonra birdə onlar barədə təsadüf yaşamayacam.
+3 əjdaha
8. Bir dəfə Instagram'da tələbə səhifələrindən birində admin sual-cavab story'si atmışdı. Mən də soruşmuşdum ki, xəngəl xoşlayırsanmı? Cavab vermişdi ki boyu 1.58 olan qız bişirsə hə. Və deyilənə görə – çünki özüm qətiyyən inanmıram, mənim də boyum 158 sm-di.
(baxma: gülməyin, siz ərgən olmamısız?)
(bax: yazarların boy ölçüləri)
+3 əjdaha
9. Təsadüfdümü, mənim bəd ağızlı olmağımdımı bilmirəm daha.
Deməli, dünən gecə dostumla danışırdıq, köhnə sevgilisinin səhhəti ilə bağlı problemlərdə kömək etmək istədiyini dedi. Dedim içindən gəlirsə elə, amma mənim köhnə sevgilim gözümün qabağında ölsə çevrilib baxmaram...*
düşünün yəni, o qədər piçdi
Və 15 dəqiqə əvvəl axsaya-axsaya, üstü başı pis gündə evimizin yanından keçdiyini öyrəndim.
+2 əjdaha
19. 1999-da kocaelidə olimpik buz meydançası quruldu, üstündən çox az zaman sonra mərmərə zəlzələsi baş verəndə oranı yay istisində bədən qoymağa yer olmama səbəbi ilə morqa çevirmişdilər.
+2 əjdaha
25. Dünən axşam çoxdandır görmədiyim köhnə sinifyoldaşımla görüşmək qərarına gəldik, kafedə oturduq söhbət zad, uje saat 10 falan olmuşdu. Nə isə könlümüzə dönər düşdü, qaldığımız yerə uzaq olduğu üçün tərəddüddə qalsaq da dedik çıxaq 28ə Kövsər açıq olsa (google-da saat 10a qədər açıq olduğunu göstərirdi amma biz 12in yarısı oturduq, açıq idi) yeyərik olmasa da başqa bir yer taparıq yəqinki yeməyə. Getdik açıq idi, oturduq, dönər yedik. Oturduğumuz vaxt boyu unidə mırt qrup yoldaşım var onun haqqında danışdım ki, bəs o da sənə çox oxşayır, xasiyyəti falan, müəllimlərin başına oyun açır o da. Sonra nə isə çıxdıq kövsərdən, saat 12ə qalmış mindik metroya ki, gələk 20 yanvardan qayıdaq taksi ilə. 28də qatarı gözləyirdik ki, bu sinifyoldaşıma danışdığım qrup yoldaşımdan mesaj gəldi. Mesajı olduğu kimi:
-Hardqsan
-Aee
-Wifive qowulmuwam
Bu mesajı oxuyurdum ki, zəng elədi dedi hardasan dedim 28də metroda, dedi hə arxana bax, çöndüm ki, bu da o biri xəttdə qatar gözləyir Əhmədliyə qayıtmağa. Gəldik, görüşdük. Sinifyoldaşımla da haqqında danışdığım qrup yoldaşımı görüşdürüb tanış elədim. Qəribə idi. Belə təsadüflərlə tez tez qarşılaşıram. Bəzən əlaqəsiz bir yerdə heç əlaqəsi olmayan tanıdıqlarımı falan görürəm. Buna görə də bəzən statistikanın bizi aldatdığını və 10 milyon olmadığımızı fikirləşirəm, absurd görünsə də. Bu qədər çox uzatdım deyəsən.
+1 əjdaha
17. Təsadüfən bir film ağlıma gəlsə və ya çoxdan görmədiyim biri ağlıma gəlsə uzağı 3-4 günə bir yerlərdə rastıma çıxır. Nə hikmətdi bilmirəm amma ki bunu çox tez tez yaşayıram
+2 əjdaha
4. rusiyada olarkən airaportda bir qadınla rastlaşdığ, gəldik bakıya 1neçə gün sonra bakənən ən qırağ sahil olan pirşağı qəsəbəsində*
yaşadığım yer
rastlaşdığ
hamısını göstər
